یک پهپاد جدید سوخترسانی هوایی، نیروی دریایی آمریکا را قادر خواهد ساخت که مدت و بُرد مسافتی عملیات رزمی را بیش از همیشه افزایش دهد.
پهپاد امکیو-۲۵ استینگری که اولین بار در شهریور ۱۳۹۸ به پرواز درآمد، یک هواپیمای بدون سرنشین (پهپاد) عملیاتی است که برای فعالیت بهعنوان یک سکوی سوخترسانی هوایی مستقر در ناوهواپیمابر طراحی شده است. این پهپادها میزان بُرد و استقامت هواپیماهای مستقر در ناوهای نیروی دریایی ایالات متحده را افزایش میدهند.
پیشبینی میشود که پهپاد امکیو-۲۵ استینگری علاوه بر قابلیتهای انتقال سوخت، نقش ثانویهای را نیز در زمینههای اطلاعاتی، نظارتی، و شناسایی ایفا کند.
این ویژگیها توانایی و تطبیقپذیری ناوگروههای تهاجمی نیروی دریایی و شاخهٔ هوایی ناوهای هواپیمابر را افزایش میدهد.
به گزارش خبرگزاری مؤسسهٔ نیروی دریایی ایالات متحده، اکنون پیشبینی میشود پهپاد امکیو-۲۵ استینگری تا سال ۱۴۰۵ به قابلیت عملیاتی اولیه -- یعنی استقرار در ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی ایالات متحده -- دست یابد و تا دههٔ ۱۴۱۰ قابلیتهای کامل خود را بهدست آورد.
نیروی دریایی در نظر دارد همهٔ ناوهای هواپیمابر کلاس فورد و نیمیتز را نهایتاً به ناوهای با قابلیت حمل امکیو-۲۵ استینگری تبدیل کند.
سوخترسانی در حال پرواز
یکی از قابلیتهای اصلی پهپاد امکیو-۲۵ استینگری توانایی آن در سوخترسانی به هواپیماها در زمان پرواز است.
این قابلیت برای عملیاتهای ناوهای هواپیمابر بسیار مهم است؛ چرا که به هواپیماها اجازه میدهد بدون نیاز به بازگشت به ناو هواپیمابر، مسافت بیشتری را طی کنند.
پهپاد امکیو-۲۵ استینگری قادر است تا ۱۵ هزار پوند (۶۸۰۴ کیلوگرم) سوخت را تا فاصلهٔ ۹۲۶ کیلومتری (۵۰۰ میل دریایی) حمل کند. این مقدار برای سوخترسانی مجدد چند هواپیما در حین پرواز کافی است.
پهپاد امکیو-۲۵ استینگری از طریق قابلیت سوخترسانی در حین پرواز، میتواند به افزایش بُرد جنگی هواپیماهای اعزامشده اف/ای-۱۸ سوپر هورنت ،اف-۳۵سی لایتنینگ ۲، و ایاِی-۱۸جی گرولر کمک کند و سبب شود که آنها بتوانند ضمن انجام مأموریتهایی در فواصل بیشتر، برای مدت طولانیتری در ایستگاه بماند.
وقتی پهپادهای امکیو-۲۵ استینگری به خدمت اعزام شوند، نقش تانکرهای مستقر ناوهای هواپیمابر را که اکنون توسط اف/ای-۱۸ انجام میشوند، به عهده خواهند گرفت. به این ترتیب، دست خلبانهای این هواپیماها باز خواهد شد و آنها خواهند توانست بهطور انحصاری روی مأموریتهای ضربتی و کمک به گسترش شاخهٔ هوایی ناوهای هواپیمابر تمرکز کنند.
پرواز بهصورت خودمختار
پهپاد امکیو-۲۵ استینگری همچنین بسیار خودمختار طراحی شده است. این ویژگی به این پهپادها اجازه میدهد که در سناریوهای مختلف با کمترین میزان دخالت انسان عمل کند.
