آمادگی ناوشکن‌های آمریکایی مستقر در اسپانیا برای اجرای حملات فوری به اهداف اصلی

ناوشکن‌های مجهز به موشک مستقر در روتا، اسپانیا، گزینه‌های زیادی در اختیار فرماندهان آمریکایی قرار می‌دهد تا حملات سریعی را علیه اهداف بالقوۀ دشمن در سراسر منطقۀ مدیترانه، شمال آفریقا، و خاورمیانه انجام دهند.

قرارگاه دریایی روتا، واقع در شمال تنگۀ جبل الطارق، یکی از پایگاه‌های اصلی استقرار محسوب می‌شود. این مقر از موقعیت خوبی برای گسترش قدرت نظامی ایالات متحده و ناتو در سراسر این منطقه برخوردار است.

تابستان گذشته، نیروی دریایی ایالات متحده به دو فروند دیگر از ناوشکن‌های کلاس آرلی برک خود دستور داد که در روتا مستقر شوند و به این ترتیب به چهار فروند دیگر از این ناوشکن‌ها، که از قبل در آنجا مستقر بودند، ملحق شوند.

جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی کاخ سفید، در خرداد‌ماه گذشته گفت: «آنها به افزایش حضور دریایی ایالات متحده و ناتو در همۀ حوزه‌های دریایی مرتبط در منطقۀ اروپا-اقیانوس اطلس کمک خواهند کرد.»

کشتی‌های کلاس آرلی برک حامل بیش از ۹۰ موشک هستند و به‌عنوان کشتی‌های چند مأموریتی طراحی شده‌اند.

این ناوشکن‌ها می‌توانند با به‌کارگیری موشک‌های کروز تاماهاوک اهداف متحرک را روی زمین هدف قرار دهند، با به کارگیری آرایۀ صوتی بکسل‌شده حملات انجام‌شده با زیردریایی، موشک، و هلیکوپتر را خنثی کنند، و با به‌کارگیری موشک‌های ضد‌کشتی هارپون کشتی‌ها را منهدم کنند.

در سال ۱۴۰۰، دیوید سزوندی برای نشریۀ نیواطلس نوشت: برد این موشک ۱ هزار مایل (۱ هزار و ۶۰۰ کیلومتر) است، که آن را به یک سلاح «بسیار رادارگریز [تبدیل می‌کند] که نیروهای متخاصم تا زمان وقوع انفجار حتی از نزدیک‌شدن آن هم مطلع نمی‌شوند.»

گرچه توماهاک سرعت پرواز کمتری نسبت به موشک‌های فراصوت و ابرصوت دارد، دارای برد طولانی‌تری است.

این کشتی‌ها مجهز به سامانۀ رزمی ایجیس و موشک استاندارد ۳ (اس‌ام-۳) و موشک زمین-به-هوا ۶ (اس‌ام-۶) برای پدافند موشک بالستیک هستند.

انعطاف‌پذیری

به‌گفتۀ نیروی دریایی ایالات متحده، استقرار ناوشکن‌ها در روتا به آن‌ها این انعطاف‌پذیری را می‌دهد تا بتوانند در آب‌های اروپا و آفریقا، از دماغۀ امید نیک تا مدار شمالگان، فعالیت کنند.

پس از آن که روسیه در سال ۱۳۹۳ کریمه را به‌طور غیرقانونی ضمیمۀ خود کرد و قبل از آن‌که اسفند گذشته به اوکراین حمله کند، ناوشکن‌های نیروی دریایی ایالات متحده مستقر در روتا به‌طور مرتب در دریای سیاه مأموریت‌های بازدارنده انجام می‌دادند.

سروان مک هارکین، افسر فرمانده یو‌اس‌اس بالکلی، که یکی از شش ناوشکن مستقر در روتا است، مرداد‌ماه گذشته گفت: «وقتی با شرکا و هم‌پیمانان‌مان همراه می‌شویم، به اتفاق آماده‌ایم مجموعه وظایف بی‌شماری -- از جمله پدافند موشکی بالستیک ناتو، طیف کامل عملیات‌های امنیتی دریایی، تمرین‌های آموزشی دوجانبه و چندجانبه، و عملیات و استقرار ناتو -- انجام دهیم.»

قرارگاه دریایی روتا، افزون بر موقعیت راهبردی خود، که بین ایالات متحده و خاورمیانه قرار دارد، دارای بزرگترین تأسیسات تسلیحات و سوخت در اروپاست. این قرارگاه یکی از پیشرفته‌ترین تأسیسات دریایی در جهان به‌شمار می‌رود.

