گزارشی نشان دهنده کشف جسد هزاران نفر از افراد کشته‌ شده به دست رژیم سوریه در گورهای دسته‌ جمعی نزدیک دمشق

برلین -- طبق تحقیقات روزنامه نیویورک تایمز که روز چهارشنبه (۲۵ اسفند) منتشر شد، دو گور دسته‌جمعی مخفی در خارج از دمشق یافت شده که حاوی اجساد هزاران سوری است و بسیاری از آنها زیر شکنجه زندان‌های رژیم سوریه جان باخته‌اند.

نیویورک تایمز گفت تحقیقاتی که منجر به شناسایی این اماکن شده طی چند ماه انجام شده است. این تحقیقات بر اساس مصاحبه با چهار مرد سوری که در اماکن مذکور یا نزدیکی آن کار می‌ کردند و همچنین با بررسی تصاویر ماهواره‌ ای به نتیجه رسیده است.

یکی از این دو گور دسته‌جمعی در یک گورستان غیرنظامی سابق در شهر نجها واقع در جنوب دمشق قرار دارد و دیگری در شهر قطیفه واقع در شمال دمشق قرار گرفته است.

فاصله نجها با فرودگاه بین‌المللی دمشق با خودرو نیم ساعت به سمت غرب است.

قطیفه، که یک پایگاه ارتش سوریه نیز در آن واقع شده، تقریباً ۴۰ دقیقه با خودرو از زندان نظامی صیدنایا زندان بدنام رژیم سوریه، فاصله دارد. به گفته یکی از مردانی که با نیویورک تایمز مصاحبه کرده، این مکان قبلاً میدان تیر بوده است.

هر یک از این گورها حاوی هزاران جسد است.

به گفته یکی از مردانی که با این روزنامه مصاحبه کرد، با افزایش خشونت در جنگ، اجساد بیشتری به گور نجها آورده می‌ شد.

او گفت قبل از سپیده‌دم حداقل دوازده کارگر به آن مکان می‌برده و برای عبور از ایست‌های بازرسی مجوز مخصوصی با خود داشته است.

او گفت اجساد با کامیون‌های یخچالی ویژه حمل مواد غذایی از بیمارستان‌ها به این گورها منتقل می‌ شد. مرگ افراد کشته‌شده در بازداشتگاه‌های رژیم نیز در همان بیمارستان‌ها ثبت شده است.

با رسیدن کامیون‌ها، افراد زیر نظر او اجساد را دفن می‌کردند. او به این روزنامه گفت روی بسیاری از آن اجساد آثار کبودی و زخم دیده می‌شد و بعضی از آنها ناخن نداشته‌اند و حتی بعضی از اجساد در حال از بین رفته بودند، که نشان می‌دهد مدتی از مرگشان گذشته بوده است.

او گفت گاهی افراد زیر نظرش حدوداً دو بار در هفته دو کامیون جسد خالی می‌کردند، که هر کامیون حاوی ۱۵۰ تا ۶۰۰ جسد بود.

افراد زیر نظر او هر هفته ده‌ ها جسد از زندان صیدنایا نیز دریافت می‌کردند.

او گفت اجسادی که از زندان صیدنایا می‌رسید غالباً تازه بوده و روی بعضی از آنها چیزی شبیه آثار کشیده شدن طناب دور گردن یا زخم ناشی از شلیک گلوله دیده می‌شد.

او به این روزنامه گفت بعضی اوقات، افراد زیر نظر او اجساد را داخل گودال‌هایی در زمین می‌انداختند و رویشان خاک می‌ریختند یا در قبرهایی که برای یک نفر آماده شده تا هشت جسد دفن می‌کردند.

یک راننده بولدوزر که در سال ۱۳۹۱ در گور نجها کار می‌ کرد گفت مأموران اطلاعاتی ناظر بر دفن اجساد به او می‌گفتند که گودال‌های بزرگ مربعی بکند.

او به این روزنامه گفت پس از انداختن اجساد به داخل گودال‌ها، با بولدوزر از روی محل دفن عبور می‌ کرد تا محکم شود و سگ‌ ها نتوانند اجساد را از زیر زمین بیرون بیاورند.

پنهان کردن قتل‌های دسته‌جمعی

به گزارش خبرگزاری فرانسه، در اردیبهشت ۱۳۹۶، وزارت امور خارجه ایالات متحده از تصاویری ماهواره‌ ای رونمایی کرد که به گفته این وزارتخانه گواهی بر صحت قتل‌های دسته‌جمعی گزارش‌شده در زندان صیدنایا محسوب می‌شود.

