افزایش آزار و اذیت روزنامه نگاران مهاجر و خانواده هایشان توسط ایران

سرویس جهانی بی‌بی‌سی بار دیگر از رژیم ایران خواست تا به آزار و اذیت و ارعاب خبرنگاران بی‌بی‌سی فارسی و خانواده هایشان پایان دهد. این در حالی است که دیگر رسانه ها نیز از تهدیدات مشابه علیه کارکنانشان خبر می دهند.

بی‌بی‌سی ماه گذشته گزارش داد: «برای بیش از یک دهه، جمهوری اسلامی کارزار آزار و اذیت و ارعاب روزنامه‌نگاران بی‌بی‌سی فارسی و خانواده هایشان را در ایران برگزار کرده است.»

«این اقدامات شامل تهدید به مرگ خبرنگاران بی‌بی‌سی و خانواده هایشان در لندن، مسدود کردن دارایی ها آنان در ایران، و همچنین آزار و اذیت مجازی، و حملات جنسیتی علیه زنان روزنامه‌نگار است.»

وزارت اطلاعات ایران و سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در بازجویی کردن و تحت فشار قرار دادن اعضای خانواده خبرنگاران سابقه ای طولانی دارند.

در درون ایران بستگان روزنامه‌نگارانی که در خارج از کشور کار می کنند، تحت فشار قرار داده می شوند تا آنها [این روزنامه نگاران] را، که اکثراً منتقد رژیم ایران هستند، مجبور کنند تا از گزارشگری برای رسانه‌های فارسی زبان خارج از کشور دست بردارند.

بی‌بی‌سی برای نخستین بار در سال ۱۳۹۵ و پس از آغاز تحقیقات مقامات ایرانی پیرامون زندگی شخصی ۱۵۲ کارمند کنونی و سابق بی‌بی‌سی فارسی و همکاران و خانواده‌هایشان، شکایتی را نزد سازمان ملل مطرح کرد.

به گزارش بی بی سی، مقامات ایرانی آنها را به «اقدام علیه امنیت ملی» متهم کرده بودند.

چهار کارشناس سازمان ملل متحد اسفند ۱۳۹۸ از تهران خواستند تا آزار و اذیت و ایجاد ترس و ارعاب در دل خبرنگاران تلویزیونی بی بی سی و دیگر شبکه های تلویزیونی و تهدید خانواده های آنان به مرگ را متوقف کنند.

گزارشگران ویژه سازمان ملل متحد و کارشناسان مستقلی که سخنگوی این سازمان نیستند، اما یافته های خود را به این سازمان بین المللی تسلیم کرده اند، با انتشار بیانیه مشترکی نسبت به این اقدامات «ابراز نگرانی شدید» کردند و مصرانه از مقامات ایرانی خواستند تا از تهدید خبرنگاران دست بردارند.

آنها گفتند: «خبرنگاران که با بی‌بی‌سی فارسی و دیگر شبکه های خبری فارسی زبان کار می کنند، از سوی مقامات ایرانی هدف تهدید، تحقیقات جنایی، نظارت های غیرقانونی، مسدود شدن دارایی هایشان، هتک حرمت و تهمت و آزار و اذیت قرار گرفته اند.»

«چندین خبرنگار به دلیل این که درباره این موارد آزار و اذیت به صورت علنی صحبت کرده اند، هدف قرار گرفته اند و از سازمان ملل خواسته اند تا از جان و امنیت آنها محافظت کند.»

شبکه خبری بی‌بی‌سی اعلام کرد، همزمان با روند سرکوب موج نارضایتی های عمومی در داخل ایران، «طی ماه های اخیر آزار و اذیت» خبرنگارانی شاغل در بی‌بی‌سی فارسی و خانواده هایشان رو به افزایش بوده است.

خبرگزاری فرانسه گزارش داد، در بیانیه بی بی سی ادعا شده است که «مقامات دولتی» (ایران) خبرنگاران بی‌بی‌سی فارسی مستقر در خارج از کشور را «تهدید کرده اند.»

پیام های تهدیدآمیز

بر اساس حکم دادگاه تهران در سال ۱۳۹۵، دارایی های کارکنان بی‌بی‌سی فارسی مسدود شده و آنها از فروش اموال خود در ایران منع شده اند.

به گفته حمید فرزاد، فعال رسانه ای و کارشناس مسائل ایران، این حکم همچنان به قوت خود باقی است.

