درخواست افغان ها برای انجام تحقیقات در پی ناپدید شدن اعضای بدن اجساد پناهجویان در ایران

هرات -- در حالی که سربازان ایرانی به حملات خونبار علیه پناهجویان افغان ادامه می دهند و برخی افغان ها ارتش ایران را به درآوردن اعضای بدن اجساد متهم می کنند، درخواست ها برای انجام تحقیقات در این زمینه رو به افزایش است.

این خبر در حالی منتشر می‌شود که مقامات ایران حتی به افغان‌های دارای مدارک معتبر اجازه ورود نمی‌دهند و هزاران نفر از آنها را از کشور اخراج می‌کنند تا با سرنوشت نامعلوم و وحشت دست و پنجه نرم کنند.

ایران در این مدت تنها از طریق گذرگاه نیمروز اجساد حدود ۱۰۰ پناهجوی افغان را به افغانستان بازگرداند. بیشتر این پناهجویان برای فرار از فقر و بلاتکلیفی و یافتن کار به طور غیرقانونی وارد ایران شده بودند.

همه این جان باختگان -- از جمله کودکان و نوجوانان -- بر اثر تیراندازی نیروهای ایرانی کشته شده بودند.

مقامات ایرانی اواسط بهمن طی یک بازه زمانی سه روزه اجساد ۹ پناهجو را به افغانستان فرستادند. محمد هاشم حنظله، کمیسر مرزی استان نیمروز، روز ۱۸ دی گفت که همه آنها تیر خورده بودند.

او گفت: «روزانه دو یا سه جسد از ایران و از طریق گذرگاه مرزی میلک وارد استان نیمروز می شود. قربانیان بیشتر از ناحیه قفسه سینه یا سر هدف قرار می گیرند.»

وی افزود: «نظامیان ایرانی اکثر پناهجویان افغان را به شدت کتک می زنند و آنها را با بی حرمتی و بدون هرگونه مداوا، به افغانستان می فرستند.»

حنظله گفت، بیشتر قربانیان جوانانی هستند که می خواستند به ایران بروند، یا از طریق ایران به ترکیه و دیگر کشورهای اروپایی برسند.

غلام جیلانی شریفی، رییس بخش پرستاری بیمارستان نیمروز، گفت اخیراً بیش از ۲۰ افغان که همگی به ضرب گلوله زخمی شده بودند پس از اخراج از ایران در بیمارستان بستری شده اند.

شریفی گفت: «اکثر این زخمی ها ... برای همیشه معلول شده اند؛ چرا که گلوله به اندام های حیاتی آنها آسیب رسانده است.»

او گفت که کودکان نیز در میان این زخمی ها هستند.

شریفی گفت: «افرادی که در ایران هدف گلوله قرار می گیرند در شرایط وخیم به حال خود رها می شوند. بسیاری از مجروحان به دلیل خونریزی جانشان را از دست می دهند، چرا که به موقع به بیمارستان نمی رسند.»

برداشت اعضای بدن

برخی از افرادی که هدف گلوله قرار می گیرند، به سرنوشت بدتری دچار می شوند.

نیروهای ایرانی سهراب ۱۶ ساله را هدف قرار دادند و او را به بیمارستان نظامی منتقل کردند.

نجیبه، مادر سهراب که نام خانوادگیشان را ذکر نکرد، گفت زمانی که سهراب آنجا بود پزشکان ایرانی اعضای بدن او را خارج کردند.

جسد سهراب روز دوشنبه وارد هرات شد. خانواده می گویند وقتی جسد را دریافت کردند، اعضای بدنش را درآورده بودند.

وی افزود: «پسرم دو ساعت پس از تیر خوردن زنده بود و در بیمارستان تحت مداوا قرار داشت. اما از آنجایی که او کاملاً تنها بود، او را کشتند و اعضای بدنش را خارج کردند.»

وی افزود: «دولت بی رحم ایران قاتل پسر من است. من هرگز این ستمگران را نخواهم بخشید. آنها به یک کودک هم رحم نمی کنند و بعد از کشتن او شکمش را پاره می کنند.»

مصطفی احمدی، از بستگان سهراب، گفت که دولت ایران اعضای بدن را می فروشد.

او گفت: «در ایران با افغان ها بدرفتاری می شود. نیروهای امنیتی ایران بسیاری از جوانان را برای [درآوردن] اعضای بدنشان می کشند.»

احمدی افزود: «سازمان های حقوق بشری نباید در قبال این جنایات دولت ایران سکوت کنند. اگر چنین حوادثی در سایر کشورها رخ دهد، جهان شگفتزده می شود، اما روزانه ده ها افغان در ایران قتل عام می شوند و هیچکس خم به ابرو نمی‌آورد.»

عبدالحکیم، یکی از ساکنان نیمروز که فقط با نام کوچک خود شناخته می شود، گفت که دولت ایران پناهجویان افغان را انسان نمی داند.

او گفت: «بسیاری از افغان‌ها مجبورند که برای سیر کردن شکم کودکان گرسنه خود به ایران بروند، اما دولت ایران آنها را شکنجه می دهد.»

وی افزود: «من افغان‌های زیادی را می‌شناسم که برای کار به ایران رفته بودند، اما اجسادشان به افغانستان بازگردانده شد.» او گفت: «دولت ایران اعضای بدن این افغان‌ها را خارج می کند تا آنها را به شهروندانش خودش پیوند بزند.»

جنایت هولناک

محمد یوسف عالمی، فعال حقوق بشر در هرات، می گوید، کشتار جوانان افغان در ایران و استفاده از اعضای بدن آنها تکان دهنده است و باید توسط سازمان های معتبر بین المللی مورد تحقیق قرار گیرد.

او گفت: «بنا بر ارزش‌های حقوق بشر و کنوانسیون‌های بین‌المللی، نیروهای امنیتی ایران حق ندارند به پناهجویان افغان تیراندازی کنند. در سراسر جهان از پناهجویان حمایت می شود. اگر آنها به صورت غیرقانونی از مرزها عبور کنند، آنها را دستگیر می کنند و به کشورهایشان بازمی گردانند.»

عالمی گفت که دولت ایران برخلاف همه ارزش‌های انسانی سال‌هاست که افغان‌ها را می‌کشد و شکنجه می‌کند، اما هرگز پاسخگو نبوده است.

محمد نظیر هدفمند، فعال جامعه مدنی در زرنج، مرکز استان نیمروز، می گوید که هیچکس درباره قتل پناهجویان افغان تحقیق نمی کند.

وی افزود: «در شرایط کنونی که افغان‌ها کاملاً تنها هستند، این وظیفه سازمان‌های حقوق بشری و سازمان ملل متحد است که با رصد کردن اوضاع از جنایات ایران علیه پناهجویان افغان جلوگیری کند.»

او گفت: «نیروهای امنیتی ایران مرتکب جنایات غیرانسانی علیه پناهجویان می شوند. سازمان های حقوق بشری باید حکومت ایران را تحت فشار قرار دهند تا به ظلم و ستم خود خاتمه دهد.»