به گفته علی ابو دهن رئیس انجمن زندانیان لبنانی در زندانهای سوریه، زندان نظامی تدمر(پالمیرا) سوریه به لحاظ شکنجه زندانیان شناخته شده و به همین دلیل هم بدنام است.
او طی مصاحبه اختصاصی که به تازگی با المشارق انجام داد گفت که کسانی که زنده از این زندان بیرون می آیند شایسته گرفتن لقب «شهید زنده» یا «برگشتی از جهنم» هستند.
روز 10 مه، جسد معاون اول نیروهای امنیتی داخلی لبنان، قیس منذر پس از 10 سال که او در زندانهای رژیم سوریه زندانی بود به لبنان برگردانده شد.
ابو دهن گفت که همین رویداد به تنهایی دروغ های رژیم سوریه مبنی بر انکار وجود زندانیان لبنانی در زندانهای سوریه را ثابت می کند.
ابو دهن خود مدت 13 سال در زندانهای سوریه بود. در سال 1987 او از سوی سازمان اطلاعات سوریه به خاطر مخالفتش با حضور سوریه در لبنان دستگیر شد.
وی گفت که زمانی که حافظ الاسد رئیس جمهوری پیشین سوریه درگذشت و پسرش جانشین او شد، او همراه با 53 تن دیگر آزاد شدند، و از آن زمان در کارزارهای مربوط به آزادی زندانیان لبنانی که در زندانهای سوریه باقی مانده اند، فعالیت کرده است.
روز دوشنبه (15 مه)، وزارت خارجه آمریکا تصاویر ماهواره ای از صیدنایا، زندان نظامی واقع در نزدیکی دمشق منتشر کرد که ظاهراً نشان می دهد کوره آدم سوزی برای از بین بردن بقایای هزاران زندانی که به قتل رسیده اند، ساخته شده است.
خبرگزاری فرانسه گزارش کرد که این تصاویر گزارشهای مربوط به قتل عام ها در این زندان را تأیید می کند.
المشارق: آیا قتل قیس منذر موجب بازگشایی موضوع زندانیان لبنان در زندان های سوریه شد؟
علی ابو دهن: مسئله زندانیان لبنانی در زندان های سوریه یک مسئله ویژه و مقدس است و همیشه وجود دارد و زنده است و از یاد پاک نخواهد شد. اما هر بار که تحولی در این رابطه روی می دهد، از سوی رسانه ها برافروخته شده و به صفحات اول بازمی گردد. بازگشت قیس منذر به عنوان شهید، دروغ رژیم اسد مبنی بر انکار وجود زندانیان [لبنانی] [در زندان های سوریه] را نشان می دهد.
المشارق: شما به عنوان یک انجمن قصد دارید چه کاری انجام دهید، آیا می خواهید پرونده را بازگشایی کنید؟ آیا دستور کار خاص یا نقشه ای برای اقدام دارید؟
ابودهن: برخلاف بسته بودن درها به روی ما، از هیچ تلاش و کوششی فروگذاری نمی کنیم. برای همین هم، به منظور دستیابی به هدفمان که آزادسازی تمام زندانیان سیاسی لبنانی از زندانهای سوریه است از مطبوعات و رسانه های اجتماعی استفاده می کنیم. ما از دولت لبنان می خواهیم تا برای مدتی که بالاجبار در بازداشت بوده ایم به ما غرامت بپردازد و علیه حکومت سوریه و هر کسی که ما را شکنجه کرده و در بازداشت و پنهان کردن ما شرکت داشته، یک شکایت بین المللی تنظیم کند.
المشارق: منذر به چه اتهامی دستگیر شد؟
ابودهن: اتهامات در سوریه بر اساس [وابستگی های] فرقه ای، باورها و محل تولد متفاوت است. تمام اتهامات واهی و بی اساس هستند. تمام اعترافات زیر شکنجه گرفته شده اند.
المشارق: آیا هیچ اطلاعات تازه ای درباره زندانیان لبنانی در زندان های رژیم سوریه به دست آمده است؟
ابودهن: هیچ اطلاعات تازه ای درباره زندانیان وجود ندارد به جز آنچه که از زبان زندانی های آزاد شده سوری می شنویم. هیچ نامی ذکر نمی شود، به همین دلیل ما اقدامی در این مورد انجام نمی دهیم. زندانیان شناخته شده، که شمار آنها از سوی دولت لبنان به سندیت درآمده است، در مجموع 628 نفر هستند و برای ما آنها زنده هستند تا زمانی که حکومت سوریه مرگ آنها را ثابت و آنها را به ما تحویل بدهد، مرده یا زنده.
المشارق: شما کتابی را با موضوع شکنجه در زمان زندان منتشر کردید. درباره آن برایمان بگویید.
ابو دهن: من در سال 2012 کتابی را با نام «بازگشت از جهنم» درباره زندان تدمر(پالمیرا) و سایر زندان های سوریه منتشر کردم. این کتاب جزییات شکنجه های بدنی و روحی و روانی که به من و سایر زندانیان داده شد را توضیح می دهد.
پس از آن مجموعه ای از کتاب هایی در مورد زندانی هایی که از زندان های سوریه جان سالم به در بردند را منتشر کردم و نمایشنامه ای با نام «صندلی آلمانی» که در پنج شهر آلمان به نمایش درآمد. این عنوان از یکی از روش های معمول شکنجه الهام گرفته شد، شکنجه ای که به قدری آزاردهنده بود که کاربرد آن منجر به شکستن استخوان های پشت زندانیان می شد.
در آخر، فیلمی تولید کردم با نام تدمر، که بازیگران آن خود زندانیان [پیشین] بودند که مونیکا برگمان و لقمان سلیم آنرا کارگردانی کردند.
المشارق: کدامیک از زندان های سوریه به خاطر شکنجه بدنام هستند؟
ابودهن: در گذشته، زندان تدمر در زمرۀ یکی از بدترین زندان ها به خاطر شکنجه های مرگبار قرار می گرفت. شکنجه در زندان های سوریه به طور وافر و نظام مند صورت می گیرد، یعنی که پلیس یا فرد بازجو دارای اختیار کامل است که هر کاری که می خواهد بکند تا اعتراف دلخواه را از قربانی بگیرد، و اگر قربانی بمیرد یا فلج شود، مسئول نمی باشد. آنچه که مهم است اعتراف است.
هر کسی که از تدمر زنده بیرون بیاید، دوباره متولد شده و به راستی شایسته عنوان «شهید زنده» یا «برگشتی از جهنم» است. من به شخصه پنج سال در تدمر و هشت سال در صیدنایا گذراندم.
المشارق: امروز برای اینکه مسئله زندانیان لبنانی در زندان های سوریه را برجسته تر کنیم، چه چیزی مورد نیاز است؟
ابودهن: حکومت لبنان لازم است تا از طریق مجاری دیپلماتیکی که در دسترس دارد [ یا سازمان ملل] برای بازگشت تمام زندانیان از زندان های سوریه اقدام کند.
من از جانب خودم و زندانیان در زندان های سوریه که نمایندگی آنها را به عهده دارم، بسیار نگران آنچه که اکنون در زندان های رژیم رخ می دهد هستیم، خون ریزی، شکنجه، قتل، ارعاب و عدم پاسخگویی. ما از تمام انسانهای با وجدان و تمام دولت ها و سازمان ها می خواهیم که به ما کمک کنند.