این قرارگاه از محموله‌های دریایی، سوخت، و پشتیبانی‌های لجستیکی کشتی‌ها و واحدهای ایالات متحده و ناتو، از جمله ناوگان ششم نیروی دریایی ایالات متحده (که مقر آن در ناپل، ایتالیا است) و واحدهای فرماندهی تحرک هوایی نیروی هوایی ایالات متحده در حال ترانزیت به آلمان و خاورمیانه، پشتیبانی می‌کند.

همچنین، این قرارگاه از حرکت کشتی‌ها و پروازهای نیروی دریایی و نیروی هوایی ایالات متحده از طریق فرودگاه ۶۷۰ هکتاری و بندری که می‌تواند شناورهای عمیق را در خود جای دهد، و همچنین از سه اسکله و دیگر امکانات مشترک با نیروی دریایی اسپانیا پشتیبانی می‌کند.

این قرارگاه زیر پرچم اسپانیا فعالیت می‌کند و فرماندهی آن بر عهدۀ یک دریاسالار اسپانیایی است. نیروی دریایی آمریکا و اسپانیا با تبعیت از یک توافقنامۀ همکاری دفاعی با یکدیگر همکاری می‌کنند.

«مشارکت کامل»

گسترش مأموریت نظامی ایالات متحده در اروپا با تهاجم بی‌دلیل روسیه به اوکراین هم‌زمان شده است؛ تهاجمی که موجی از تقویت نیروهای ایالات متحده را به‌همراه داشته است.

همچنین، این تهاجم به‌طور غیرمستقیم موقعیت دفاعی ناتو در اروپا را تقویت کرد.

هم‌پیمانان ناتو گشت‌زنی‌های خود را در آب‌هایی که معمولاً حوزۀ فعالیت نیروی دریایی ایالات متحده است افزایش داده‌اند. این امر به ایالات متحده این امکان را می‌دهد که بر مناطق دیگر از جمله دریای عرب، که اهمیت راهبردی آن در سال‌های اخیر افزایش یافته بیشتر متمرکز باشد.

دریای عرب آبراهی است که همۀ کشتی‌های ایرانی باید برای رسیدن به بندرهای جهان از آن بگذرند. این دریا همچنین حلقه‌ای اصلی در «رشتۀ مروارید» چین محسوب می‌شود.

ایران مدت‌هاست که تهدید کرده در صورت وقوع جنگ، تنگۀ هرمز را خواهد بست و به کشتی‌های دریایی حمله خواهد کرد.

در همین حال، تلاش‌های عظیم چین در زمینۀ زیرساختی برای متصل کردن سرزمین اصلی خود به شاخ آفریقا از طریق شبکه‌ای از تأسیسات نظامی و تجاری در سال‌های اخیر نگرانی‌هایی را برانگیخته است.

در تیرماه گذشته، کارشناسان به «برکینگ دیفنس» گفتند که افزایش حضور ایالات متحده در اروپا در این دوران بی‌ثباتی، هم از نظر نمادین و هم از نظر عملی، شایان توجه است.

جیم تاونسند، کارشناس ارشد مرکز امنیت آمریکایی جدید، گفت: «این یک علامت قدرتمند است که نشان می‌دهد ایالات متحده از تقویت موقعیت نیروی [ما] در اروپا کاملاً حمایت می‌کند.»

او گفت: «این مسئله که موقعیت استقرار نیروهای ما در خارج از کشور تنها به‌خاطر چین نیست، این اطمینان را برای متحدان ایجاد می‌کند که در این زمینه مشارکتی کامل داریم و فقط به دنبال آن نیستیم که با پرداخت هزینه‌ای اندک از پس کار برآییم.»

سباستین برانز، پژوهشگر مؤسسۀ سیاستگذاری امنیتی در دانشگاه «کی‌یل» و استاد میهمان دانشکدۀ نیروی دریایی ایالات متحده، گفت، این شش ناوشکن مستقر در روتا «یک دارایی و یک نشانۀ نیرومند از حضور چرخشی پیش‌رونده هستند، [نیروی دریایی ایالات متحده] همچنان تنها نیروی دریایی در جهان است که چنین حضوری پیش‌رونده‌ای دارد.»

او گفت که کشتی‌های بیشتر در روتا به معنای درگیری‌ها و تمرین‌های نظامی بیشتر با نیروی‌های دریایی اروپایی است.

برانز گفت که این امر موجب می‌شود آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها هر دو «نقش بنیادین این کشتی‌ها را به‌عنوان نمادهای پولادین خاکستری از تعهد آمریکا به منافع ملی و ناتو درک کنند.»