تشدید روزافزون ناآرامی‌های داخلی به دلیل سوءمدیریت تهران و اولویت‌بندی‌های غلط آن

رژیم ایران در چهار دهه گذشته با بحران‌های پیاپی مواجه شده است و همزمان به‌ دلیل سیاست خارجی مداخله‌جویانه خود، بحران‌هایی را نیز در منطقه ایجاد کرده است.

ناظران می گویند سوءمدیریت مزمن کشور و اولویت‌بندی‌های غلط منجر به خودتخریبی شده است و سطح ناآرامی‌های عمومی گواهی بر این مدعا است.

در سال‌های اخیر، هر بحران تازه بلافاصله پس از بحران قبلی سربر آورده است و اکنون وضعیت به جایی رسیده است که دولت ایران مجبور است همزمان با چندین بحران مقابله کند.

هزاران ایرانی بر اثر سوءمدیریت دولت در زمینه همه‌گیری ویروس کرونا جان خود را از دست داده‌اند. و بحران اقتصادی کنونی نیز کشور را دچار تنگنا کرده است و مردم به فقر دچار شده‌اند.

سیاست‌های توسعه‌طلبانه رژیم ایران به رهبری نیروی قدس سپاه پاسداران، کشور را تا مرز ورشکستگی پیش برده است.

این مداخله درنتیجه اقدامات نیروهای نیابتی سپاه پاسدارن در عراق، یمن، لبنان و سوریه پیامدهای فاجعه‌باری در سراسر منطقه به دنبال داشته است.

جمهوری اسلامی همچنین با چالش‌های عمده زیست محیطی روبه‌روست، چرا که خشکسالی شدید اکثر مناطق کشور را درنوردیده و زمین‌های کشاورزی را نابود کرده است.

تالاب هورالعظیم در جنوب ایران اکنون تقریباً به‌طور کامل خشک شده و طی سال گذشته چندین بار آتش گرفته است و برخی رژیم را مسئول شیوع بیماری‌هایی می‌دانند که ممکن است در نتیجه تلاش برای استخراج نفت بروز کرده باشد.

محمد درویش، فعال محیط زیست در مصاحبه با تلویزیون دولتی ایران گفت دولت جاده و سکویی را در مرکز این تالاب برای استخراج نفت احداث و در نتیجه آن را به نمکزار تبدیل کرد.

سیاست‌های مخرب دولت باعث اعتراضات سراسری شده است.

در جریان اعتراضاتی که از اواخر بهار در استان‌های مختلف آغاز شد و تا اواسط تابستان ادامه پیدا کرد، برخی از تظاهرکنندگان با سر دادن شعارهای جدایی‌طلبانه حاکمیت کشور را تهدید کردند.

بسیاری از ناظران می گویند جنبش مقاومت دارد جسورتر می‌شود و احتمال بروز خشونت گسترده علیه رژیم واقعاً وجود دارد.

اولویت‌بندی‌های غلط سیاست خارجی

ایران شدیداً نیازمند بهبود روابط خود با غرب است که منوط به رفع تحریم‌ها و بازگشت به توافق هسته‌ای سال ١٣٩٤ – موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) - است و این مسئله مستلزم توقف مداخله منطقه‌ای توسط تهران و فعالیت‌های هسته‌ای نامشروع آن است.

رژیم ایران در ماه‌های اخیر برخی از بازرسی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را متوقف کرد؛ اقدامی که این سازمان نظارت هسته‌ای جهانی آن را «تضعیف‌کننده جدی» فعالیت‌های نظارتی خود دانست.

در همین هفته رافائل گروسی، رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی پس از بازگشت از سفرش به ایران نگرانی خود را از فعالیت‌های هسته‌ای مخفی این کشور ابراز کرد چرا که در چهار مکان در این کشور اورانیوم پیدا شده است.

اما به نظر می‌رسد از نظر رژیم ایران، پیگیری سیاست‌های مداخله‌جویانه در منطقه و همچنین غنی‌سازی اورانیوم و ادامه فعالیت‌های هسته‌ای بر رفاه کشور و شکوفایی آن اولویت دارد.

ساسان تمغا، تحلیلگر اطلاعات ساکن ایران گفت علی خامنه‌ای، رهبر ایران پیروزی در منطقه را مهمتر از موفقیت‌های داخلی در زمینه برآورده کردن نیازهای شدید مردم خود تلقی می‌کند.

او همچنین اشاره کرد: «آنچه که رژیم آن را پیروزی یا صدور انقلاب می‌نامد، در واقع مسلح کردن گروه‌های افراطی در لبنان، یمن و سوریه به منظور گسترش ناآرامی و تروریسم است.»

طومارهایی برای استعفای خامنه‌ای

احمد توکل‌آبادی، اقتصاددان ساکن تهران گفت در ماه‌های اخیر «شاهد بودیم که تعدادی از شخصیت‌های نیمه‌حکومتی و گروه‌های مختلف اجتماعی مستقیماً خامنه‌ای را هدف قرار دادند.»

او گفت به نظر می‌رسد این مسئله ناشی از سوءمدیریت شدید رژیم در بحران کرونا بوده است و به این موضوع اشاره کرد خامنه‌ای در ابتدا خرید واکسن‌های ساخت غرب را ممنوع کرده بود اما اخیراً از این تصمیم عقب‌نشینی کرد.

بسیاری از افراد تغییر رویه خامنه‌ای را برای کشور که دچار بحران کرونا شده است بسیار جزئی و بسیار دیرهنگام تلقی می‌کنند.

توکل‌آبادی گفت بسیاری از ایرانی‌ها نامه می‌نویسند و طومارهایی را امضا می‌کنند تا از خامنه‌ای بخواهند استعفا بدهد و اشاره کرد «امروزه مردم عادی بیش از هر زمان دیگر از او می‌خواهند که استعفا بدهد و حتی محاکمه شود.»

او گفت سیاست‌های داخلی و خارجی رژیم ایران به خصومت‌های استانی در داخل ایران نیز دامن زده است و باعث مقابله و کینه‌جویی قبیله‌ای در بین مردم استان‌های مختلف شده است که در نهایت ممکن است به ناآرامی گسترده‌ای منجر شود.

در همین حال، فساد گسترده در سازمان‌های دولتی وضعیت اقتصاد کشور را به‌شدت وخیم کرده است و به معیشت ایرانیان آسیب رسانده است.

ایرانی‌ها شدیداً نیازمند لغو تحریم‌ها هستند تا ایران بتواند نفت خود را به فروش برساند و کمبود بودجه را برطرف کند. با این حال ناظران هشدار می‌دهند که ایران برای تحقق این امر، باید رفتار خود را در جبهه‌های منطقه‌ای و داخلی تغییر دهد.