گشت‌زنی زیردریایی‌های مجهز به سلاح هسته‌ای آمریکا در اقیانوس هند و آمادگی آنها برای حمله

زیردریایی‌های هسته‌ای کلاس اوهایو نیروی دریایی ایالات متحده در رده نیرومندترین زیردریایی‌های جهان هستند و به تازگی حضورشان را در اقیانوس هند افزایش داده‌اند.

فرماندهی راهبردی ایالات متحده (استارت‌کام) روز ۱۶ آذر با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد، یک زیردریایی مجهز به موشک بالستیک کلاس اوهایو برای نخستین بار در جزیره دورافتادۀ دیگو گارسیا برای یک استقرار طولانی مدت چندماهه پهلو گرفت.

در این بیانیه آمده است که ناو یواس‌اس ویرجینیای غربی طی روزهای ۳ تا ۹ آبان از این بندر بازدید کرده است.

به گزارش سی‌ان‌ان، جابه‌جایی‌های زیردریایی‌های هسته‌ای نیروی دریایی ایالات متحده به شدت محرمانه است، بنابراین این تأخیر در اعلام به این زیردریایی فرصت داده است تا به نقاط دیگری در اقیانوس هند برود.

یک مقام نظامی آگاه به موضوع توقف غیرمعمول در این بندر به سی‌ان‌ان گفت، اهمیت انتشار خبر تماس حضور یواس‌اس ویرجینیای غربی در بندری ارسال پیامی به دشمنان احتمالی و همچنین هم‌پیمانان است.

این مقام گفت: «آنها باید از این موضوع چنین برداشت کنند که یک زیردریایی غیرقابل شناسایی مجهز به موشک‌های بالستیک می‌تواند در هر اقیانوسی برای مدت زمانی طولانی فعالیت کند.»

دیگو گارسیا از مناطق برون مرزی متعلق به بریتانیاست که در جنوب خط استوا قرار دارد و نیروهای آمریکایی و بریتانیایی از آن استفاده می‌کنند.

بنا بر این بیانیه، زماني كه این زیردریایی در جزیره بود خدمه‌اش را به طور کامل جایگزین کرد و متعاقباً در دریا تدارکات تازه را بارگیری کرد.

دریاسالار چارلز ریچارد، فرمانده استارت‌کام، با انتشار بیانیه‌ای گفت: «هر طرح عملیاتی بر این فرض استوار است که بازدارندگی هسته‌ای پابرجاست، و (زیردریایی‌های مجهز به موشک‌های بالستیک) مانند ویرجینیای غربی برای بازدارندگی هسته‌ای معتبر برای ایالات متحده و هم‌پیمانان ما ضروری هستند.»

تهاجم بی‌دلیل روسیه به اوکراین در سراسر جهان، پیامدهای بیشماری داشته است که از آن جمله می‌توان به افزایش هزینه‌های انرژی و قحطی جهانی اشاره کرد. اما این امر به طور غیرمستقیم توانایی ارتش ایالات متحده برای اجرای عملیات در اقیانوس هند را تقویت کرده است.

توانایی توسعه یافته نیروی دریایی ایالات متحده برای انجام عملیات در اقیانوس هند با ورود زیردریایی‌های پیشرفته متحدان ناتو به این آب‌ها، و همچنین افزایش زرادخانه‌های دریایی اعضای احتمالی جدید ناتو -- یعنی سوئد و فنلاند -- به موقعیت دفاعی جمعی حاصل شده است. مأموریت گشتزنی در این آب‌ها معمولاً توسط نیروی دریایی ایالات متحده انجام می‌شود.

اهمیت راهبردی دریای عرب

ویرجینیای غربی اواسط مهر در دریای عرب ظاهر شد. بنا بر اعلام نیروی دریایی ایالات متحده، ژنرال مایکل «اریک» کوریلا، فرمانده ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام) برای شرکت در یک رزمایش ارتباطی «با هدف اعتبار بخشیدن به تاکتیک‌های نوظهور و نوآورانه در اقیانوس هند» سوار بر این کشتی شد.

