حکم دادگاه لبنان هواداران الحریری را ناامید کرد

بسیاری از لبنانی ها از اینکه دادگاهی تحت نظارت سازمان ملل متحد یک عضو حزب الله را به صورت غیابی در مورد قتل رفیق حریری نخست وزیر پیشین لبنان در سال ۱۳۸۴ گناهکار دانسته است اما شبه نظامیان را مستقیما به دست داشتن در این حمله مرتبط ندانسته ابراز نا امیدی کردند.

این دادگاه ویژه لبنان روز سه ‌شنبه (۲۸ مرداد) سلیم عیاش را در ارتباط با بمبگذاری انتحاری بزرگ در بیروت که باعث کشته شدن حریری و ۲۱ نفر دیگر شد، مقصر دانست.

سه مظنون دیگر این پرونده پس از سال ها تبرئه شدند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، قاضی ها گفتند که هیچ مدرکی برای اثبات نقش مستقیم رهبری حزب الله یا سوریه، رئیس سابق ارتش لبنان، با این حمله وجود ندارد.

از نظر برخی از هواداران حریری، این حکم حزب الله را نجات داد.

امین بارودی، دانشجوی دانشگاه طرابلس، گفت «در آخر کار، این متهمان همان رهبران حزب الله هستند» و اضافه کرد که «همچنان معتقد است که کسانی که مرتکب این جنایت شده ‌اند به حزب الله وابسته اند.»

بارودی به ده‌ ها هوادار حریری در نزدیکی مزار او در بیروت پیوسته بود تا ۵۶۶۴ روز پس از آنکه این انفجار شهر را به لرزه در آورد، ابلاغ این حکم را به صورت زنده تماشا کند.

سعد فرزند رفیق حریری و نخست وزیر پیشین و رئیس فعلی حزب جنبش آینده، لحن مثبت تری دشت.

پس از ابلاغ این حکم که سعد حریری به نمایندگی از طرف خانواده خود و خانواده دیگر قربانیان آن را پذیرفت، گفت: «امروز همه ما به حقیقت دست یافتیم.»

واکنش های متفاوت در لبنان

این حکم با تجمعات منظم در منطقه طریق الجدیده، جایی که به وفاداری به جنبش آینده مشهور است و آتش بازی در مقر حزب الله در حومه جنوبی بیروت مواجه شد.

برخی از ساکنان زادگاه عیاش در جنوب حاروف، با بر افراشتن پرچمی حمایت خود را از این عضو محکوم شده حزب الله ابراز کردند، که باعث خشم بسیاری از لبنانی ها شد.

سلمان الدنا، ساکن طریق الجدیده، به المشارق گفت که او این حکم را «ناعادلانه» می داند، زیرا این حکم حزب الله را به خاطر این ترور محکوم نکرده است.

او گفت: «ما ۱۵ سال صبر کردیم تا به ما بگویند که عیاش کسیست که به تنهایی برای ترور نخست وزیر [سابق] حریری نقشه کشیده و آن را اجرا کرده است.»

او گفت: «من ناامید شده ام، چون همه ما می دانستیم چه کسی این جنایت را برنامه ریزی و اجرا کرده است. بنا بر این من دیگر نمی توانم به چیزی جز حکم خداوند متعال اعتماد داشته باشم زیرا حکم دادگاه مرا قانع نکرده است.»

فاطمه داریان به المشارق گفت «منطق حکم می کند که جنایتی به این بزرگی نمی تواند تنها توسط یک نفر انجام شود» و افزود که احساس می کند: «دادگاه عدالت را اجرا نکرده است.»

او گفت: «ما این همه مدت صبر کردیم تا به ما گفته شود که شواهد و مدارک کافی برای متهم کردن سوریه و حزب الله برای دست داشتن در ترور [الحریری] وجود ندارد.»

حسان قطب، مدیر مرکز تحقیقات و مشاوره لبنان، گفت که در حومه جنوبی ضاحیه این حکم را با برپایی آتش بازی جشن گرفتند، زیرا این حکم صریحا حزب الله را به دست داشتن در این جنایت متهم نکرده است.

او به المشارق گفت: «این حزب و هواداران آن این واقعیت که دادگاه یک مقام برجسته حزب را به ارتکاب جرم متهم کرده است نادیده می گیرند» و افزود که عیاش نمی توانسته به تنهایی این جنایت را مرتکب شود.

قطب گفت: «ما نمی بخشیم و فراموش نمی کنیم، زیرا ما باید کسانی را که این جنایات مکرر، مداوم و هدفمند را برنامه ریزی و برای آن سرمایه گذاری کرده اند شناسایی کرده و مجازات کنیم.»

وی افزود که رد حکم دادگاه توسط حزب الله و امتناع این گروه از تحویل دادن عیاش «مشارکت این حزب در دولت را به جدالی با جامعه بین المللی» تبدیل می کند.

«یک جنایت تروریستی سازمان یافته»

عبدالسلام موسی، هماهنگ کننده رسانه این جنبش، به المشارق گفت: «جنبش آینده به مدت ۱۵ سال منتظر حکم دادگاه بین ‌المللی بود.»

او گفت که از ابتدا، جنبش آینده «این پرونده را به بالاترین مقام قضایی جهان سپرد، که یک حکم نهایی و تاریخی صادر کرده است.»

او گفت، عیاش یک رهبر حزب الله است «و این بدان معنی است که ترور حریری یک جنایت تروریستی سازمان یافته بود.»

او گفت: «این واقعیت که یک رهبر حزب الله محکوم شده است - و ما سلسله مراتب و این که چگونه تصمیم گیری می شود را می دانیم - به این معنیست که ما این حکم را به منزله متهم شدن این حزب به حساب می آوریم و آنها نمی تواند از زیر بار این اتهام شانه خالی کنند.»

به گفته تونی بولوس، روزنامه نگار، حكم دادگاه نشان دهنده آن است که مجرمین دیگر نمی توانند از مجازات به خاطر ارتکاب جرایم سیاسی که رهبران لبنان را هدف قرار داده است، فرار کنند.

او به المشارق گفت: «حزب الله، رفیق حریری را مانعی بر سر راه برنامه های توسعه طلبانه سپاه می دید.»

وی گفت که سپاه در صدد تبدیل لبنان به پایگاهی نظامی برای ایران و ایجاد کریدور زمینی بود تا تهران را به مدیترانه متصل کند.

او گفت، این «نقشه راه برای اشغال لبنان» با ترور حریری آغاز شد و با یک سلسله ترورهای دیگر ادامه یافت که به دنبال حذف «کسانی که مانعی بر سر راه این پروژه ایران باشند بود.»