سرکوب روزنامه نگاران و خاموش کردن صدای آنها در جنگ یمن

ناظران می گویند که در جریان مناقشه طولانی یمن صدای روزنامه نگاران و رسانه ها خاموش شده است. آنها می گویند روزنامه نگارانی که در مورد مناطق تحت تصرف شبه نظامیان حوثی (انصارالله) مورد حمایت ایران گزارش می دهند، با شدیدترین سرکوب ها مواجه هستند.

نبیل الاسیدی، عضو شورای سندیکای روزنامه نگاران یمنی، در این باره گفت که ناپدید شدن نظرات و دیدگاه های مخالف در رسانه ها پیامد مستقیم اذیت و آزاری است که همه طرف های درگیر در مناقشه بر روزنامه نگاران روا داشته اند.

فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران در گزارشی که روز ۹ آبان منتشر شده است، می گوید که از سال ۱۳۸۹ تا ۹ مهر امسال ۴۴ روزنامه نگار در یمن کشته شده اند.

فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران می گوید که عاملان این جنایت ها باید پاسخگو باشند و نباید به آنها اجازه داد که از چنگ عدالت بگریزند.

این فدراسیون می گوید که درگیری، بی ثباتی سیاسی، و تعدد بازیگران در غیاب اقتدار حکومت، به ایجاد شدن این وضعیت کمک کرده است؛ وضعیتی که در آن، مصونیت از مجازات امری عادی است. این فدراسیون خاطرنشان کرده است که یک جو دشمنی با مطبوعات نیز وجود دارد.

در گزارش این فدراسیون آمده است که بیشتر عاملان این جنایت ها در جنگ جاری یمن مشارکت دارند. این گزارش همچنین به فقدان یک دادگستری مستقل نیز اشاره کرده است.

فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران افزود: «رسانه های یمنی به شدت در امتداد خطوط سیاسی و فرقه ای، قطبی شده اند. جناح های درگیر نیز افراد حرفه ای فعال در رسانه ها را دشمن قلمداد می کنند.»

«جنگ فراموش شده» یمن

فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران گفته است که وضعیت در یمن ممکن است یک جنگ فراموش شده به نظر برسد؛ چرا که پوشش بین المللی پراکنده این مناقشه سبب کمبود اخبار در این رابطه شده است.

این گزارش افزوده است که بسیاری از روزنامه نگاران از آن کشور گریخته اند؛ اما برخی از آنها که باقی مانده اند، همچنان به جهانیان یادآوری می کنند که این مناقشه کماکان چه آسیب هایی به غیرنظامیان وارد می کند و گاه به قیمت جان آنها تمام می شود.

فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران می گوید که روزنامه نگاران محلی آسیب پذیرترین روزنامه نگاران هستند و احتمال رویارویی آنها با خطرات مرتبط با گزارش دادن درباره جنگ بیش از دیگران است. این گزارش خاطرنشان کرده است که امسال تاکنون دو روزنامه نگار در یمن کشته شده اند.

بدیل البرهومی، فیلمبردار، روز ۲۸ دی سال گذشته در یک بمب گذاری حوثی ها جان باخت. نبیل حسن القطیعی، عکاس-خبرنگار خبرگزاری فرانسه، نیز روز ۱۲ دی پارسال بیرون از خانه خود هدف حمله افراد ناشناس قرار گرفت و کشته شد.

زیاد الشرعبی، روزنامه نگار، روز ۲۹ دی ۱۳۹۷، زمانی که برای گزارش به المخاء رفته بود، در یک انفجار کشته شد. در آن انفجار حوثی ها در مظان اتهام قرار گرفتند. غالب بلحش، عکاس، نیز اردیبهشت ۱۳۹۸ کشته شد.

به نوشته فدراسیون بین المللی روزنامه نگاران، ۲۰ روزنامه نگار ربوده شده همچنان ناپدید هستند.

الاسیدی گفت: «هر روزنامه نگاری که سعی کند کارش را انجام دهد و وظیفه اش را در ارتباط با آشکار کردن حقایق و گزارش کردن آنها به مردم اجرا کند، به هدف اصلی تبدیل می شود تا به این ترتیب از آشکار شدن حقیقت جلوگیری شود.»

او گفت که حوثی ها در صدر فهرست مرتکبان تخلفات علیه روزنامه نگاران قرار دارند.

حوثی ها در صدر فهرست متخلفان

مصطفی نصر، رئیس مرکز مطالعات و رسانه های اقتصادی، به المشارق گفت که شمار روزنامه نگاران کشته شده در یمن «بازتاب دهنده دشمنی همه جناح ها با روزنامه نگاران است. همین امر سبب می شود که آنها هدف قرار بگیرند.»

وی گفت که روزنامه نگاران در قتل های مستقیم، ترور، یا سایر موارد تخلف - از جمله ناپدید شدن اجباری، زندانی شدن، و یا صدور حکم علیه آنها - هدف قرار می گیرند.

به گفته آقای نصر، دیده بان آزادی های رسانه ای انواع مختلف تخلفاتی را که علیه روزنامه نگاران انجام شده، ثبت کرده است. او گفت که حوثی ها در صدر فهرست متخلفان قرار دارند.

مصطفی از سازمان های بین المللی حقوق بشر درخواست کرد که پرونده هایی را در دادگاه های بین المللی علیه ناقضان آزادی مطبوعات تشکیل دهند. او هدف از این کار را جلوگیری از وقوع چنین جنایاتی دانست.

رشاد الشرعبی، تحلیلگر سیاسی و روزنامه نگار، به المشارق گفت، اگر چه همه طرف ها علیه روزنامه نگاران مرتکب تخلف می شوند، حوثی ها آنها را مستقیماً هدف قرار می دهند. به گفته او، حوثی ها این کار را به دستور عبد الملک حوثی، رهبرشان، انجام می دهند.

او گفت که الحوثی به پیروان خود دستور داده است که «روزنامه نگاران را هدف قرار دهند؛ چرا که آنها [برای این گروه شبه نظامی] خطری به مراتب بزرگتر از جنگجویان در میدان نبرد، محسوب می شوند.»

وی گفت که دامنه تخلفات علیه روزنامه نگاران «از قتل، آدم ربایی، و شکنجه گرفته تا محروم کردن آنها از حقوقشان» گسترده است. او یادآور شد که بیشتر روزنامه نگاران برای مطبوعات و رسانه های وابسته به دولت کار می کردند.

او گفت که «حوثی ها» این رسانه ها را «تصرف کرده و بر آنها مسلط شده اند.»