امنیت

تقویت عملیات دریایی متحدان در دریای مدیترانه توسط گروه ناو هواپیمابر فرانسه

نوشتۀ المشارق

انجام رزمایش بر روی ناو هواپیمابر شارل دوگل در روز ٢٣ آذرماه. [وزارت نیروهای مسلح فرانسه]

انجام رزمایش بر روی ناو هواپیمابر شارل دوگل در روز ٢٣ آذرماه. [وزارت نیروهای مسلح فرانسه]

گروه ناو هواپیمابر شارل دوگل فرانسه عازم انجام مأموریتی گسترده در شرق مدیترانه در کنار نیروی دریایی متحدانش شده است. هدف از این اقدام، افزایش چشمگیر حضور فرانسه در عملیات‌های نظامی در خاورمیانه و آفریقا طی ماه‌های آینده است.

ناو شارل دوگل در روز ٢٤ آبان‌ماه فرانسه را ترک کرد تا در مأموریت آنتارس شرکت کند که ٣۰۰۰ نیروی نظامی از فرانسه و متحدانش در آن حضور دارند.

در روز ٢٣ آذرماه، ناو شارل دوگل در شرق مدیترانه حضور داشت و به انجام شبیه‌سازی‌های رزمی به‌عنوان بخشی از عملیات عزم راسخ می‌پرداخت. این عملیات، مأموریت ائتلاف بین‌المللی برای شکست دادن «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) است.

طبق بیانیۀ وزارت نیروهای مسلح فرانسه، گروه ناو هواپیمابر شارل دوگل قرار است طی مأموریت آنتارس در تأمین امنیت جناح شرقی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نقش ایفا کند، در عملیات عزم راسخ شرکت کند و احتمالاً راه دریای سرخ و اقیانوس هند را در پیش بگیرد.

روز ٢٤ آبان‌ماه، کشتی‌های نیروی دریایی عضو گروه ضربت ناو هواپیمابر شارل دوگل بندر را ترک می‌کنند. [نیروی دریایی فرانسه]

روز ٢٤ آبان‌ماه، کشتی‌های نیروی دریایی عضو گروه ضربت ناو هواپیمابر شارل دوگل بندر را ترک می‌کنند. [نیروی دریایی فرانسه]

نموداری که همۀ توانمندی‌های موجود در مأموریت مشترک آنتارس را نشان می‌دهد. این مأموریت با حضور ٣۰۰۰ نیروی نظامی از فرانسه و کشورهای متحدش انجام می‌شود. [نیروی دریایی فرانسه]

نموداری که همۀ توانمندی‌های موجود در مأموریت مشترک آنتارس را نشان می‌دهد. این مأموریت با حضور ٣۰۰۰ نیروی نظامی از فرانسه و کشورهای متحدش انجام می‌شود. [نیروی دریایی فرانسه]

این وزارتخانه در بیانیه‌ای اعلام کرد: «مأموریت آنتارس از طریق حفظ حضور مشهود و مفروض فرانسه در مناطق دریایی، در این نمایش قدرت راهبردی مشارکت می‌کند.»

طبق این بیانیه: «فرانسه به‌عنوان یک کشور نقش‌آفرین نظامی پیشرو، نشان می‌دهد که می‌تواند با توانمندی‌های قابل‌توجه خود و با تکیه بر آزادی عمل مجاز در دریاهای آزاد، در مناطق مورد نظرش مداخله کند».

همکاری متحدان

ناوشکن یواس‌اس روزولت متعلق به نیروی دریایی ایالات متحده، ناو آدریاس کلاس الی نیروی دریایی یونان، ناو چندمنظورۀ ویرجینیو فاسان نیروی دریایی ایتالیا و ناو چندمنظورۀ آلزاس نیروی دریایی فرانسه از جمله کشتی‌هایی هستند که ناو شارل دوگل در مأموریت آنتارس درحال فعالیت در کنار آنها مشاهده شده است.

ناو شارل دوگل در آبان‌ماه نیز در چند تمرین نظامی شرکت کرد که چهار ناو دیگر ناتو یعنی ناو هواپیمابر یواس‌اس جرج اچ.دبلیو. بوش و یواس‌اس جرالد آر. فورد متعلق به ایالات متحده، ناو اچ‌ام‌اس ملکه الیزابت نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا و ناو هواپیمابر آی‌تی‌اس کاوور ایتالیا هم در آنها حضور داشتند.

