سیاست

از بین رفتن حریم‌ ها در مورد حزب‌ الله پس از انفجار بیروت

نوشته خبرگزاری فرانسه

روز ۵ خرداد، حامیان حزب ‌الله در روستای عدیسه واقع در جنوب لبنان با دست گرفتن پرچم ‌های این گروه سوار بر موتورسیکلت شده‌ اند و از بیلبوردی رد می‌ شوند که تصویر ابومهدی المهندس، فرمانده فقید نیروهای بسیج مردمی عراق، قاسم سلیمانی، فرمانده فقید نیروی قدس سپاه و عماد مغنیه، فرمانده فقید حزب ‌الله، را نشان می ‌دهد. [محمود زیات/ خبرگزاری فرانسه]

روز ۵ خرداد، حامیان حزب ‌الله در روستای عدیسه واقع در جنوب لبنان با دست گرفتن پرچم ‌های این گروه سوار بر موتورسیکلت شده‌ اند و از بیلبوردی رد می‌ شوند که تصویر ابومهدی المهندس، فرمانده فقید نیروهای بسیج مردمی عراق، قاسم سلیمانی، فرمانده فقید نیروی قدس سپاه و عماد مغنیه، فرمانده فقید حزب ‌الله، را نشان می ‌دهد. [محمود زیات/ خبرگزاری فرانسه]

پشتیبانی مسلم حزب ‌الله از وضع سیاسی موجود در لبنان از زمان انفجار مرگبار بیروت باعث شده است این گروه با سطحی از بی‌ حرمتی و خشم مواجه شود که زمانی از آن مصون بود.

این جنبش قدرتمند همچنان نقشی غالب در سیاست لبنان ایفا می ‌کند، اما جایگاه ویژه‌ ای که قبلاً داشت و ترسی که به مردم القا کرده بود در اثر این انفجار از بین رفته است.

در صحنه ‌ای که تا همین چند ماه پیش تصورش هم دور از ذهن بود، تصویر حسن نصرالله، رهبر حزب ‌الله، در میان ماکت ‌های مقوایی دیده می ‌شود که معترضان در ماه جاری به یک چوبه دار ساختگی حلق ‌آویز کرده ‌اند.

فارس الحلبی، که در جنبش اعتراضی به‌ راه‌ افتاده در ماه مهر فعالیت دارد، گفت: «در ساعات بعد از انفجار، بسیاری از مردم حزب ‌الله را مقصر دانستند.»

این تصویر روز ۱۸ مرداد در جریان تظاهرات علیه رهبری سیاسی لبنان که مقصر انفجار ۱۴ مرداد شناخته می‌ شود گرفته شده است و نشان می ‌دهد که معترضان لبنانی ماکت حسن نصرالله، رهبر حزب‌ الله، را در مرکز شهر بیروت دار می ‌زنند. [خبرگزاری فرانسه]

این تصویر روز ۱۸ مرداد در جریان تظاهرات علیه رهبری سیاسی لبنان که مقصر انفجار ۱۴ مرداد شناخته می‌ شود گرفته شده است و نشان می ‌دهد که معترضان لبنانی ماکت حسن نصرالله، رهبر حزب‌ الله، را در مرکز شهر بیروت دار می ‌زنند. [خبرگزاری فرانسه]

او گفت سال گذشته «توافقی ضمنی بین اعضای حزب‌ الله شکل گرفت که مسئله این گروه انقلابی و سلاح‌ های آن را علنی نکنند.»

این گروه تنها جناحیست که پس از جنگ داخلی ۱۳۵۴ تا ۱۳۶۹ سلاح ‌های خود را نگه داشته است. توان نظامی آن با دولت برابری می ‌کند و از نظر خیلی ‌ها مانع اصلی اصلاحات دموکراتیک به شمار می‌ رود.

طبق رأی یک دادگاه ویژه در هلند که روز سه‌ شنبه اعلام شد، یکی از اعضای حزب ‌الله به نام سلیم عیاش در موضوع ترور نخست‌ وزیر پیشین لبنان که در سال ۱۳۸۳ رخ داد غیاباً محکوم به قتل شناخته شده است.

در این تحقیقات، ارتباط مستقیمی با رهبری حزب ‌الله یافت نشده اما بر ماهیت سیاسی آشکار این جنایت تأکید شده است.

مایک پامپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده، در این باره گفت: «عوامل حزب ‌الله مستقل عمل نمی ‌کنند.»

این گروه شبه ‌نظامی با شیرجه زدن در جریان اصلی سیاست، اگر خود را در جایگاه پاسخگویی قرار نداده باشد، قطعاً در معرض مسئولیت‌ پذیری در قبال ضعف‌ های دولت قرار گرفته است.

