به دنبال محکوم شناخته شدن سلیم عیاش، عضو حزبالله، در تاریخ ۲۸ مرداد در ارتباط با قتل رفیق حریری، نخست وزیر پیشین لبنان، گزارش هایی منتشر شده است که نشان می دهد او عضو یک گروه فوق محرمانه موسوم به «واحد ۱۲۱» بود.
عیاش ۵۶ ساله توسط یک دادگاه مورد حمایت سازمان ملل متحد در ارتباط با بمب گذاری انتحاری سال ۱۳۸۴ که در نتیجه آن حریری و ۲۱ تن دیگر کشته شدند، به صورت غیابی گناهکار شناخته شد. آن دادگاه سه عضو حزبالله را نیز به طور غیابی تبرئه کرد.
پس از صدور این حکم، بسیاری از لبنانی ها از این بابت که دادگاه مذکور حزبالله را مستقیماً به این حمله ارتباط نداده است، ابراز نارضایتی کردند. برخی از آنها نیز گفتند که آن گروه شبه نظامی مورد حمایت ایران باید در پس اجرای این ترور بوده باشد.
آنها به المشارق گفتند که عیاش نمی توانست چنین جنایتی را به تنهایی مرتکب شود. آنها همچنین یادآور شدند که او یک عضو حزبالله بود و حسن نصرالله، رهبر حزبالله، از تحویل دادن متهمان به دادگاه خودداری کرده بود.
روزنامه واشنگتن پست در تاریخ ۴ شهریور در گزارشی به نقل از مقامات امنیتی کنونی و سابق ایالات متحده و نیز مقامات سه کشور در اروپا و خاورمیانه، گفت که عیاش از اعضای یک گروه ترور حزبالله بوده است.
این مقامات، که به دلیل فوق محرمانه بودن این اطلاعات امنیتی نخواستند نامشان فاش شود، به واشنگتن پست گفتند که آن گروه ترور معروف به واحد ۱۲۱ با دستور مستقیم نصرالله ماموریت های ترور افراد را انجام داده بود.
در گزارش این روزنامه آمده است که واحد ۱۲۱ دست کم چهار فقره ترور دیگر را نیز انجام داده بود و تا پیش از زمان کشته شدن رفیق حریری، سال ها تحت عناوین و هویت های گوناگون مشغول فعالیت بود. در گزارش این روزنامه همچنین آمده است که عیاش به عنوان یکی از اعضای باسابقه این گروه فعالیت می کرد.
این مقامات گفتند که عیاش بعدها به عنوان یک فرمانده واحد ۱۲۱ خدمت کرد.
واحد فوق محرمانه
یک فرد جدا شده از حزبالله، که به دلیل نگرانی از اقدامات تلافی جویانه نخواست نامش فاش شود، تأیید کرد که واحد ۱۲۱ «یک واحد فوق محرمانه است که پس از سال ۱۳۷۹ با هدف اجرای ترورهای سیاسی بنیان گذاشته شد.»
او به المشارق گفت که عوامل حزبالله برای پیوستن به این واحد باید «تحت آموزش های روانی، ایدئولوژیک، و امنیتی قرار بگیرند.» این آموزش ها شامل دوره هایی از انزوای کامل است که طی آن ارتباط آنها با دیگران، و نیز با تلویزیون و رسانه های دیگر قطع می شود.
او گفت که به نظر می رسد عضویت در واحد ۱۲۱ با پیشرفت در سلسله مراتب ین حزب ارتباط داشته باشد، به طوری که برخی از اعضای این گروه ترور بعدها به «سمت فرماندهی واحدهای خود» منصوب شدند.
این فرد جدا شده از حزبالله گفت که اعضای این واحد «بر اساس دستورهای مستقیم نصرالله عمل می کنند [و نصرالله] در مورد سرنوشت افرادی که هدف قرار می گیرند، و این که آنها باید کشته یا زندانی شوند، تصمیم می گیرد.»
وی گفت که این تصمیم گیری پیش از این در حوزه اختیارات عماد مغنیه، فرمانده نظامی حزبالله، که در سال ۱۳۸۷ کشته شد، بود. پس از او مصطفی بدرالدین، که در اردیبهشت ۱۳۹۵ در دمشق کشته شد، این مسئولیت را بر عهده گرفت.
به گفته این فرد جداشده از حزبالله، «واحدهای ۲۰۰ و ۹۰۰ به واحد ۱۲۱ کمک می کنند.»
او گفت: «واحد ۲۰۰ مسئول جمع آوری اطلاعات و نصب دوربین های نظارتی و تجهیزات شُنود است، و واحد ۹۰۰ مسئولیت امنیت داخلی، منابع انسانی، و فعالیت های تحقیق و بررسی این حزب را بر عهده دارد.»
به گفته حسین عزالدین، عضو حرکت اصلاح شیعه، نام «واحد ۱۲۱» نخستین بار پس از کشته شدن مغنیه مطرح شد.
او به المشارق گفت که پس از کشته شدن بدرالدین صحبت هایی درباره واحد ۱۱۹ نیز مطرح شد که به نظر می رسد نشان دهنده این باشد که «آنها [واحدهای ۱۲۱ و ۱۱۹] دو واحدی هستند که ماموریت های قتل و ترور را انجام می دهند.»
«چرخه خونریزی»
لقمان سلیم، پژوشگر و فعال سیاسی، به المشارق گفت که ترورهای سیاسی بخشی محوری از شیوه کاری حزبالله است.
وی گفت: «پایه و اساس قاموس حزبالله بر شالوده مجاز بودن استفاده از خشونت استوار است.»
وی افزود که بنا بر این، «جای شگفتی ندارد که کسانی که ترور را مجاز می دانند، واحد ۱۲۱ را با هدف اجرای ماموریت های ترور تاسیس کنند.»
او در مورد گزارش های مربوط به فعال بودن این واحد ترور گفت، پیش بینی این موضوع که آیا این واحد ترورهای دیگری را اجرا خواهد کرد یا نه، ممکن نیست. اما او تاکید کرد که از «بازگشت چرخه خونریزی» می ترسد.
وی افزود: «وقتی ما شرایط در عراق را می بینیم، باید انتظار همه چیز را داشته باشیم.»
سلیم گفت: «ما عادت کرده ایم که ببینیم هر گاه یک خلاء قدرت و یک نظام [سیاسی] فلجشده در لبنان وجود دارد، [اوضاع] برای اجرای ترورهای خونین به عنوان بخشی از آشفتگی حاکم بر کشور فراهم می شود.»