در ٢٦ آبان‌ماه، سابرینا سینگ، معاون سخنگوی پنتاگون گفت: «این عملیات فرصتی را برای کشورهای متحد فراهم می‌کند تا قدرت رزمی حیاتی خود را در سرتاسر منطقۀ اروپا-آتلانتیک با یکدیگر هماهنگ کنند و در عین حال انسجام و توانایی همکاری عملیاتی ناتو را به نمایش بگذارند».

سینگ گفت: «همچنین، این عملیات فرصتی برای آزمودن همکاری متحدان و تمرین مفاهیم بازدارندگی و دفاع ناتو در تمام مناطق جغرافیایی، حوزه‌های عملیاتی و مناطق عملیاتی این ائتلاف است.»

در ٢٧ آبان‌ماه، اوانا لونگسکو، سخنگوی ناتو، در بیانیه‌ای گفت این استقرارها «توانایی ما را برای نمایش قدرت در سراسر اتحادیه و تقویت سریع نیروهای متحدان نشان می‌دهد.»

او درخصوص جنگ روسیه علیه اوکراین گفت: «این ناوهای هواپیمابر ضمن ایجاد بازدارندگی به باز نگهداشتن خطوط ارتباطی دریایی ما کمک می‌کنند. قدرت ما پیام روشنی را منتقل می‌کند که ناتو از وجب به وجب خاک متحدانش محافظت و دفاع خواهد کرد

در اجلاس سران ناتو در اسفندماه گذشته، کشورهای متحد تصمیم گرفتند گروه‌های ضربت ناو هواپیمابر، زیردریایی‌ها و تعداد قابل توجهی از کشتی‌های جنگی را جهت گشت‌زنی مداوم مستقر کنند.

تعهد در خارج از اتحادیۀ اروپا

به‌گفتۀ مقامات نظامی، استقرار گروه ضربت ناو هواپیمابر شارل دوگل در شرق مدیترانه و احتمالاً دریای سرخ و اقیانوس هند، تعهد محکم کشورهای ناتو را برای کمک به متحدانش در خاورمیانه و خارج از اتحادیۀ اروپا نشان می‌دهد.

با اینکه ناتو با تهاجم بی‌دلیل روسیه به اوکراین دست به‌گریبان است، کشورهای عضو این پیمان، از جمله ایالات متحده در مناطق استراتژیکی مانند دریای عرب حضور دارند.

دریای عرب که بین دریای سرخ و اقیانوس هند واقع شده است، آبراهی است که همۀ کشتی‌های ایرانی برای رسیدن به بندرهای جهان باید از آن عبور کنند. این دریا حلقه‌ای کلیدی در «رشته مروارید» چین نیز محسوب می‌شود.

ایران از مدت‌ها پیش تهدید کرده است که در صورت وقوع جنگ، تنگۀ هرمز را خواهد بست و به کشتی‌های باری حمله خواهد کرد.

در عین حال، در سال‌های اخیر، اقدامات عظیم زیرساختی چین برای متصل کردن سرزمین اصلی خود به شاخ آفریقا از طریق شبکه‌ای از تأسیسات نظامی و تجاری نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است.

ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، در نشست سران ناتو در مادرید در خردادماه متذکر شد که برای اولین بار در مفهوم استراتژیک تازۀ این اتحادیه به چین پرداخته خواهد شد.

طبق گزارش مؤسسۀ نیروی دریایی ایالات متحده، او گفت: «در مفهوم راهبردی فعلی [١٣٨٩] حتی یک‌بار هم به نام چین اشاره نشده است. چین بخشی از مفهومی خواهد بود که در این اجلاس در موردش به توافق می‌رسیم و من انتظار دارم متحدان بپذیرند که چین ارزش‌های ما، منافع ما و امنیت ما را به چالش می‌کشد.»

استولتنبرگ گفت: «چین کشوری متخاصم نیست. با این حال زمانی که می‌بینیم این کشور سرمایه‌گذاری هنگفتی در زمینۀ توانمندی‌های جدید نظامی مدرن، موشک‌های دوربرد و سلاح‌های هسته‌ای انجام می‌دهد و می‌کوشد کنترل زیرساخت‌های حیاتی را در دست بگیرد، باید پیامدهای این اقدامات را برای امنیت خود در نظر بگیریم.»

آیا این مقاله را می پسندید؟

0 نظر

شیوه نامۀ بیان دیدگاه ها در المشارق * به معنی فیلد ضروری است 1500 / 1500