پنهان‌کاری دمشق در سوءاستفاده‌های نفتی خود و مقصر جلوه دادن دیگران

رژیم سوریه با راه‌اندازی یک کارزار اطلاعات نادرست رسانه‌ای تلاش می‌کند دیگران را مسئول بحران اقتصادی و انرژی جاری جلوه بدهد. این در حالی است که هم‌پیمانان این رژیم از طریق بهره‌برداری از منابع طبیعی کشور منفعت کسب می‌کنند.

ناظران سوری به المشارق گفتند، در حالی که شهروندان با کمبود نفت دست و پنجه نرم می‌کنند، رژیم سوریه و هم‌پیمانانش -- از جمله شبه‌نظامیان مورد حمایت روسیه و شبه‌نظامیان وابسته به ایران -- همچنان ذینفعان اصلی ثروت نفت باقی‌مانده در این کشور هستند.

این رژیم با هدف سرمایه‌گذاری در بخش نفت و گاز، چندین قرارداد با شرکت‌های ایرانی و روسی -- از جمله برخی از [شرکت‌های] مرتبط با یک گروه مزدور روسی -- منعقد کرده است.

این در حالی است که هم‌زمان با فلج‌شدن کشور به‌واسطهٔ کمبود نفت، رسانه‌های هم‌سو با رژیم دمشق به‌طور پیش‌بینی‌شده کوشیده‌اند انگشت اتهام را به‌سوی دشمنان این رژیم بگیرند.

آنها ایالات متحده را متهم کرده‌اند که با استقرار نیروهایش در اطراف میادین نفتی سوریه، سبب محروم شدن مردم این کشور از این منبع طبیعی شده است. همچنین، این رسانه‌ها مدعی هستند که تحریم‌های ایالات متحده این کشور را به‌سوی فقر سوق داده است.

سوری‌هایی که از اوضاع آگاه هستند به المشارق گفته‌اند که این ادعا صحت ندارد.

فرهاد خوجه، یکی از افسران نیروهای دموکراتیک سوریه، گفت که مقدار نفت استخراجی و مدیریت‌شده توسط دولت کُردی هم‌پیمان ایالات متحده، حتی برای رفع نیازهای این نیروها یا غیرنظامیان مستقر در این منطقه نیز کافی نیست.

او گفت که کمبود سوخت به‌ویژه برای مردم سوریه دردناک است؛ چرا که این کشور از منابع طبیعی فراوانی برخوردار است.

خوجا گفت که افزون بر این، بسیار واضح است که رژیم بشار اسد مسئول فروپاشی اقتصادی، بی‌ارزش شدن پول، و کمبود شدید مایحتاج ضروری در سوریه است.

تولید ناکافی

ایمن صفدی، که در دیرالزور به‌عنوان مدیر تعمیر و نگهداری تأسیسات نفتی کار کرده، گفت که سوریه قبل از جنگ، روزانه در حدود ۴۰۰ هزار بشکه نفت تولید می‌کرد، اما تولید این کشور در سال‌های اخیر به‌میزان چشمگیری کاهش یافته است.

او به المشارق گفت، بیشتر چاه‌های نفت این کشور در شرق سوریه -- مکانی که شرکت‌های بین‌المللی در آن فعالیت می‌کردند -- قرار دارند.

صفدی گفت، بسیاری از چاه‌های نفت طی ۱۲ سال جنگ خسارات فراوانی دیده‌اند و تعمیر نشده‌اند، بنابراین تعداد چاه‌های نفتی عملیاتی به‌میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

او افزود که در همین حال، گروه‌های مسلح وظیفهٔ کنترل عملیات استخراج نفت را در دست گرفته و از آنها سود می‌برند.

صفدی گفت، میزان نفتی که هم اکنون استخراج می‌شود برای تأمین نیازهای عمومی مردم -- از جمله برق و سوخت ماشین آلات کشاورزی، و ژنراتورها -- کافی نیست.