او گفت که این ممنوعیت بر فروش دارایی های اعضای خانواده کارمندان این رسانه نیز تأثیرگذار است؛ چرا که آنها را از فروش اموالشان، از جمله خودرو -- حتی در مواقعی که می خواهند املاکی که از خانواده به ارث رسیده را بفروشند -- باز می دارد.

به گزارش ایران وایر، یکی از بدترین موارد آزار رسانه ای، اقدامات انجام شده علیه سعیده هاشمی، روزنامه نگار شاغل در بی‌بی‌سی فارسی، بود.

نیروهای امنیتی ایران شبانه به خانه پدر او در تهران هجوم بردند و خواهر جوانش را بازداشت کردند. او در سال ۱۳۹۱ به مدت ۱۷ روز را در سلول انفرادی زندان اوین سپری کرده بود.

طی این مدت از طریق تماس های تصویری از هاشمی خواسته شد که برای سرویس های اطلاعاتی ایران جاسوسی کند.

هاشمی در آن زمان گفت: «از اول مکالمه مشخص بود که می خواستند در ازای آزادی خواهرم، به آنها اطلاعاتی در خصوص چند و چون کار در بی‌بی‌سی، اطلاعات شخصی همكارانم، وضعیت کاری خودم، و حقوق دریافتی ام بدهم. این به معنای جاسوسی بود.»

او گفت که وی از پاسخ دادن به پرسش هایشان امتناع کرده است.

رعنا رحیم پور، خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی، در سال ۱۳۹۸ گفت که او پیامی مبنی بر این که او، همسرش، و فرزندانشان ظرف یک ماه آینده ترور خواهند شد، دریافت کرده بود.

همچنین تهدیدهایی علیه والدین سالخورده او در ایران انجام شده بود.

بی‌بی‌سی فارسی در مرداد ماه تصاویری را که توسط گروه سایبری عدالت علی از طریق هک کردن دوربین های زندان اوین به دست آورده بود، منتشر کرد.

این گروه همچنین در آبان ماه مدارک مرتبط با زندان اوین را که به عنوان «محرمانه» طبقه بندی شده بود، برای بی‌بی‌سی فارسی ارسال کرد.

به گفته ناظران، این افشاگری‌ها نیز ممکن است در افزایش خصومت حکومت ایران با بی‌بی سی فارسی مؤثر بوده باشد.

آزار و اذیت گسترده

شماری از رسانه های دیگر نیز مواردی از آزار و اذیت و ارعاب را گزارش کرده اند.

فرزاد گفت: «خانواده های شبکه فارسی رادیو آزادی (رادیو فردا) نیز بارها مورد آزار و اذیت رژیم حاکم بر ایران قرار گرفته‌اند.»

او اظهار داشت: «وزارت اطلاعات و سپاه با تماس مداوم با بستگان این اشخاص در ایران -- که در مواردی با احضار و بازجویی از آنها همراه بود -- از چهره های شناخته‌شده رسانه‌ای خواسته است که از سمت خود استعفا دهند.»

گزارش شده است که در آذر ۱۳۹۸ مأموران وزارت اطلاعات اعضای خانواده شماری از کارمندان تلویزیون ایران اینترنشنال را نیز مورد آزار و اذیت قرار دادند.

ایران اینترنشنال یک شبکه تلویزیونی ماهواره ای است که با بودجه عربستان سعودی اداره می شود و دارای دفاتری در واشنگتن‌دی.سی و لندن است.

به گزارش ایران اینترنشنال، عوامل رژیم در چندین مورد اعضای خانواده روزنامه نگاران را از خیابان یا محل کارشان ربوده و به مراکز اطلاعاتی منتقل کردند.

به گفته ایران اینترنشنال، ماموران اطلاعات سپاه تلاش کردند آنها را وادار کنند که با بستگانشان در این تلویزیون تماس بگیرند و از آنها بخواهند که «بی‌درنگ از کار کردن با این تلویزیون دست بردارند.»

ایران اینترنشنال طی بیانیه ای اعلام کرد: «حکومت ایران از خبررسانی آزاد وحشت دارد و با این اقدامات درصدد است که صدای رسانه های مستقل را خفه کند.»

«رژیم حاکم بر ایران خواهان آن است که بتواند اعتراضات مردمی در کشور را سرکوب کند، ولی هیچ رسانه نباشد که صدای مردم ایران را به جهانیان برساند.»