به دلیل تلاش های واکسیناسیون توأم با سوءمدیریت رژیم ایران و افزایش میزان موارد ابتلا به کووید-۱۹، خشم و بی اعتمادی در ایران در حال تشدید شدن است.
به گفته مقامات ایرانی، حدود ۳۸۵ شهر ایران در وضعیت قرمز یا نارنجی کووید-۱۹ قرار دارند که رنگ قرمز نشان دهنده بیشترین تعداد موارد مثبت ابتلاست و پس از آن رنگ نارنجی قرار دارد. گفته می شود حدود ۸۳۵۰ بیمار مبتلا به ویروس کرونا در روز پنجشنبه (۱۴ مرداد) در تهران، پایتخت ایران، بستری بوده اند.
از بهمن ماه ۱۳۹۸ تاکنون ۳.۵ میلیون ایرانی به دلیل علائم ابتلا به کووید-۱۹ در بیمارستان بستری شده اند. همزمان حدود ۹۲۷۰۰ ایرانی بر اثر این ویروس جان خود را از دست داده اند.
اگرچه حتی مقامات با ابراز تأسف اذعان کرده اند که آمار واقعی بسیار بیشتر است. بر اساس برخی برآوردها، تعداد جان باختگان ناشی از کووید-۱۹ روزانه به ۴۰۰ نفر می رسد.
علیرغم افزایش موارد ابتلا به ویروس کرونا، روز پنجشنبه در مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری جدید، مشاهده شد که مقامات فاصله اجتماعی با یکدیگر را رعایت نکرده اند.
این تازه ترین نشانه سوء مدیریت دولت است که از پذیرش واکسن های غربی امتناع کرد و تلاش کرد واکسن خودش را تولید کند.
تابستان گذشته، دولت حسن روحانی، رئیس جمهوری پیشین، گفت که این دولت واکسن را از طریق همکاری با چین و روسیه تولید خواهد کرد، اما هیچ کدام از این طرح ها نتیجه ای نداشت. در اوایل امسال تلاش دیگری برای تولید واکسیناسیون با کوبا اعلام شد و حالا انتظار می رود که تا پایان تابستان برای توزیع آماده شود.
سازمان غذا و داروی ایران خرداد ماه واکسن «کووایران برکت» را، که توسط گروه صنعتی دولتی «شفا فارمد» تولید شده، تأیید کرد.
علی خامنه ای، رهبر ایران، دی ماه با رد پیشنهاد ایالات متحده برای اهدای واکسن کووید-۱۹، واکسن های تولید شده در ایالات متحده و بریتانیا را ممنوع اعلام کرد.
در حال حاضر، واکسن های موجود در ایران عبارتند از واکسن ایرانی «کووایران برکت»، سینوفارم چینی، و استرازنکا تولید کره جنوبی.
بر اساس داده های رسمی، تا روز ۱۵ مرداد، حدود ۱۱.۵ میلیون نفر نخستین دز از دو دز واکسن های موجود را دریافت کرده اند و تنها ۲.۹ میلیون ایرانی به طور کامل واکسینه شده اند.
واکسن های فایزر و آسترازنکا هر دو بسیار نادر و با قیمت بالا در بازار سیاه موجود هستند، اما هیچ تضمینی نیست که این ویال ها حاوی آن چه میگویند [یعنی واکسن های فایزر و آسترازنکا] باشند.
تا اوایل مرداد ماه تنها شهروندان ایرانی بالای ۵۳ سال واجد شرایط واکسیناسیون بودهاند.
اما بسیاری از شهروندان عادی می گویند که به بازه سنی که دولت اعلام کرده توجهی نمی شود و در اکثر مناطق کشور افراد زیر ۶۰ سال هنوز قادر به دریافت واکسن نیستند.
خشم از خامنه ای
گزارش هایی از داخل ایران و همچنین مطالب منتشر شده در رسانه های اجتماعی ایرانیان نشان دهنده آشکار شدن خشم شهروندان از امتناع خامنه ای در پذیرش واکسن های غربی، ممنوعیت واردات آنها توسط او، و سوءمدیریت شدید رژیم از آغاز این بحران است.