در اقیانوس هند، دریای عرب در حال تبدیل شدن به یک منطقه مهم راهبردی است و مشخصه‌های آن برای زیردریایی‌های هسته‌ای کلاس اوهایو نیروی دریایی ایالات متحده ایده آل است.

دریای عرب دو شاخه مهم دارد. اولی از خلیج عدن در جنوب غربی آغاز می‌شود و با عبور از تنگه باب‌المندب به دریای سرخ می‌ریزد.

دومی از دریای عمان تا شمال غربی امتداد دارد و به خلیج فارس متصل می‌شود.

دریای عرب با مساحت تقریبی ۳/۸ میلیون کیلومتر مربع و حداکثر عمق ۴۶۵۲ متر، شمار بی‌پایانی از مناطق امن گشت‌زنی و نقاط پرتاب را برای یک زیردریایی کلاس اوهایو فراهم می‌کند.

دریای عرب با عمق متوسط ۲۷۳۴ متر از خلیج فارس عمیق‌تر است. این آبراه در بسیاری از نقاط کم عمق است و به طور کلی مناسب زیردریایی‌های بزرگ نیست.

این دریا در نزدیکی اراضی مرزی، به جز شمال شرقی، در سواحل پاکستان و هند، و چند جزیره واقع در این منطقه به طور غیرعادی عمیق است.

دریای عرب نیز یکی از گرمترین دریاهای جهان محسوب می‌شود كه این هم از مشخصه‌های مناسب برای زیردریایی‌هاست.

خصوصیت مربوط به عمق و دمای این دریا بر حرکت امواج صوتی و اثربخشی سونار، تأثیر می‌گذارد. سونار تکنیک رایجی است که برای تشخیص حضور شناورهای زیرسطحی استفاده می‌شود.

برای نمونه، سونار فعال، که با ارسال یک پالس صوتی و شنیدن انعکاس آن زیردریایی‌ها را تشخیص می‌دهد، کارایی کمتری دارد.

اما در آب‌های گرم این دریا، سیگنال بازگشتی معمولاً گم می‌شود.

غیرقابل شناسایی

زیردریایی‌های کلاس اوهایو که بزرگترین زیردریایی‌های ساخته شده توسط نیروی دریایی ایالات متحده هستند، شامل ۱۴ زیردریایی مجهز به موشک بالستیک و چهار زیردریایی مجهز به موشک کروز هستند.

به گفته نیروی دریایی، موشک‌های زیردریایی بالستیک به عنوان یک سکوی پرتاب غیرقابل شناسایی برای موشک‌های قاره‌پیما عمل می‌کنند و به منظور مخفی ماندن و پرتاب دقیق کلاهک‌های هسته‌ای طراحی شده‌اند.

موشک‌های زیردریایی بالستیک به ویژه برای گشت‌زنی‌های بازدارنده گسترده تولید شده‌اند و یک رکن از سه رکن هسته‌ای ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. دو رکن دیگر، موشک‌های بالستیک قاره‌پیما و بمب‌افکن‌های دورپرواز مستقر در زمین هستند.

مأموریت اصلی موشک‌های زیردریایی بالستیک‌ها مخفی ماندن در دریا به همراه موشک‌های زیردریایی بالستیک‌شان و بازدارندگی در برابر حمله هسته‌ای یک کشور دیگر به ایالات متحده از طریق اطمینان یافتن از قابلیت زدن ضربه دوم است.

استارت‌کام که مأموریت آن جلوگیری از حمله راهبردی و به کارگیری نیروها برای تضمین امنیت ایالات متحده و هم‌پیمانانش است، علاوه بر دیگر قابلیت‌های هسته‌ای زمینی و هوایی، حرکات این زیردریایی‌ها را کنترل می‌کند.

