رادیو آسیای آزاد (آرافای) روز ۱۲ فروردین گزارش داد که گروه های حقوق بشری از اقدام مقامات چینی در شینجیانگ برای محدود کردن تعداد مسلمانان مجاز به روزهداری انتقاد کردهاند.
مقامات منطقه شینجیانگ مدتهاست که اویغورها و دیگر مسلمانان ترک تبار را از برگزاری کامل آیین های ماه رمضان باز داشته اند و از جمله روزه گرفتن دانشآموزان، آموزگاران، و کارمندان دولت را ممنوع کرده اند.
مدیران محلی و پلیس به رادیو آسیای آزاد گفتند، برخی از کمیته های محلی اطلاعیههایی دریافت کرده اند مبنی بر این که فقط ۱۰ تا ۵۰ مسلمان مجازند در ماه رمضان روزه بگیرند. رمضان برای اکثر مسلمانان از روز ۱۲ فروردین آغاز شده است.
کسانی که روزه می گیرند نیز باید نزد مراجع قانونی ثبت نام کنند.
یکی از مقامات دهداری در شهرستان قولجه در استان خودمختار ایلی قزاق می گوید که نام نویسی در محله او در حال انجام شدن است.
این مقام دهداری که بر ۱۰ خانواده نظارت دارد می گوید تنها سالمندان و بزرگسالانی که فرزند مدرسهرو ندارند مجاز به روزه گرفتن هستند.
وی گفت: «این سیستم به منظور جلوگیری از تأثیرات منفی دین بر ذهن کودکان طراحی شده است. در حال حاضر تبلیغات زیادی در این باره صورت میگیرد. مجموعه ای از کارکنان اداری این روستا مشغول ثبت نام افرادی هستند که از نظر مقامات واجد شرایط روزه داری هستند.»
یکی دیگر از مقامات دهداری در شهر آتوش در استان خودمختار قزلسو قرقیز که بر ۱۰ خانواده نظارت دارد، گفت که پیرامون این محدودیت ها اطلاعیه ای را از سوی مقامات محلی دریافت کرده است.
او گفت: «از مجموع ده خانواده ای که من مسئولیت اداره آنها را بر عهده دارم، دو خانواده ... به عنوان خانواده هایی که می توانند روزه بگیرند، شناسایی شده اند. اعضای هر دوی این خانواده ها افراد سالخورده هستند که فرزندی در خانه ندارند.»
«اویغورها رمضان ندارند»
این گزارشها با انتقاد گروه های حقوق بشری مواجه شده است.
تورغونجان علودون، مدیر کمیته امور مذهبی در کنگره جهانی اویغور در آلمان، گفت: «مشاهده اطلاعیههای چین مبنی بر اینکه تنها افراد خاصی می توانند روزه بگیرند، رقتآور و غمانگیز است.»
"جهان اسلام اقدامات چین را به سخره می گیرد و از تعیین سهمیه توسط چین برای کسانی که مجازند روزه بگیرند، بهتزده می شود.
پروژه حقوق بشر اویغور در واشنگتن روز ۱۱ فروردین در بیانیه ای اعلام کرد: «تا زمانی که کارزار نسل کشی چین به پایان نرسد، اویغورها امسال -- یا هیچ سالی -- رمضانی در وطنشان نخواهند داشت.»
کارزار اویغورها، که آن نیز در واشنگتن مستقر است، یادآور شد که حزب کمونیست چین (سیسیپی) بار دیگر اویغورهای شینجیانگ را از عبادت و گرامیداشت مناسبتهای مذهبی منع میکند.
این گروه روز ۱۱ فروردین با انتشار بیانیهای گفت: «حزب کمونیست چین برای این که نمک بر این زخم بپاشد، با سوءاستفاده انتخابی از اسلام تلاش می کند که تصویری ساختگی را از آن ارائه دهد.»
مقامات طی سالهای گذشته به اویغورها هشدار دادهاند که ممکن است به دلیل روزه گرفتن به شیوه های مختلف، از جمله اعزام به یکی از اردوگاههای شینجیانگ، مجازات شوند.
به گزارش رادیو آسیای آزاد، آنها همچنین می خواهند که بازنشستگان قبل از آغاز رمضان متعهد شوند که روزه نخواهند گرفت یا نماز نخواهند خواند تا به این ترتیب الگویی برای جامعه باشند و مسئولیت بپذیرند. آنها می خواهند اطمینان حاصل کنند که دیگران نیز از عبادت خودداری خواهند کرد.
«جنایت علیه بشریت»
گروه های حقوق بشر برآورد میکنند که بیش از یک میلیون اویغور و دیگر اقلیت های مسلمان ترک در سراسر شینجیانگ در شبکه ای از «اردوگاه های بازآموزی» به عنوان بخشی از یک جریان سرکوبگر «ضد تروریسم» بازداشت شده اند.
تحقیقات و مصاحبههای مستقل با زندانیان سابق اردوگاههای شینجیانگ، از شکنجههای جسمی و روحی، شستشوی مغزی، تجاوز جنسی هدفمند و آزار جنسی در اردوگاهها پرده برداشته است.
دیدبان حقوق بشر فروردین ماه گذشته در گزارشی مفصل گفت که افزون بر این، مقامات چینی برای آسیب رساندن یا تخریب دو سوم مساجد و دیگر اماکن مقدس اسلامی منطقه از بهانه های گوناگونی استفاده کرده اند.
سازمانهای حقوق بشر و شمار فزایندهای از دولتهای غربی -- از جمله ایالات متحده، کانادا، هلند، بریتانیا، بلژیک، و فرانسه - میگویند که سیاستهای پکن در شینجیانگ «جنایت علیه بشریت» و «نسلکشی» است.
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، روز ۱ فروردین از وضع محدودیتهای ویزایی برای مقامات چینی به دلیل اقداماتشان در سرکوب اقلیتهای قومی و مذهبی در درون و بیرون از آن کشور خبر داد.
بلینکن در بیانیهای بار دیگر از چین خواست که «به نسلکشی و جنایات مستمر خود علیه بشریت در شینجیانگ پایان دهد.» در این بیانیه به جزئیات این که کدام مقامها هدف قرار خواهند گرفت، اشاره ای نشده است.
او گفت که تحریم های ایالات متحده عمدتا مقامات چینی را که در سیاست های سرکوب اقلیت ها، مخالفان، فعالان حقوق بشر، و روزنامه نگاران شریک هستند، هدف قرار می دهد.
بلینکن از تلاشهای چین برای «آزار، ارعاب، رصد کردن، و ربودن اعضای گروههای اقلیتهای قومی و مذهبی، از جمله کسانی که در خارج از کشور به دنبال یافتن امنیت هستند» انتقاد کرد.
او گفت: «ما بار دیگر از دولت [چین] میخواهیم که اقدامات سرکوب فراملی خود، از جمله تلاش برای خاموش کردن صدای کنشگران آمریکایی اویغورتبار و دیگر اویغورها را، متوقف کند.»