تحقیقات پیرامون عامل انفجار ۱۴ مرداد که جان بیش از ۱۸۰ نفر را گرفت هر نتیجه ‌ای که داشته باشد، بسیاری از لبنانی‌ ها همین الآن هم در یک موضوع اتفاق نظر دارند: مقصر اصلی کلیت فاسد طبقه حاکم است.

صاحب آن حجم از نیترات آمونیوم که منفجر شد و بخش ‌هایی از بیروت را ویران کرد هر که باشد، کارگزاران قدرت در نظامی که زیر یوغ و چتر حمایت حزب ‌الله قرار دارد همه از آن خبر داشتند.

سال گذشته که معترضان در نمایش نادری از اتحاد غیرفرقه‌ ای قصد پایین آوردن نظام را داشتند، این حزب ‌الله بود که در اوج ناسزاهایی که طبقه موروثی اشرافیون سیاسی را نشانه می ‌گرفت به نجاتشان آمد.

«حاکم دوفاکتو»

سامی عطا الله، رئیس مرکز مطالعات سیاستگذاری لبنان، گفت: «این کار از نظر من حرکت مهمی بود. حزب ‌الله می‌ توانست از این نقش فاصله بگیرد اما تصمیم گرفت از این خانه رو به ویرانی محافظت کند.»

علاقه‌ ای هم که نسبت به نصرالله در مقام یک رهبر مذهبی وجود دارد باعث شد شکلی از قانون «اهانت به ذات اقدس ملوکانه» پدید آید و سرسخت‌ ترین مخالفانش برای ابراز دیدگاه ‌هایشان با همان لاف دلیرانه ‌ای که دیگر سیاستمداران را خطاب می ‌کردند به تردید بیفتند.

پس از انفجار ۱۴ مرداد که مردم خشمگین به ‌شکلی بی ‌سابقه به سوی رهبری سیاسی ‌شان، ازجمله نصرالله، تاختند، آن لگام گسیخته شد.

بسیاری از لبنانی ‌ها این انفجار را عریان‌ ترین شاهد ویرانگری فساد دانستند. اکنون زبان‌ ها باز شده و تمسخر حزب‌ الله دیگر توهین به مقدسات نیست.

یک مم که همه ‌جا منتشر شده بود تصویر نصرالله را نشان می‌ داد که اوایل سال جاری میلادی در عراق جلوی اشک ریختن خود را در سوگ کشته شدن قاسم سلیمانی، سردار عالی‌رتبه ایرانی، می ‌گیرد اما در تصویر دیگری که مربوط به بعد از انفجار بیروت است چهره ‌ای مصمم و خندان دارد.

بدترین فاجعه لبنان در دوران صلح این کشور باعث مجروحیت و معلولیت بیش از ۶۰۰۰ نفر، بیکاری ۷۰ هزار تن و آوارگی صدها هزار نفر دیگر شد.

بسیاری از قربانیان گفتند هرگز دولت را به‌ خاطر ناتوانی در جلوگیری از این انفجار و همچنین عدم واکنش درست نخواهند بخشید.

ناجی ابوخلیل، فعال اجتماعی، گفت پیش از وقوع انفجار «حزب ‌الله توانسته بود خود را حزبی مخالف بنیادگرایی جلوه دهد.»

ابوخلیل، که یکی از اعضای کمیته اجرایی حزب اصلاح‌ طلب و سکولار بلوک ملی نیز هست، گفت: «اکنون وجهه حزب ‌الله در جایگاه حزب حاکم مانند هر حزب حاکم دیگری بر وجهه حزب مقاومت چیرگی دارد».

حزب ‌الله مدت زیادی از هر دو طرف نفع می‌ برد و بدون اینکه در قبال تصمیماتش به مردم پاسخگو باشد، از قدرت قابل توجهی در پشت صحنه بهره می‌ برد.

حلبی در مورد این جنبش که به ‌اتفاق متحدانش بر پارلمان و دولت مسلط است گفت اکنون این گروه می ‌فهمد که سردمدار بودن معایبی هم دارد.

او افزود: «حزب ‌الله در جایگاه حاکم دوفاکتو قرار دارد و هر اتفاقی که بیفتد تحت اختیار همین حاکم است و... همیشه حاکم است که مسئولیت هر گونه عواقب منفی پدیدآمده را بر عهده دارد.»

آیا این مقاله را می پسندید؟

0 نظر

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها در المشارق * به معنی فیلد ضروری است 1500 / 1500