او افزود که این کمبود نفت در شمال و شرق سوریه به‌شدت محسوس است.

محمود مصطفی، اقتصاددان سوری و مدرس دانشگاه دمشق، گفت، بنا بر داده‌های دولت سوریه، در سال ۱۴۰۱ روزانه حدود ۸۰ هزار بشکه نفت تولید می‌شد، اما تنها حدود ۱۴۵۰۰ بشکهٔ آن به پالایشگاه‌های این کشور می‌رسید.

او یادآور شد که همهٔ ارقام منتشرشده توسط دولت سوریه تخمینی است؛ چرا که این کشور از ابزار لازم برای نظارت بر میزان نفت استخراج‌شده در شمال و شرق سوریه برخوردار نیست.

مصطفی گفت، رژیم سوریه با طرح اتهامات بی‌اساس علیه ایالات متحده و هم‌پیمانانش کوشیده است که نوک پیکان سرزنش‌ها را به‌منظور تصاحب مقدار باقی‌ماندهٔ نفت، از مقصر اصلی بحران اقتصادی و انرژی کشور منحرف کند.

به‌گفتهٔ خوجه، افسر نیروهای دموکراتیک سوریه، اتهامات این رژیم «کاملاً مضحک» است.

سوءاستفاده از نفت

مصطفی گفت، که حکومت سوریه در ارقام منتشر شده‌اش بسیاری از چاه‌های نفتی که توسط روسیه و ایران اداره و کنترل می‌شود -- مانند چاه‌های الورد، التیم، الحمار، و الحسیان را -- درج نکرده است.

او یاد‌آور شد که روزانه فقط ۲۵۰۰ بشکه توسط میدان نفتی التیمم که تحت کنترل روسیه قرار دارد، تولید می‌شود.

مصطفی گفت، که آمار و ارقام رژیم سوریه کاملاً نادرست است و تخمین‌های پایین صرفاً به‌عنوان بخشی از کارزارهای اطلاعات نادرست رسانه‌ای رژیم علیه ائتلاف بین‌المللی و شرکای آن در صحنه عمل می‌کند.

به‌گفتهٔ او، روسیه به‌تازگی چندین قرارداد اکتشاف و استخراج نفت با رژیم سوریه در مناطق گوناگون این کشور، به‌ویژه در نزدیکی دمشق، در صحرای شرقی (بادیه) در مجاورت پالمیرا، و نیز در مناطق ساحلی منعقد کرده است.

او گفت، اما میزان نفتی که در نتیجهٔ این قراردادها استخراج می‌شود، فاش نشده و مقدار آن در ارقام اخیر منتشر‌شده توسط دولت گنجانده نشده است.

به گزارش الشرق الأوسط، در آبان ۱۴۰۱، رژیم سوریه پس از مداخلهٔ نظامی روسیه در سوریه در اواخر سال ۱۳۹۴، قراردادهایی را با شرکت‌های روسی به‌منظور سرمایه‌گذاری در بخش نفت و گاز سوریه و آب‌های سرزمینی آن امضا کرد.

دمشق همچنین قراردادی را با شرکت «اورو پلیس» -- شرکتی که با یوگنی پریگوژین، تاجر روسی و رئیس گروه واگنر، مرتبط است -- به‌منظور «محافظت» از تأسیسات نفتی و گاز طبیعی در ازای دریافت ۲۵ درصد از درآمد امضا کرد.

مصطفی گفت که کارزار اطلاع رسانی نادرست رسانه‌ای رژیم سوریه احتمالاً با هدف تسهیل ورود و فعالیت شرکت‌های روسی در منطقه همچنان به فعالیت خود ادامه خواهد داد.

او یادآور شد، چینی‌ها نیز در همین مسیر در حرکت هستند، در حالی‌که شرکت‌های بزرگ بین‌المللی از سرمایه‌گذاری در بخش نفت سوریه فاصله می‌گیرند.