اویغورهای مصیبت زده با فریب عضوگیران افراطی به سوریه آمدند

اویغورها -- یک گروه اقلیت مسلمان در استان ژین جیانگ -- در موطن خود در شمال غربی چین با سرکوب سیاسی و دینی شدیدی از جانب مقامات کشور مواجه هستند.

تحلیلگران به دیارنا می گویند، این موضوع آنها را تبدیل به طعمه آسانی برای گروه های افراطی نظیر القاعده و داعش کرده است که از وضعیت آنها برای عضوگیری به منظور نبرد در جبهه های سوریه سوء استفاده می کنند.

عبدالنبی بکار، محقق سیاسی به دیارنا گفت، اویغورها توسط مسئولان ژین جیانگ تحت تعقیب سیاسی، دینی و قومی قرار گرفته اند.

او گفت، آنها به دنبال ایجاد دولت مستقل ترکستان شرقی در منطقه کوهستانی و بیابانی ژین جیانگ هستند که توسط جاده ابریشم باستانی به دو نیم تقسیم شده و حداقل سه بار تلاش کرده اند حکومت خودمختار تشکیل بدهند.

خبرگزاری فرانسه این ماه گزارش داد، گروه های حقوق بشری می گویند بیش از یک میلیون اویغور و مسلمان دیگر در شبکه گسترده ای از اردوگاه ها در ژین جیانگ گنجانده شده اند تا جمعیت آنها با اکثریت فرهنگی «هان» چین یکپارچه شوند.

شاهدان می گویند چینی ها به دنبال آن بوده اند که اویغورها را مجبور کنند از بکار بستن مناسک اسلام نظیر روزه در ماه رمضان و امتناع از مصرف الکل و گوشت خوک دست بکشند.

چین پس از آنکه در ابتدا چنین اردوگاه هایی را کتمان می کرد، اکنون آنها را به عنوان مدارس فنی حرفه ای با هدف کاستن از اغوای افراط گرایی و خشونت اسلام گرا معرفی می کند.

بنا بر تصاویر ماهواره ای که مورد تحلیل خبرگزاری فرانسه و «ارث رایز الینس» قرار گرفته است، دولت چین از سال ۲۰۱۴ حداقل ۴۵ گورستان اویغورها را تخریب کرده است، از جمله ۳۰ گورستان در دو سال گذشته.

در میان انتقاد فزاینده جهانی از رفتار چین با اویغورها، آمریکا اوایل این ماه گفت صدور ویزا برای مقامات متهم به این سوء رفتارها را کاهش می دهد و ۲۸ شرکت چینی را به اتهام نقض حقوق بشر در لیست سیاه قرار داده است.

هدفی برای عضوگیری

بکار می گوید، در سال های اخیر، با تشدید آزار و اذیت این گروه اقلیت، وضعیت سوی دیگری به خود گرفته است و عناصر افراطی در میان اویغورها حزب اسلامی ترکستان را تشکیل داده اند.

بکار می گوید، این آزار و اذیت ها موجب شده تا برخی از اویغورها شیوه جهادی-سلفی‌ را پیش بگیرند که با ایدئولوژی رادیکال گروه های افراطی همگراست و گروه کوچکی از آن‌ها به صفوف القاعده در افغانستان پیوسته اند.

او می گوید، از آن زمان گروه های افراطی از وضعیت اویغورها برای فریب جوانان به پیوستن به گروه های خود استفاده کرده اند تا تعداد اعضایشان را بالا ببرند و به آنها این حس را بدهد که در سراسر جهان گسترده اند.

بکار گفت، افراط گرایان این را به عنوان «معتبرسازی ایدئولوژی معوجی می بینند که هیچ ربطی به اسلام واقعی ندارد.»

محمد العبدالله روزنامه نگار سوری به دیارنا گفت، صدها جوان اویغور اوایل ۲۰۱۳ به سوریه و عراق سفر کردند و به القاعده و سپس به داعش پیوستند.

او می گوید: «حضور آنها در منطقه به قبل از تشکیل داعش باز می گردد که نشان می دهد این گروه افراطی کارزارهای عضوگیری سازماندهی شده ای انجام داده است و از شرایطی که اویغورها تحت آن زندگی می کرده اند سوء استفاده کرده است.»

وی افزود، عضوگیران داعش آنها را فریب دادند تا باور کنند این گروه نماینده اسلام واقعی هستند و آنها را از شرایطی که در آن بسر می‌برند نجات می دهند.

سوء استفاده توسط افراط گرایان

بنا بر برخی تخمین ها، حدود ۵۰۰۰ اویغور در جناح های مختلف سوریه می جنگند اما تحلیلگران اشاره می کنند که بیشترشان زیر پرچم خود می جنگند تا هدف جدایی طلبی خود را تبلیغ کنند.

آنها می گویند، این ارتباط کمی با هدف سوریه دارد و اشاره می کنند که اویغورها در نوعی سرزمین میانی بین ستمی که در کشور خود با آن مواجه هستند و ایدئولوژی نابودگری که آنها را به پیوستن به گروه های افراطی کشانده است گیر کرده اند.

در مارس ۲۰۱۷ شاخه عراقی داعش یک ویدئوی تهدیدآمیز منتشر کرد که در آن جنگجویان اویغور زیر پرچم این گروه خواستار حمله به چین شده اند.

در ماه مه ۲۰۱۸ حزب اسلامی ترکستان در سوریه یک ویدئوی طولانی را منتشر و مسلمانان در غرب را تشویق کرد تا برای جهاد مهاجرت کنند و این را به عنوان بخشی از تلاش جهانی القاعده دسته بندی کرد.

ویدئوی دیگری از جمله ویدئوی منتشر شده در ماه ژوئن، حزب اسلامی ترکستان را نشان می دهد که در کنار جند الاقصی و تحریر الشام درسوریه می جنگند.

در سوریه، حزب اسلامی ترکستان در مناطقی از ادلب که تحت کنترل تحریرالشام است فعال هستند که به واحدهای متشکل از جنگجویان اویغور شبه خودمختاری داده است.

العبدالله می گوید به نظر واضح است که تحریرالشام از حضور آنها به منظور تحکیم کنترل خود بر زمین سود می برد.

العبدالله می گوید، تعداد دقیق جنگجویان حزب اسلامی ترکستان در سوریه معلوم نیست اما تخمین ها نشان می دهد که صدها جنگجوی اویغور در مناطق روستایی استان های ادلب و لاذقیه مستقر هستند.

یحیی محمد علی کارشناس گروه های تروریستی به دیارنا گفت، به نظر می رسد اویغورهایی که به گروه های افراطی در سوریه و عراق پیوسته اند، قطب نمای اخلاقی خود را گم کرده اند.

وی گفت، با این که برخی تحلیلگران می گویند آنها برای کسب تجربه به منظور بازگشت به کشورشان در این نبردها شرکت می کنند، اما با گرفتار شدن در جنگ سوریه، بازگشت آنها تقریبا غیرممکن به نظر می رسد.