تحلیلگران: کارگران ایرانی در پی فرصت در دیگر جاها

جریان مستمر کارگران ایرانی در میان متخصصان بسیار ماهر که سرزمین مادری خود را در پی آزادی و فرصتهای بیشتر در جای دیگر نشاندهنده واقعیت تلخی است که ایرانیان در کشور با آن روبرو می باشند.

تحلیلگران به المشارق گفتند جریان مهاجرت استعدادها نشانه واقعی فشاری وارده بر ایرانیان از جانب رژیم تندرو که ظرف چهل سال گذشته بر کشورشان حکومت کرده است، می باشد.

فساد دولتی و پارتی بازی، مشکلات اقتصادی و سیاست خارجی که در پی گسترش خارجی در قبال رفاه داخلی می باشد بسیاری از ایرانیان را وادار کرده است سرزمین مادری خود را در صورت کسب فرصت، ترک کنند.

و هنگامی که کشور را ترک می کنند، انگیزه کمی برای بازگشت دارند.

بر اساس گفته بی بی سی، هر سال از زمان انقلاب اسلامی سال 1979 تا کنون، حدود 150000 تا 200000 ایرانی کشور را ترک کرده اند.

مثال الآلوسی نماینده مجلس عراق و رهبر حزب امت عراق به المشارق گفت: «تعداد مهاجران ایرانی و افرادی که از ستم رژیم حاکم در ایران از کشور فرار کرده اند احتمالا افزایش خواهد یافت.»

وی گفت: «اگر فرصت بیشتری برای فرار وجود داشته باشد ما با میلیونها نفر افراد تحصیل کرده و روشنفکرانی در صف اول چنین مهاجرتی برای ترک کشور مواجه خواهیم بود.»

مستاصل برای خروج

الآلوسی گفت که برای دور زدن محدودیتهای اعمال شده توسط رژیم ایران برای مسافرت، برخی از ایرانیان برای اخذ روادید توریستی و روادید پزشکی اقدام می کنند.

وی افزود آنها به کشورهای همسایه خصوصا عراق رفته و از آنجا به یک کشور ثالت در جستجوی زندگی و آینده بهتر می روند.

آمار دولت ایران نشاندهنده بیش از 40 درصد از بیکاران در ایران فارغ التحصیلان دانشگاهها می باشند که یکی از دلایل عدم بازگشت آنان پس از اتمام تحصیلاتشان می باشد.

الآلوسی گفت دلیل دیگر مهاجرت متخصصین ایرانی پارتی بازی شایع در سرتاسر نهادهای دولتی می باشد و اشاره کرد مناصب بخش دولتی اغلب به افرادی که به رژیم وابسته می باشند، واگذار می باشد.

وی گفت: «فساد عامل قوی این مهاجرت است اما تنها علت آن نمی باشد. ساکت کردن اعتراضات، نقض حقوق و آزادیهای مردم و همچنین کمپینهای دستگیر کردن تصادفی و گم شدن اجباری و حذف فعالین بر این روند تاثیر می گذارند.»

وی گفت تمامی این موارد به تلاش رژیم بر حفظ وضعیت مربوط می باشد.

ضررهای اقتصادی ایران بخاطر فرار مغزها «در مقایسه با خسارات وارده به تنوع فرهنگی و قومی کشور و آینده مردم در اثر فساد رهبرانی که فقط فکر منافع خود می باشند» قابل مقایسه نمی باشد.

اهمیت ندادن به مردم

علا النشوع یکی از کارشناسان استراتژی ایران به المشارق گفت: «حاکمین ایران به مشکلات و رنج مردم ایران بخاطر بحرانهای سیاسی اهمیت نمی دهند» و اشاره کرد این کار با سیاستهای رژیم وخیمتر شده است.

وی گفت: «آنها فقط به تقویت نفوذ خود در خارج از کشور و از میان بردن منافع کشورهای دیگر از طریق مداخله شرم آور در امور کشورهای دیگر، اهمیت می دهند.»

وی افزود که مهاجرت تنها انتخاب برای بسیاری از ایرانیان خصوصا متخصصان با استعداد و دانشمندانی که اکنون اعتقاد دارند به حاشیه رانده شده و حذف شده اند، می باشد.

النشوع افزود: «فساد طبقه حاکم در ایران و عدم توانایی آنان در اداره مؤثر کشور زندگی بسیاری از ایرانیان را به جهنمی در سطح اجتماعی ، اقتصادی و خدمات تبدیل کرده است.»

غازی فیصل حسین یکی از مشاورین مرکز مطالعات استراتژیک عراق به المشارق گفت: «درصد بالایی از ایرانیانی که اکنون در کشور خود زندگی می کنند در فقر شدید به سر برده و وضعیت اقتصادی آنان هر روز وخیمتر می شود.»

وی گفت: «رژیم ایران عامل فقر، بیکاری و فساد برای مردم خود می باشد و در همین حال منابع کشور را برای تغذیه درگیریهای فرقه ای در منطقه و تامین مالی سخاوت مندانه نیروهای وابسته به رژیم، بکار می گیرد.»

او گفت که رژیم توجه بسیاری به گسترش دکترین ولایت فقیه که خواستار بیعت با ولی فقیه (خامنه ای) است، دارد.

طبق گفته حسین، رژیم ایران «بخاطر سیاستهایی که منافع مردم ایران را تامین نمی کند و فقط به افزایش رنج آنان منجر می شود در حال کندن گور خود می باشد.»