در هر لحظه، تعدادی از زیردریایی‌های کلاس اوهایو نیروی دریایی در حال انجام گشت‌‌های بازدارندۀ هسته‌ای هستند.

بنا بر داده‌های سال گذشته، ۹ فروند از زیردریایی‌های کلاس اوهایو در اقیانوس آرام و پنج فروند از آنها در اقیانوس اطلس گشت‌زنی کرده‌اند. محل نگهداری این زیردریایی‌ها در آمریکا در ایالت‌های جورجیا و واشنگتن واقع شده است.

«ویرانگرترین سلاح»

زیردریایی‌های کلاس اوهایو با سه دریچۀ لجستیکی با قطر بزرگ طراحی شده‌اند و این به ملوانان اجازه می‌دهد که اقلام و تجهیزات را به سريع منتقل کنند و به این ترتیب زمان لازم برای تجدید آذوقه و مهمات و عملیات نگهداری را کاهش دهند.

این زیردریایی‌ها می‌توانند پس از هر تعمیر یا بازسازی اساسی ۱۵ سال کار کنند. آنها به‌طور متوسط ۷۷ روز را در دریا و ۳۵ روز را در بندر برای عملیات تعمیر و نگهداری می‌گذرانند.

هر یک از این زیریایی‌های مجهز به موشک بالستیک دارای دو گروه خدمۀ آبی و طلایی هستند که به نوبت به این زیردریایی‌ها رسیدگی می‌کنند.

به‌گفتۀ نیروی دریایی ایالات متحده، «این موضوع، در دسترس بودن راهبردی این زیردریایی‌ها را به حداکثر می‌رساند، تعداد زیردریایی‌های مورد نیاز برای برطرف کردن الزامات راهبردی را کاهش می‌دهد، و امکان آموزش، آمادگی، و روحیۀ مناسب خدمه را فراهم می‌کند.»

سباستین رابلین، از «نشنال اینترست» در سال ۱۴۰۰ نوشت که «زیریایی‌های مجهز به موشک بالستیک کلاس اوهایو احتمالاً ویرانگرترین سامانۀ تسلیحاتی ساخت بشر است.»

هر یک از این شناورهای کلاس اوهایو قادر به حمل بیست و چهار موشک بالستیک زیردریایی ترایدنت۲ هستند.

بر اساس مفاد معاهدۀ جدید کاهش تسلیحات راهبردی، هر زیردریایی چهار لوله از مجموع لوله‌های موشکی خود را به‌طور دائم غیرفعال کرده است و اکنون حداکثر ۲۰ موشک حمل می‌کند.

رابلین نوشت، زیریایی‌های مجهز به موشک بالستیک که ترایدنت۲ دی‌۵ هستند، «می‌توانند بسته به کلاهکشان، از زیر آب برای حمله به اهدافی در فاصلۀ بیش از ۷ هزار مایلی [۱۱۲۶۵ کیلومتر] شلیک شوند.»

«هنگامی که یک ترایدنت۲ با سرعت حداکثر ۲۴ ماخ وارد جو می‌شود، به هشت وسیلۀ نقلیۀ مستقل که هر کدام دارای کلاهک هسته‌ای ۱۰۰ یا ۴۷۵ کیلوتنی هستند، تقسیم می‌شود.»

او یادآور شد که یک گلولۀ کامل از یک زیردریایی کلاس اوهایو می‌تواند در کمتر از یک دقیقه پرتاب شود.

«برنامۀ فعلی این است که در همه حال ۱۲ فروند از زیردریایی‌های کلاس اوهایو که هر کدام مجهز به ۲۰ فروند ترایدنت۲ هستند، فعال باشند و دو فروند زیردریایی دیگر این کلاس تحت تعمیرات اساسی قرار بگیرند. به این ترتیب، همیشه مجموعاً ۲۴۰ فروند موشک با مجموع ۱۰۹۰ کلاهک جنگی فعال خواهند ماند.»