عدم توانایی رقابت جنگندهٔ سوخو-٣٥ روسیه با اف-٢٢ رپتور ایالات متحده

به‌گفتهٔ منابع نظامی، وقتی یک فروند اف-٢٢ رپتور ایالات متحده در آسمان با سوخو-٣٥ روسیه رو در رو شود، این تقابل تقریباً در هر شرایطی به پیروزی طرف آمریکایی منجر می‌شود.

سوخو-٣٥ روسیه که به‌عنوان یک هواپیمای نسل چهارم مجهز به تکنولوژی نسل پنجم معرفی می‌شود، با در نظر داشتن اف-٢٢ طراحی شده است.

مجلهٔ میلیتاری واچ (دیده‌بان نظامی) در سال ١٣٩٩ گزارش داد نیروی هوایی روسیه در سال ١٣٩٣ «استقرار جنگندهٔ برتری هوایی سنگین‌وزن سوخو-٣٥ را آغاز کرد... این هواپیما به‌منظور ایفای نقش برتری هوایی اختصاصی در مقابله با اف-٢٢ رپتور آمریکا طراحی شده بود».

وب‌سایت Forces.net در مردادماه گذشته نوشت: «اف-٢٢ رپتور آمریکایی و سوخو-٣٥ فلانکر-ای روسی هر دو هواپیماهای رزمی چندمنظوره با کارایی بالا هستند.»

با این حال لاکهید مارتین، سازندهٔ هواپیمای نسل پنجم اف-٢٢ می‌گوید این هواپیما «به‌دلیل دارا بودن ترکیب منحصربه‌فردی از رادارگریزی، سرعت، چابکی و آگاهی موقعیتی، همراه با سلاح‌های کشندهٔ هوابه‌هوا و هوابه‌زمین، به بهترین جنگندهٔ تسلط هوایی در جهان تبدیل شده است.»

قابلیت‌های بی‌نظیر

قابلیت‌های پیشرفتهٔ اف-٢٢ به این معنی است که احتمالاً در نبرد با سوخو-٣٥ برتری را از آن خود خواهد کرد.

مسئلهٔ بسیار حیاتی این است که سطح مقطع راداری سوخو-٣٥ بسیار بزرگ است.

بیزینس اینسایدر در سال ١٣٩٥ گزارش داد: «سطح مقطع راداری سوخو-٣٥ (منطقه قابل مشاهده برای رادار) بین ١ تا ٣ متر مربع یا به‌اندازهٔ یک میز غذاخوری بزرگ است. سطح مقطع راداری اف-٢٢ تقریباً به‌اندازهٔ یک تیله است.»

بدتر از همه اینکه سوخو-٣٥ تنها هواپیمای اصلی نسل چهارم است که فاقد تجهیزات رادار آرایهٔ اسکن‌شدهٔ الکترونیکی فعال است.

رادار آرایهٔ اسکن‌شدهٔ الکترونیکی فعال، نسبت به رادار قدیمی آرایهٔ اسکن‌شدهٔ الکترونیکی غیرفعال، برد طولانی‌تر و توانایی بیشتری برای شناسایی اهداف کوچک‌تر و همچنین مقاومت بهتری در برابر پارازیت دارد.

این تفاوت باعث می‌شود سوخو-٣٥ قبل از اینکه خلبان آن حتی متوجه هواپیمای اف-٢٢ شود، در معرض مشاهده و نابودی قرار بگیرد.

با توجه به معایب متعدد سوخو-٣٥، بعید است سلاح‌های بالقوه سنگین‌تر آن اهمیتی در مواجههٔ رودررو داشته باشند.

مجلهٔ میلیتاری واچ (دیده‌بان نظامی) در سال ١٤۰١ گزارش داد: «سوخو-٣٥ دارای ١٢ نقطهٔ اتصال موشک خارجی است، درحالی‌که به گفته نیروی هوایی ایالات متحده، اف-٢٢ می‌تواند هشت موشک را با خود حمل کند.»

با این حال، اگر اول خلبانی که هشت موشک در اختیار دارد بتواند شما را ببیند، در اختیار داشتن ١٢ موشک هیچ فایده‌ای ندارد.

علاوه بر این، عامل انسانی بسیار مهم است. یک خلبان باتجربه تقریباً همواره می‌تواند خلبانی بی‌تجربه را شکست دهد و نیروی هوایی روسیه هوانوردان خود را به‌اندازهٔ کافی آموزش نمی‌دهد.

پایگاه خبری نظامی سندباکس در اسفندماه گذشته گزارش داد: «خلبانان جنگنده‌های نیروی هوایی ایالات متحده به‌طور میانگین با دو برابر تجربهٔ پرواز نسبت به همتایان روسی خود به اولین واحد خدمتشان ملحق می‌شوند.»

این کمبود آموزش باعث می‌شود بسیاری از خلبانان روسی که از تکنولوژی ضعیف‌تری بهره می‌گیرند، محکوم به شکست باشند.

رجزخوانی روسیه

روسیه مرعوب این شواهد نشده است و همچنان ادعاهای بی‌اساسی را دربارهٔ مهارت خود در ساخت سلاح مطرح می‌کند.

دامنهٔ رجزخوانی روسیه در مورد تسلیحاتش به هواپیماهای جنگی مانند جت جنگندهٔ سوخو-٣٥، موشک‌ها، کشتی‌ها و تانک‌ها نیز کشیده شده است، و این در حالی است که در چند سال گذشته شواهد ویدئویی افشاگرانهٔ زیادی خلاف آن را ثابت کرده است.

نیوزویک در اردیبهشت‌ماه گزارش داد از بهمن‌ماه ١٤۰۰، زمانی که روسیه به اوکراین حمله کرد تاکنون موشک‌های اوکراینی کشتی مسکوا، اصلی‌ترین کشتی ناوگان روسیه در دریای سیاه را غرق کردند؛ موشک‌اندازهای پاتریوت ساخت ایالات متحده چندین موشک کینژال را سرنگون کرده‌اند که بنا به ادعا «آسیب‌ناپذیر» بودند؛ و نیروهای اوکراینی تاکنون هواپیماهای جنگی متعدد روسیه از جمله سه فروند سوخو-٣٥ را سرنگون کرده‌اند که سقوط آنها مورد تأیید قرار گرفته است.

حتی پیش از تهاجم تمام‌عیار روسیه به اوکراین، پهپادهای ترکیه و اسرائیل نیروهایی مختلفی را در آذربایجان، سوریه و لیبی که از تسلیحات روسی بهره می‌گرفتند، نابود کردند.