شناخته شدن چین به‌عنوان مرکز تازه عملیات پولشویی ایران

هر روز شواهد بیشتری در مورد نقش چین در حمایت از منافع اقتصادی رژیم ایران و سپاه آشکار می‌شود.

وزارت خزانه‌داری ایالات متحده ٢٦ شهریور شبکه‌ای که شرکت‌های تجاری و بانکی در چین را اداره می‌کند، مورد تحریم قرار دارد که به گفته آن با پولشویی به مبلغ ده‌ها میلیون دلار، این وجوه را به سپاه و گروه‌های متحد آن منتقل کرده است.

این شبکه که با استفاده از ارزهای خارجی و طلا معاملات خود را انجام می‌دهد، توسط مرتضی مینایی هاشمی که ساکن چین است و دو شهروند چینی به نام‌های یان سو ژوان و سونگ جینگ اداره می‌شود. این دو شهروند چینی به‌عنوان مالک صوری شرکت‌های مینایی هاشمی فعالیت می‌کنند و خدمات بانکی و امکانات را در اختیارش قرار می‌دهند.

ناظران بین‌المللی می‌گویند هدف قرار دادن این شبکه تهدیدهای به‌وجود آورنده نگرانی جهانی درخصوص ایران و چین را آشکار می‌سازد؛ چراکه این دو رژیم منافع متقابلی دارند و به همکاری با یکدیگر برای حمایت از فعالیت‌های بی‌ثبات کننده در سرتاسر جهان ادامه می‌دهند.

شرکت‌های صوری برای پولشویی

قاضی فیصل حسین، مدیر مرکز مطالعات استراتژیک عراق گفت ایران به مدیریت شرکت‌ها و کسب‌وکارهای تجاری عمومی در کشورهای متحد خود مانند چین می‌پردازد که به‌عنوان شرکت‌های صوری برای پنهان کردن عملیات پولشویی آن عمل می‌کنند.

او گفت درآمدهای رژیم ایران از این فعالیت‌ها و همچنین تجارت غیرقانونی، فساد و قاچاق به منظور تأمین مالی سپاه پاسداران و گروه‌های نیابتی آن در منطقه مورد استفاده قرار می‌گیرد «تا آنها بتوانند همچنان به گسترش ویرانی» در سرتاسر جهان ادامه دهند.

او اشاره کرد که چین به دلیل اینکه روابط اقتصادی و سرمایه‌گذاری با ایرانی‌ها دارد، به «ارائه پوشش و حفاظت از منافع ایران می‌پردازد و همچنین در زمینه پولشویی و فعالیت‌های غیرقانونی مشارکت می‌کند.»

او گفت این فعالیت‌ها عبارت‌اند از: «سرقت کالاها، جعل نام تجاری محصولات و تولید محصولات بدون مجوز برای کسب سود.»

حسین گفت ایران با عملیات پولشویی به دنبال دور زدن تحریم‌ها است، «اما چنین فعالیت‌هایی را نمی‌توان برای مدت زمان طولانی پنهان کرد.»

او گفت: «چنین اقداماتی به دلیل کنترل شدید واشنگتن بر جابجایی دلار همچنین هماهنگی امنیتی و اطلاعاتی که این کشور با سایر کشورها دارد، به‌سرعت کشف می‌شوند.»

شبکه‌های مستقر در چین

سال گذشته، ایالات متحده یک شبکه پیچیده متشکل از شرکت‌های کشتیرانی مستقر در چین را تحریم کرد که به رژیم ایران در زمینه فرار از تحریم‌ها و تأمین مالی گروه‌های نیابتی آن کمک می‌کرد.

شن یونگ یک شهروند چینی اهل شانگهای مدیریت شرکت‌های صوری و هلدینگ را برعهده داشت که به‌طور مخفیانه در آن شبکه فعالیت می‌کردند تا به انجام کسب‌وکار با گروه خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران که مورد تحریم ایالات متحده است بپردازند.

همچنین شرکت‌های فعال در چین که در زمینه صادرات نفت و پتروشیمی به ایران کمک می‌کنند با تحریم مواجه می‌شوند.

یکی از آنها شرکت پتروشیمی تریلیانس مستقر در هنگ کنگ است که به ازای محصولات پتروشیمی، نفت خام و فرآورده‌های نفتی ایران، میلیون‌ها دلار به حساب شرکت ملی نفت ایران واریز کرده است.

ناظران به این مسئله اشاره می‌کنند که مقامات چینی، به منظور توسعه یا حفظ اهداف اقتصادی خود در ایران اغلب درخصوص توقف دارایی‌های شرکت‌های ایرانی کوتاهی می‌کنند و از اجرای قطعنامه‌های بین‌المللی علیه ایران سر باز می‌زنند.

آنها می‌گویند چین حدود یک سوم تجارت ایران را به خود اختصاص داده است.

چین و ایران در اسفندماه سال گذشته توافق‌نامه ٢٥ ساله‌ای را امضا کردند که بر اساس آن پکن به ازای تسهیلات و تخفیف‌های ویژه برای خرید محصولات نفت و گاز ایران، ٤٠٠ میلیارد دلار در این کشور سرمایه‌گذاری می کند؛ این اقدام با آنچه که چین برای افزایش نفوذ جهانی خود در سایر کشورها انجام می‌دهد، تفاوت چندانی ندارد.

اتلاف ثروت ملی

غانم العابد، تحلیلگر سیاسی گفت این مشارکت‌های اقتصادی به مردم ایران آسیب می‌رساند، چراکه ثروتشان توسط رژیمی به هدر می‌رود که تنها به دنبال توسعه‌طلبی و تخریب امنیت همسایگان خود است.

او گفت که رژیم ایران همچنین به دنبال «دور زدن سیاست‌ها و مشارکت در فعالیت‌های مربوط به پولشویی در چین و مناطق دیگر برای جمع‌آوری وجوه از منابع غیرقانونی متعدد» است.

العابد گفت ایران به این ترتیب «تلاش می‌کند تا نفوذش را بر گروه‌های وابسته به خود تقویت کند و آنها را در خدمت برنامه‌های خود قرار دهد.»

او گفت یک‌سوم جمعیت ایران با معضل بیکاری مواجه هستند و سطح زندگی و خدمات عمومی نیز به شکل قابل توجهی بدتر شده است.

به گفته او این کشور با بحران‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کند؛ همه اینها به دلیل استراتژی تجاوزگری است که رهبران ایران بر دنبال کردن آن اصرار دارند و می‌خواهند از خود در برابر تحریم‌ها و فشارهای بین‌المللی محافظت کنند.