این پهپادها به حسگرها و سامانههای کنترل پیشرفته از جمله رادار، لیدار (سامانهٔ تشخیص نور و برد)، و دوربینهای نوری مجهز هستند. این تجهیزات پهپادهای امکیو-۲۵ استینگری را قادر میسازد که ضمن ناوبری در محیط های چالشبرانگیز، با موانع برخورد نکنند.
همچنین، این پهپادها میتوانند برای هماهنگ کردن عملیات و همزمانی لحظهای دادهها، با دیگر هواپیماها و سامانههای زمینی ارتباط برقرار کنند.
این پهپاد را میتوان با استفاده از همان پرتابگرها و تجهیزات پرتاب و دریافت که برای هواپیماهای با سرنشین استفاده میشود، پرتاب کرد و بازگرداند. این ویژگی پهپادهای امکیو-۲۵ استینگری را قادر میسازد که بدون هیچ مشکلی در عملیات ناو هواپیمابر ادغام شود.
پهپاد امکیو-۲۵ استینگری که قابلیت رادارگریزی بسیار بالایی دارد میتواند در محیط های مورد مناقشه بدون آن که توسط رادار دشمن شناسایی شود، فعالیت کند. این هواپیماها به مواد پیشرفتهٔ جذبکنندهٔ رادار و دیگر فناوریهای رادارگریز مجهز است. این قابلیت به کاهش سطح مقطع راداری آن کمک میکند و باعث دشوارتر شدن شناسایی آن میشود.
قابلیت انعطاف بسیار بالا
طراحی پهپاد امکیو-۲۵ استینگری بهگونهای است که این پهپاد بسیار انعطافپذیر باشد و علاوه بر سوخترسانی هوایی، بتواند طیف وسیعی از مأموریتها را انجام دهد.
«میلیتاری فکتوری» در سال ۱۴۰۰ نوشت: «پیشبینی میشود پهپاد امکیو-۲۵ استینگری یک نقش ثانویهٔ آیاسآر (اطلاعات، رصد، شناسایی) را ایفا کند و در حمایت از ناوگان اصلی حامل رادار عملیات دریایی باشد.»
این میزان از انعطافپذیری نیروی دریایی را قادر میسازد که پهپادهای امکیو-۲۵ استینگری را با انواع سناریوها و مجموعههای مأموریتی تطبیق دهد. به این ترتیب، این پهپادها دارایی بسیار ارزشمندی در طیف گستردهای از عملیاتها محسوب میشوند.
از دیگر قابلیتهای اصلی پهپاد امکیو-۲۵ استینگری توانایی آن برای اجرای عملیات در شرایط آب و هوایی مختلف، از جمله بادهای شدید و دریاهای پرتلاطم است.
هنگامی که پهپاد امکیو-۲۵ استینگری برای انجام عملیات بهخدمت گرفته شود، ابرناوهای هواپیمابر کلاس فورد قدرت رزمی بهمراتب ویرانگرتری خواهند داشت. جنگندههای رادارگریز اف-۳۵ که مختص ناوهای هواپیمابر فورد هستند، با بهکارگیری قابلیت سوخترسانی در حال پرواز پهپادهای امکیو-۲۵ استینگری، میتوانند فراتر از مسافت تهاجمی تخمینی قبلی خود پرواز کنند.
ناو یواساس جرالد آر.فورد (سیویان-۷۸)، که نخستین ناو کلاس فورد محسوب میشود، قرار است در سال جاری و بهدنبال خروج برنامهریزیشدهٔ ناو یواساس جرج اچ.دبیلو. بوش (سیویان-۷۷) به منطقهٔ مدیترانه اعزام شود.
این یک تفکر مهندسی نوآورانه در ساخت انواع مختلف هواپیما، بهویژه هواپیماهای بدون سرنشین، است. من دقت و تعهد در کار را میستایم و کار تخصصی در عرصهٔ هوانوردی یا انواع دیگر از عشق به کشورمان ناشی میشود.
پاسخ دهید1 نظر