آلودگی رودخانه پناهندگان سوری را وادار به جا به جایی کرده است

در حدود ۲۰۰۰ پناهنده سوری ساکن اردوگاه های غیررسمی در امتداد رود قاسمیه در جنوب لبنان مجبور به یافتن اقامتگاه دیگری شده اند؛ چرا که مسئولین اداره رودخانه لیطانی شروع به انحلال اردوگاهشان کرده است.

این اداره اقدام مزبور را پس از آن انجام داد که سطح آلودگی آب این رودخانه به دلیل ورود فاضلاب تصفیه نشده است از اردوگاه های غیررسمی به درون رودخانه به بالاترین سطوح خود رسیده است.

برچیدن اردوگاه های پناهندگان سوری در امتداد قاسمیه -- در بخش جنوبی لیطانی -- از اواسط ماه فوریه آغاز شده و تا به امروز ادامه یافته است.

سامی علویه، رئیس اداره رودخانه لیطانی، به المشارق گفت که این اداره تصمیم مزبور را «بعد از مشاهده این که ۲۶۰۰۰ توالت صحرایی در اردوگاه های غیررسمی آوارگان سوری فاضلاب شان را به درون رودخانه می ریزند» اتخاذ کرد.

وی گفت که ریخته شدن این فاضلاب سطح آلودگی این رودخانه را بالا برده است. وی در عین حال یادآور شد که روستاها و شهرک های واقع در امتداد این رودخانه نیز فاضلاب شان را درون آن می ریزند.

پناهندگان بدون سرپناه

تخلیه اجباری اردوگاه های غیررسمی در قاسمیه، صرفند، و سکسکیه شمار بسیار زیادی از پناهندگان را بدون سرپناه گذاشته است که از آن جمله می توان به قاسم محمد قاسم و خانواده هشت نفره اش اشاره کرد.

او به المشارق گفت: «یک اردوگاه در نزدیکی رود قاسمیه در منطقه زهرانی به خانواده و فرزندان خردسالم سرپناه داده بود. ما سال ها در آنجا زندگی می کردیم.»

وی گفت: «اما در ماه مارس ما بی سرپناه شدیم و اکنون با یک خانواده دیگر در یک اتاق در روستا زندگی می کنیم.»‌

قاسم گفت: «وقتی مسئولین اداره رود لیطانی از ما خواستند که اردوگاه را تخلیه کنیم، همین کار را کردیم. من می دانم که ما در کنار آب آلوده از فاضلاب زندگی می کردیم، اما نباید به خاطر آنچه روی داده ما را سرزنش کرد.»

بارعه الخلیل احمد، یکی دیگر از آوارگان، به المشارق گفت: «ما بر اثر شرایط آوارگی مان مجبور شده بودیم در یک اردوگاه در نزدیکی رودخانه زندگی کنیم. ما می دانستیم که در فضایی آلوده زندگی می کنیم.»

او گفت: «وقتی مسئولین اردوگاه ما را برچیدند، ما چندین روز بدون سرپناه در آنجا ماندیم تا این که شوهرم اتاقی را کرایه کرد و ما به آنجا رفتیم و در آن اتاق به همراه یک خانواد دیگر سکنی گزیدیم.»

کمک به جا به جایی آوارگان

جوی یزبک، دستیار ارشد اطلاع رسانی عمومی کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، گفت: «نزدیک به ۶۴۰ پناهنده سوری در تاریخ ۴ آوریل از اردوگاه ها و کمپ های غیررسمی در نزدیکی لیطانی تخلیه شدند.»

او به المشارق گفت که کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان با آن خانواده ها در ارتباط بوده و پیگیر وضعیت شان بوده است تا نیازهای شان را ارزیابی کند.

وی گفت که این نهاد «به نیازمندترین آوارگان و کسانی که از این تخلیه اجباری متاثر شده اند، با هدف کمک به آنها برای یافتن محل سکونت جایگزین یاری رسانده است.»

وی افزود که در همین حال کارکنان فعال در زمینه کمک های بشردوستانه «تمهیدات لازم برای احداث سیستم های فاضلاب در اردوگاه های غیررسمی و اتصال آنها به پالایشگاه های فاضلاب در مناطقی که واقع شده اند را در دست اجرا دارند.»

یازبک گفت: «اگر یک اردوگاه خاص با استانداردهای پایه ای انسانی مطابقت نداشته باشد، ما اولویت مان را بر این قرار می دهیم که وارد عمل شده و با صاحبان زمین ها و شهرداری ها صحبت کنیم تا این مشکل را برطرف نماییم.»

وی گفت که سازمان هایی مانند کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان «همواره می کوشند تا با مقامات مرکزی و محلی ذیربط جهت احداث تاسیاست بنیادی بهداشتی همکاری و هماهنگی کنند تا به این ترتیب تاثیر این اردوگاه ها بر محیط زیست لبنان به حداقل برسد.»

اشباع از فاضلاب تصفیه نشده

علویه گفت: «۴۲۰۰ پناهنده سوری در اردوگاه های غیررسمی واقع در کرانه های رود قاسمیه زندگی می کنند. از زمانی که ما کار رسیدگی به مسئله تجاوز به حریم [رودخانه] را در ماه مارس آغاز کردیم، ۲۰۰۰ آواره را تخلیه کرده ایم و این روند ادامه دارد.»

به گفته علویه این پناهندگان در بخش کشاورزی شاغل هستند.

او گفت: «آنها زمینی را از مالکان زمین ها کرایه کرده و پس از برپا کردن چادرهایشان فاضلاب شان را به سوی رودخانه هدایت می کردند.»

او گفت: «این اداره به ساکنان اردوگاه هشدار داده بود که باید آن را تخلیه کنند، اما آنها این کار را نکردند.»

وی افزود: «بنا بر این وقتی رودخانه از فاضلاب تصفیه نشده اشباع شد، ما مجبور شدیم آنها را از امتداد کانال آبیاری رودخانه قاسمیه در مناطق زهرانی، صرافند، و مناطق دیگر در جنوب لبنان تخلیه کنیم.»

وی گفت که آلودگی آب هم به ساکنان و هم به پروژه های آبیاری آسیب رسانده است و تاکید کرد که این اداره «پناهندگان را به خاطر این آلودگی سرزنش نمی کند.»

او گفت که مدیریت این اوضاع وظیفه دولت و شهرداری ها است.

وی گفت: «کمیته دولتی پیشنهادی را مبنی بر ضرورت جا به جایی اردوگاه ها از کرانه های رود لیطانی ارائه کرده بود.» وی افزود که اگر آن طرح اجرا می شد، «ما به اینجا نمی رسیدیم.»