رد تیم دو نفره نصرالله-باسیل به عنوان رهبران مشروع از سوی معترضان لبنانی

بیروت - کنشگران، سیاستمداران، و مفسران می گویند که مردم لبنان حسن نصرالله، رهبر حزب الله، یا جبران باسیل(داماد میشل عون، رئیس جمهور) را به عنوان رهبران مشروع کشور قبول نمی کنند.

ایالات متحده آبان ماه گذشته به دلیل فساد و داشتن رابطه با حزب الله تحریم هایی را علیه باسیل وضع کرد.

این تحریم ها همچنین چندین فرد یا گروه دارای روابط نزدیک با حزب الله را هدف قرار داده است. هم زمان شمار فزاینده ای از کشورها کلیت حزب الله را به عنوان یک گروه تروریستی شناسایی کرده اند. این امر به معنای تروریستی دانستن هر دو شاخه سیاسی و نظامی -- و نه تنها شاخه نظامی -- آن حزب است.

به گفته سمیر سکاف، یک کنشگر و از رهبران جنبش اعتراضی که در مهر ماه ۱۳۹۸ در لبنان آغاز شد، شعار این جنبش در اشاره به سیاستگران لبنان، «همه آنها یعنی همه آنها»، نشان دهنده نفی سیاسیون لبنان از سوی مردم است.

وی افزود که طبقه خواص سیاسی با عملکرد فاجعه بار سیاسی شان که مبتنی بر فرقه گرایی، سهم خواهی، و حمایت های سیاسی و فرقه ای است، لبنان را در آستانه سقوط قرار داده است.

سکاف گفت: «حزب الله مسئولیت اصلی این وضع را بر عهده دارد؛ چرا که حزب الله، مسلح است و نیرومندترین حزب سیاسی کشور محسوب می شود.»

او گفت: «همچنین کسانی که در دولت های قبلی حضور داشتند و به هماهنگی و مشارکت با حزب الله ادامه داده اند، مسئول هستند.»‌

سکاف اضافه کرد که این جنبش اعتراضی خواستار حکومتی مدنی و عدالت اجتماعی است که در آن حقوق مردم بدون خاصه خرجی در جایگاه های مناسب قرار بگیرد.

وی افزود که اکثر مردم «هر دولتی را که برای بازیافت طبقه سیاسی -- طبقه ای که با عملکرد سیاسی خود کشور را به نابودی سوق داده و اجازه داده است بزرگترین دزدی در تاریخ پول لبنان از بانک ها انجام شود -- شکل گیرد»، رد می کنند.

سکاف از جامعه بین المللی خواست به مردم کمک کنند تا از طریق یک قانون انتخاباتی مناسب -- قانونی که تشکیل یک دولت جدید تکنوکرات را میسر می کند -- بار دیگر اقتدار دولت را برقرار کنند.

وی گفت که تحریم های اعمال شده علیه باسیل و دیگران، «همانند هر فشار خارجی دیگری که بر مقامات لبنانی اعمال شود، مورد استقبال قرار می گیرد.»‌

مسئولیت نصرالله و باسیل در فروپاشی مالی لبنان

معین المرعبی، نماینده سابق مجلس و وزیر اپوزیسیون، گفت که جنبش اعتراضی لبنان، نصرالله و باسیل را عوامل اصلی فروپاشی اقتصادی کشور می داند.

وی گفت که به همین ترتیب، خودداری حزب الله از دست کشیدن از جنگ افزارهایش به بقاء نوعی فرمول سیاسی با این مضمون که «ما از فساد شما محافظت می کنیم، شما از سلاح ها و تروریسم ما محافظت کنید»، کمک کرده است.

بسیاری از لبنانی ها خواستار اجرای کامل قطعنامه ۱۵۵۹ شورای امنیت سازمان ملل متحد (مصوب ۱۳۸۳) شده اند. این قطعنامه خواستار انحلال و خلع سلاح همه شبه نظامیان در لبنان است و بر حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، یکپارچگی، و استقلال سیاسی لبنان تحت اختیارات انحصاری دولت تأکید دارد.

باسیل قبلاً به دلیل ناکامی خود در حل مشکلات مستمر لبنان از جمله سیستم ناکارآمد برق با انتقاداتی رو به رو شده بود. سیستم برق در لبنان به شدت به ژنراتورها متکی است و مملو از فساد است.

المرعبی گفت: «حتی نزدیکترین افراد به باسیل نیز با او فاصله گرفته اند. بنا بر این، هر دولتی که باسیل و حزب الله در آن حضور داشته باشند، رد خواهد شد.»‌

وی به اقدامات خشونت آمیز و مداخله حزب الله در جنگ های خارجی، قاچاق مواد مخدر و مواد غذایی یارانه ای، سوخت، و کالاهای دیگر که برای مردم لبنان در نظر گرفته شده بودند، اشاره کرد.

جامعه بین المللی و مؤسسه های مالی از جمله صندوق بین المللی پول به صراحت اعلام کرده اند که تا زمانی که دولت لبنان از زیر فشار و سلطه حزب الله آزاد نشود، نمی توانند به لبنان کمک کنند.

به همین دلایل و دلایل دیگر، «لبنانی ها مشتاقند که از شر حزب الله، که بر قابلیت ها و مرزهای کشور مسلط است، خلاص شوند.»

پایگاه هواداران حزب الله

المرعبی گفت، امید می رود که پایگاه هواداران حزب الله به این جنبش بپیوندد؛ «چرا که آنها بیش از همه تحت تأثیر» اقدامات حزب الله قرار گرفته اند.

در واقع ، رأی دهندگان به حزب الله در نتیجه کاهش حمایت مالی ایران فشار را احساس کرده اند و به آهستگی نارضایتی خود از این حزب را ابراز می کنند.

به گفته سیمون ابی فاضل، مفسر سیاسی، حزب الله «در میان شیعیان با عدم تأیید نسبی رو به رو شده است.»

او گفت: «مردم لبنان خواهان دولتی متشکل از شخصیت های معتبر و شفاف هستند تا بتواند این دولت و کشور را ارتقاء دهند.»‌

لوسیان عون، کنشگر سیاسی و وکیل، گفت که لبنان از سلطه خارجی با حمایت داخلی رنج می برد. به گفته او، این امر مانع بهبود کشور از عمق بحران سیاسی، اقتصادی، مالی، و اجتماعی آن می شود.

او گفت که اصلی ترین نشانه بحرانی که لبنان با آن روبروست، سلطه ایران بر اهرم های قدرت از طریق متحدان داخلی آن است.

وی اظهار داشت: «امروز لبنان توسط گروهی از تبهکاران و افراد فاسد اداره می شود. آنها خزانه دولت را خالی کرده و وجوه سپرده گذاران را که مجموع آنها ۱۹۰ میلیارد دلار است، به تاراج برده اند. آنها مردم را در معرض خطر قحطی قرار داده اند.»

او با تأکید بر اینکه این گروه به دلیل فروپاشی قانون و نظم و وجود مرزهای بدون مراقبت به صدور قرص های کاپتاگُن، تروریسم، و جرایم سازمان یافته به سراسر جهان پرداخته است. وی تأکید کرد که مردم لبنان هر دولتی را که از سوی تیم حزب الله و باسیل تشکیل شود، طرد می کنند.