در چهل و سومین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی و به قدرت رسیدن رژیم فعلی، مردم ایران در ابراز نارضایتی خود بیباکتر شدهاند، آنچنانکه حتی مجسمههای روحالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، را نیز تخریب میکنند.
در یک مورد اخیر که ۲ بهمن در استان اصفهان رخ داد، تندیس خمینی و همه پلاکهایی که نام او روی آن نوشته شده و دور میدانی به نام او نصب شده بود تخریب شد.
یکی از اهالی شهر اردستان که به تخریب مجسمهها و پلاکها متهم شده بود پس از بازداشت به زندان نایین منتقل شد.
حمیدرضا تأملی، فرماندار اردستان، سعی کرده این مرد را بدنام جلوه دهد و او را دارای سوء سابقه و معتاد به مواد مخدر معرفی کرده است.
او گفت: «هماکنون امکان گمانهزنی خاصی را نمیتوان درباره انگیزه و دلیل این رفتارها از فرد مورد نظر داشت.»
اعتراضات پیدرپی و شعارهای ضد رژیم
این حادثه یک اتفاق منفرد و بیسابقه نیست. طی یک سال گذشته، ایران صحنه وقوع سلسلهای از اعتراضات بوده که در برخی موارد تصاویر خمینی و علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، به آتش کشیده شده است.
مردم در ستایش پهلوی اول در تظاهرات خود بارها شعار «رضاشاه روحت شاد» سر دادهاند.
حمید فرزاد، فعال و کارشناس مسائل ایران، در واکنش به اظهارات فرماندار اردستان گفت: «انگیزه چنین اقداماتی نیازی به گمانهزنی ندارد.»
او گفت: «اظهارات فرماندار درباره اعتیاد و سوء سابقه این شهروند هم تلاشی بیهوده برای سرپوش گذاشتن بر نارضایتی گسترده مردم ایران از رژیم است.»
مجسمه قاسم سلیمانی، فرمانده کشته شده نیروی قدس سپاه، نیز تنها چند ساعت پس از رونمایی در شب ۱۶ دیماه در شهرکرد استان چهارمحال و بختیاری به آتش کشیده شد و به طور کامل سوخت.
قاسم بهرامی، شاعر سلطنتطلب که با تخلص «شیدای همدانی» شناخته میشود، ۲۴ شهریور توسط مأموران امنیتی سپاه بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
بهرامی چند هفته پیش از آن در توییتر ویدیویی درباره افزایش آمار جانباختگان کووید-۱۹ در ایران منتشر کرده و از سیاستهای علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، انتقاد کرده و تصویر او را آتش زده بود.
پیش از آن، در تظاهرات گستردهای که در اعتراض به کمبود آب از خوزستان شروع شد و دامنه آن به چندین استان دیگر کشیده شد معترضان شعارهایی علیه جمهوری اسلامی سر دادند.
به گفته ناظران، این اعتراضات و آتش زدن مجسمهها نشانه افزایش نارضایتیهای مردم از اولویتهای غلط رژیم و بیکفایتی آن در مدیریت بحرانهایی است که گریبان ایران را گرفته است.
سرکوب مخالفتهای داخلی
در آستانه سالروز پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، ویدیوهایی از سخنرانیهای خمینی در شبکههای اجتماعی منتشر شد.
در بعضی از این ویدیوها، بنیانگذار جمهوری اسلامی صریحاً به «لزوم ریخته شدن خون مخالفان» اشاره میکند -- همان ادبیات خشونتآمیزی که رژیم ایران با گذشت چهار دهه هنوز ترویج میکند.
رژیم ایران به جای تمرکز بر معضلاتی که گریبان مردم را گرفته و کشور را در آستانه فروپاشی اقتصادی قرار داده است، همچنان بر سرکوب مخالفتهای داخلی، آموزش و مسلح کردن گروههای شبهنظامی برای گسترش نفوذ در منطقه و تقویت برنامه هستهای خود تمرکز دارد.
فرزاد گفت مسئولان جمهوری اسلامی گرچه نشان دادهاند که در سرکوب خشونتآمیز معترضان لحظهای درنگ نمیکنند، برایشان کاملاً روشن است که تبلیغات حکومتی نه تنها تأثیر خود را از دست داده بلکه برای رژیم خطرناک هم شده است.
ناظران میگویند مردم ایران با شرکت در اعتراضات و انجام اقدامات خرابکارانه نشان دادهاند که دیگر به اندازه گذشته از تبعات نادیده گرفتن «خطوط قرمز» رژیم وحشت ندارند.