فراهم شدن توانایی حمله تحت رهبری فرانسه به اهداف در فاصله ١۰۰۰ مایلی توسط ناوشکن ایالات متحده

ناوشکن یواس‌اس روزولت که به برخی از پیشرفته‌ترین سلاح‌های نیروی دریایی ایالات متحده مجهز است، به مأموریتی بین‌المللی که به رهبری فرانسه در حال انجام است قدرت حمله به اهداف واقع در عمق قلمروی دشمن می‌دهد.

ناو روزولت، به‌همراه تعدادی از کشتی‌های نیروی دریایی ایالات متحده و سایر کشورهای متحد، در گروه ضربت ناو هواپیمابر شارل دوگل فرانسه و مأموریت آنتارس حضور پیدا کرده است. این مأموریت، استقرار عملیاتی در دریای مدیترانه است و حضور ٣۰۰۰ نیروی نظامی از فرانسه و کشورهای متحد را شامل می‌شود.

این ناوشکن کلاس آرلی برک، قدرتمندترین کشتی تهاجمی هوایی و زمینی در مأموریت ائتلاف محسوب می‌شود و زیر نظر فرمانده فرانسوی ناو هواپیمابر شارل دوگل فعالیت می‌کند.

ناو روزولت مجهز به سیستم رزمی ایجس و موشک‌های سطح به هوا شامل موشک استاندارد ٣ (SM-3) و موشک استاندارد ٦ (SM-6) برای دفاع بالستیک موشکی است.

همچنین، این کشتی قادر است با استفاده از موشک‌های کروز تاماهاوک به اهداف متحرک بر روی زمین حمله کند؛ زیردریایی‌ها را با استفاده از آرایۀ سونار کابلی، راکت و حملات هلیکوپتری از کار بیندازد؛ و کشتی‌ها را با استفاده از موشک ضدکشتی هارپون منهدم کند.

این ناو دارای ٩٦ سلول پرتاب عمودی با قابلیت شلیک موشک‌های کروز تاماهاوک است که می‌توانند مسافتی تا ١۰۰۰ مایل (١٦۰۰ کیلومتر) را بپیمایند.

اگرچه موشک تاماهاوک با سرعتی کمتر از موشک‌های دارای سرعت صوت و مافوق صوت پرواز می‌کند، برد بسیار بیشتری دارد.

ایالات متحده برای اولین بار از موشک تاماهاوک در نبرد عراق در سال ١٣٧۰ استفاده کرد. سپس از این موشک‌ها در بوسنی (١٣٧٤)، لیبی (١٣٧٥ و ١٣٩۰)، سودان (١٣٧٧)، یمن (١٣٨٨) و افغانستان (١٣٧٧ و ١٣٨۰-١٤۰۰) استفاده شد.

این موشک در مبارزه با «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) و در جنگ داخلی سوریه نیز مورد استفاده قرار گرفت.

در فروردین‌ماه ١٣٩٦ ایالات متحده در پاسخ به حملۀ شیمیایی به شهر خان شیخون تحت کنترل مخالفان که توسط ارتش سوریه انجام شد، ده‌ها موشک تاماهاوک شلیک کرد.

ناوشکن‌های یواس‌اس پورتر و یواس‌اس راس کلاس آرلی برک در مجموع ٥٩ فروند تاماهاوک را به‌سمت پایگاه هوایی شعیرات شلیک کردند. آنها هواپیماها، آشیانه‌های مقاوم‌شدۀ هواپیماها، مخازن نفت و انبارهای لجستیک، سنگرهای تأمین مهمات، سیستم‌های دفاع هوایی و رادارها را هدف قرار دادند.

مأموریت‌های متحدان

دریادار جان مستریانی، افسر فرمانده ناو روزولت در روز ٢۰ آبان‌ماه گفت: «فعالیت‌های ما با نیروی دریایی فرانسه طی این ماه فرصتی کلیدی را برای همکاری با یکی از قدیمی‌ترین متحدانمان فراهم می‌کند.»

ناو هواپیمابر شارل دوگل از ماه گذشته برای انجام مأموریت آنتارس در شرق دریای مدیترانه در کنار نیروی دریایی کشورهای متحد قرار گرفته است. هدف این مأموریت افزایش چشمگیر حضور فرانسه در عملیات نظامی در خاورمیانه و آفریقا طی ماه‌های آینده است.

حتی در شرایطی که ناتو با تهاجم بی‌دلیل روسیه به اوکراین دست به گریبان است، کشورهای عضو این پیمان، از جمله ایالات متحده حضور خود را در مناطق راهبردی مانند دریای عرب حفظ کرده‌اند.

دریای عرب که بین دریای سرخ و اقیانوس هند قرار دارد، آبراهی است که تمام کشتی‌های ایرانی برای رسیدن به بندرهای جهان باید از آن عبور کنند و حلقه‌ای کلیدی در «رشته مروارید» چین محسوب می‌شود.

یواس‌اس روزولت، ناوچۀ آدریاس کلاس الی نیروی دریایی یونان، ناوچۀ چندمنظورۀ ویرجینیو فاسان نیروی دریایی ایتالیا و ناوچۀ چندمنظورۀ آلزاس نیروی دریایی فرانسه از جمله کشتی‌هایی هستند که ناو شارل دوگل طی مأموریت آنتارس در حال فعالیت در کنار آنها مشاهده شده است.

ناو شارل دوگل در آبان‌ماه در تمرینات نظامی با حضور چهار ناو دیگر ناتو شامل ناوهای هواپیمابر یواس‌اس جرج اچ دبلیو بوش و یواس‌اس جرالد آر. فورد ایالات متحده، نام اچ‌ام‌اس ملکه الیزابت نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا و ناو هواپیمابر آی‌تی‌اس کاوور ایتالیا شرکت کرد.

ناو روزولت در روتا، اسپانیا مستقر است. همین مسئله باعث می‌شود که این ناو جزئی از تعهد نیروی دریایی ایالات متحده نسبت به اروپا، آفریقا و خاورمیانه تلقی شود.

پایگاه نیروی دریایی روتا که در شمال تنگۀ جبل الطارق قرار دارد، یک مقر کلیدی هجومی است که از موقعیت بسیار مناسبی برای قدرت‌نمایی نظامی ایالات متحده و ناتو در منطقه برخوردار است. این پایگاه گزینه‌های فراوانی را برای انجام حملات سریع علیه اهداف متخاصم بالقوه در سراسر دریای مدیترانه، شمال آفریقا و خاورمیانه در اختیار فرماندهان ایالات متحده قرار می‌دهد.

در تابستان امسال، نیروی دریایی ایالات متحده دستور داد دو ناوشکن دیگر کلاس آرلی برک در روتا مستقر شوند و به چهار ناوشکن دیگر که قبلاً در آنجا مستقر بودند، ملحق شوند.

به‌گفتۀ نیروی دریایی ایالات متحده، استقرار ناوشکن‌ها در روتا انعطاف‌پذیری لازم را فراهم می‌کند تا آنها بتوانند در آبهای اروپا و آفریقا، از دماغۀ امید نیک گرفته تا مدار شمالگان دست به عملیات بزنند.