به گفته خبرگزاری فرانسه، در این تصاویر دیده می‌شود که رژیم سوریه یک کوره آدم‌سوزی در زندان ایجاد کرده است تا بتواند اجساد هزاران زندانی کشته‌شده را از بین ببرد.

در یک عکس ماهواره‌ای عادی مربوط به دی‌ماه ۱۳۹۳، دیده می‌ شد که برف روی یک ساختمان متصل به مجتمع صیدنایا در حال آب شدن است و در عکس دیگری مربوط به قبل از این عکس، سیستم‌های تهویه بزرگی روی این ساختمان به چشم می‌خورد.

این تصاویر نشان می‌داد که ادعاهای گروه‌های حقوق بشری در مورد کاربرد زندان صیدنایا به عنوان مرکز اعدام صحت دارد.

استوارت جونز، دیپلمات آمریکایی، در آن زمان گفت: «از سال ۱۳۹۲، رژیم سوریه به منظور پشتیبانی از آنچه به نظر ما یک کوره آدم‌سوزی است، دست به تغییر یک ساختمان در مجتمع صیدنایا زد.»

جونز گفت این مجموعه «به منظور پنهان کردن گستره قتل‌های دسته‌جمعی در صیدنایا» ساخته شده است.

او گفت در زندان صیدنایا، تا ۷۰ زندانی در سلول‌های پنج‌نفره نگهداری می‌شده‌اند، و افزود: «طبق ادعای چندین منبع، رژیم [سوریه] نسبت به قتل حدود ۵۰ زندانی در روز در صیدنایا مسئولیت دارد.»

«سیاست کشتار»

سازمان عفو بین‌الملل در بهمن ۱۳۹۵ در گزارشی افشا کرد که رژیم سوریه از سال ۱۳۹۰ تا آن زمان حدود ۱۳ هزار زندانی را در زندان صیدنایا اعدام کرده بود؛ این سازمان همچنین رژیم سوریه را به اتخاذ «سیاست کشتار» متهم کرد.

این گزارش تحت عنوان «کشتارگاه انسانی: اعدام‌های دسته‌جمعی و کشتار در زندان صیدنایا در سوریه» بر اساس شهادت ۸۴ شاهد، از جمله قضات، زندانبانان، زندانیان سابق تهیه شده است.

این گزارش می‌گوید در فاصله سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴، هر هفته گروه‌هایی شامل دست‌کم ۵۰ زندانی را از سلول‌هایشان بیرون می‌کشیدند و کتک می‌زدند و سپس نیمه‌شب در «نهایت پنهانکاری» به دار می‌آویختند.

سازمان عفو بین‌الملل گفت چنین شیوه‌هایی مصداق «جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت» محسوب می‌شود.

یکی از زندانیان سابق صیدنایا که خواستار محفوظ ماندن هویتش شده بود در سال ۱۳۹۶ در گفتگو با دیارنا، تارنمای زیرمجموعه المشارق، توضیح داد چگونه در اسفند ۱۳۸۹ توسط نیروهای اطلاعاتی سوریه که به خیابان‌های دمشق ریخته بودند دستگیر شده است.

او گفت در یک مرکز امنیتی مورد بازجویی قرار گرفته و یک هفته آنجا نگهداری شده و در آن مدت در معرض «بدترین انواع شکنجه» قرار گرفته و سپس به زندان صیدنایا منتقل شده و نزدیک سه ماه آنجا بوده است.

او گفت اکثر زندانیان هر روز شکنجه می‌شدند، مخصوصاً افراد تازه‌ واردی که بعد از شروع قیام مردم سوریه دستگیر شده بودند.

او توضیح داد: «زندانبانان زندانیان را در معرض انواع مختلف شکنجه قرار می‌ دادند و دائماً آنها را کتک می‌زدند. زندگی برایشان هیچ ارزشی نداشت و مرگ همیشه وجود داشت، به طوری که تقریباً هر یک ساعت خبر کشته شدن یک زندانی زیر شکنجه پخش می‌شد یا اعدام او اعلام می‌شد.»

از حدود یازده سال پیش که جنگ سوریه آغاز شد، ایران همواره پشتیبان سرسخت رژیم بشار اسد بوده و آن را از نظر سیاسی، نظامی و مالی حمایت کرده است.

روسیه هم، که حدود هفت سال پیش به این جنگ پیوست، همواره هوادار رژیم اسد بوده است و تلاش های متعددی را برای پاسخگویی رژیم سوریه بابت جنایات جنگی که علیه مردم خود مرتکب شده، مخدوش کرده است.