برانگیخته شدن خشم عمومی در پی راه یافتن تصاویر سلیمانی به نمایشگاه کتاب بیروت

بیروت -- پس از آن که مؤسسات انتشاراتی وابسته به حزب الله و ایران تصاویر رهبران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در نمایشگاه کتاب این شهر به نمایش گذاشتند، اندیشمندان لبنانی آنها را به «تخریب سیستماتیک» چهره فرهنگی بیروت محکوم کردند.

شصت و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب عرب بیروت پس از سه سال وقفه طی روزهای ۱۲ تا ۲۲ اسفند با حضور ۹۰ مؤسسه انتشاراتی لبنانی و فقط چهار ناشر سوری و مصری برگزار شد.

این در حالی است که دو غرفه این نمایشگاه به ۱۰ مؤسسه انتشاراتی ایران اختصاص داده شده بود.

در هر دو این غرفه ها کتاب هایی پیرامون زندگی مقامات ایران، از جمله قاسم سلیمانی، فرمانده کشته‌شده نیروی قدس سپاه پاسداران، وجود داشت.

در سراسر این نمایشگاه تصاویری از سلیمانی، روح‌الله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی، علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی، و مقامات حزب‌الله از جمله حسن نصرالله، رهبر آن، نیز به نمایش درآمد.

هم‌زمان با نمایش این تصاویر، سرودهای معروف به «مقاومت» نیز پخش می شد.

این تصاویر روز ۱۶ اسفند خشم یک کنشگر به نام شفیق بدر را که در حال بازدید از این نمایشگاه بود، برانگیخت. او در حالی که با مشت به عکس سلیمانی می کوبید، فریاد می زد: «بیروت آزاد است؛ ایران باید از اینجا برود!»

گروهی از جوانان که درصدد تلافی‌جویی برآمده بودند به او حمله کردند و پس از آن او در بیمارستان بستری شد.

دو روز پیش از آن، زمانی که گروه موسیقی «بیکار بیروت» در حال اجرای آهنگ «یا بیروت» ماجد الرومی بود، یکی از برگزارکنندگان نمایشگاه کتاب درخواست کرد که اجرای آنها وسط برنامه متوقف شود و برق سالن هم فوراً قطع شد.

یکی از اعضای این گروه به رسانه خبری «المدن.کام» گفت، نمایندگان مؤسسات انتشاراتی ایران می گویند پخش آهنگ هایی که «در تضاد با اصول آنهاست» و ترانه‌های میهن‌پرستانه درباره بیروت سبب «اذیت و آزار» آنها می شود.

«تخریب سیستماتیک»

مریم مجدلین لحام، کنشگری که در این عرصه فعالیت می کند، در ویدیویی که در حساب کاربری خود در فیسبوک منتشر کرده است، می گوید: «نمایشگاه کتاب بیروت دقیقاً مشابه نمایشگاه [بین المللی] کتاب تهران شده است و دیگر هیچ ربطی به بیروت ندارد.»

الیاس خوری، رمان‌نویس، منتقد، و نمایشنامه‌نویس، گفت که این نمایشگاه «نشان دهنده تخریب سیستماتیک چهره‌های متعدد بیروت و فرهنگ آن - چیزهایی که این شهر از بابت آنها شناخته می شود - است.»

او به المشارق گفت که فرهنگ بیروت روز به روز بیشتر از بین می‌رود و بدون در نظر گرفتن بحران های اقتصادی، مالی، و اجتماعی که این شهر با آن مواجه است، لبنان به دلیل تحت محاصره ایران بودن، در خطر نابودی قرار دارد.

لینا کریدیه، رمان‌نویس، گفت به نمایش درآوردن تصاویر سلیمانی در این نمایشگاه مؤید آن است که حزب‌الله و ایران در حال تحمیل فرهنگ تازه‌ای به لبنانی ها هستند؛ فرهنگی که به تغییرات اجباری که پیشتر بر لبنان تحمیل کرده بودند،‌ می‌افزاید.

او گفت که آنها مکانی حساس، یعنی نمایشگاه کتاب عرب، را به منظور اجرای این تغییرات برگزیده اند.

او گفت: «سلیمانی چه ربطی به این نمایشگاه و کتاب ها دارد و او چه نماد فرهنگی را به نمایش می گذارد؟ او شاعر یا نویسنده نبود.»

او افزود: «اگر تصویری از یک نویسنده، شاعر، یا داستان‌نویس ... به عنوان بخشی از فعالیت‌های این نمایشگاه نشان داده شود، من آن را درک می‌کنم. اما به نمایش درآمدن تصویری از سلیمانی و آن چه را که او نماینده آن است را [درک نمی کنم.]»

تحریف چهره فرهنگی بیروت

کریدیه گفت که حزب الله و ایران نه تنها چهره فرهنگی بیروت را تغییر داده اند، «بلکه ما را به جایی برده اند که اصلاً ربطی به فرهنگ ما ندارد... در حالی که هدف ما از هر جشنی، گسترش فرهنگ و هنر است.»

کریدیه گفت، آن چه که روی داده «غیرقابل قبول است و ما آن را رد می کنیم.»

او گفت: «ما به عنوان اندیشمندان، نویسندگان، رمان‌نویسان، شاعران، و نقاشان به عقاید گوناگون احترام می گذاریم و آنها را می پذیریم. اما حزب‌الله و محور ایران تفاوت عقاید را نمی‌پذیرند و برنمی‌تابند و آنها فقط یک ایدئولوژی را تحمیل می کنند.»

یک شاعر مخالف حزب الله، که ترجیح داد نامش فاش نشود، گفت که به نمایش درآوردن تصاویر سلیمانی در نمایشگاه کتاب به معنای «توسعه تسلط حزب الله و محور ایران بر لبنان» قلمداد می شود.

او به المشارق گفت: «از آن جا که هیچکس به کارهای حزب الله اعتراضی نمی کند، این حزب قدرت خود را به کار می گیرد.»

وی هشدار داد که در نتیجه این اقدام، حزب الله هر چیزی را که به دستش برسد تصرف می کند و هیچگونه فضای فرهنگی و فکری را برای شکوفایی لبنانی‌ها باقی نمی گذارد.

او گفت که تصاویر سلیمانی در این نمایشگاه «نشان می دهد که چه کسانی واقعاً بر لبنان حکمرانی می کنند.» وی افزود: «‌این امر برای ما به عنوان نویسندگان، شاعران، و اندیشمندان یک واقعیت غم انگیز و دردناک است.»