از زمان شیوع ویروس کووید-۱۹ فشارهای اقتصادی در این کشور بدتر شده است اما رژیم از طریق سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به اجرای برنامه مداخله جویانه خود در منطقه ادامه می دهد.
اما وقتی پای مردم ایران در میان است، حکومت می گوید که پول کافی برای کمک به صاحبان مشاغل را ندارد و به همین دلیل است که از دستور قرنطینه کامل به منظور جلوگیری از شیوع ویروس خودداری می کند.
آرش ۲۸ ساله، معلم مدرسه ای در شمال ایران که طی یک سال گذشته دو بار به بیماری کووید-۱۹ مبتلا شده است، گفت که او بی صبرانه منتظر دیدن دانش آموزانش در مدرسه در فصل پاییز است.
وی گفت: «اگرچه، به لطف خامنه ای، من مطمئن هستم که قادر به انجام این کار نخواهم بود.»
آرش گفت، برخی از دانش آموزان، به ویژه آنهایی که بیشتر در مناطق روستایی زندگی می کردند، اینترنت ضعیف داشتند و یا اصلاً اینترنت نداشتند، و بسیاری از کلاس ها و همچنین تعاملات اجتماعی را از دست دادند.
در حالی که اکثر ایرانیان با واکسن مخالف نیستند، بسیاری از آنها به واکسن های ساخت چین یا ایران اعتماد ندارند.
بابک، پرستار ۵۰ ساله «آی سی یو» که در مرکز ایران زندگی می کند، گفت: «به رغم بی اعتمادی مردم به واکسن های چینی و ایرانی، بیشتر آنها آن قدر ناامید و مستأصل هستند که به نوع واکسنی که دریافت می کنند اهمیت نمی دهند و فقط می خواهند واکسینه شوند.»
«مردم از بیماری و مرگ می ترسند؛ صاحبان مشاغل با گذشت زمان متحمل ضررهای بیشتری می شوند. مردم از این مصیبت به تنگ آمده اند. افراد زیادی جان خود را از دست داده اند. دولت در مورد آمار و حتی آمار بستری شدن در بیمارستان دائما دروغ می گوید.»
«بدتر از آن چه که تصور کنید»
بابک گفت از آنجا که او یک کارمند بهداشت است، نسبتاً زود موفق شد تا واکسینه شود.
وی گفت: «من با اکراه واکسن چینی را دریافت کردم، با این تصور که زدن هر نوع واکسنی بهتر از واکسن نزدن است.»
بابک گفت: «من این فاجعه را از ابتدا دیدم، آن را احساس کردم، و از نزدیک با آن زندگی کردم.»
وی افزود: «وضعیت بسیار وخیم تر از آن است که تصور می کنید.»
گفته می شود که اکثر ایرانیان طبقه متوسط آماده دریافت هرگونه واکسن، صرف نظر از محل تولید آن، هستند. آنها امیدوارند که این واکسن ها آنها را از بستری شدن نجات دهند.
در مناطق شهری و شهرهای بزرگتر، مردم، به ویژه اگر از نظر مالی وضع بهتری داشته باشند، تا حدودی حساس تر هستند. کسانی که از نظر جسمی و مالی قادر به پرداخت هزینه سفر هستند برای واکسیناسیون به کشورهای دیگر، از جمله کشور همسایه ارمنستان، سفر کرده اند یا در حال آماده شدن برای انجام این کار هستند.
شهرزاد، یک حسابدار ۶۲ ساله ساکن تهران، می گوید که با توجه به تعداد متقاضایان زیاد برای سفر و افزایش قیمت بلیط، وی قادر به پرداخت هزینه سفر خارج از کشور نیست، اما از واکسینه شدن خودداری می کند.
«من هرگز واکسن چینی دریافت نمی کنم. من حتی یک ذره به محصولات چینی اعتماد ندارم. اما اعتماد من به دولت ایران حتی از آن هم کمتر است.»
واکسن دلیل خشم عمومی نیست، بلکه یکی از دلایل آن است. فقر و هدر دادن پول نقش بزرگتری را ایفا می کند.
پاسخ دهید1 نظر