امیدواری جوان ناتوان سوری از طریق موسیقی

با وجودی که قسمتی از بدن او به خاطر جنگ سوریه از کار افتاده بود، باسل مقداد 17 ساله که از ویلچر استفاده می کند، توانست آرزویش را که نواختن ویولون بود، تحقق بخشد.

وی گفت که اما این تغییر آسان به دست نیامد، نواختن ویولون و بازگویی داستانش در رویداد روز دوشنبه (12 مارس) یونیسف در بیروت با هدف روشن گری درباره اثرات ویرانگر جنگ سوریه بر کودکان صورت گرفت.

باسل در ژوئن 2013 در حالی که با دو تن از دوستانش در کوچه های درعا بازی میکرد، زخمی شد. آسیب های او نیاز به عمل جراحی داشت و به همین دلیل او عازم بیروت شد، و برای فرار از پرسش های مردم درباره وضعیت جسمانی خود، ارتباطش را با دنیای خارج قطع کرد.

سال گذشته، او توانست با شرایط خود کنار بیاید و نواختن ویولون را بیاموزد.

دیده بان حقوق بشر سوریه از زمان آغاز جنگ در این کشور در مارس 2011، مرگ 19،811 کودک را ثبت کرده است.

گروه فرانسوی هندی کپ اینترنشنال روز دوشنبه گفت که سه میلیون نفر در این جنگ زخمی شده اند، 1.5 میلیون به طور دائم دچار از کارافتادگی هستند و 86,000 تن از آنها نیاز به قطع عضو دارند.

یونیسف گفت که سال گذشته، بیش از 360 کودک سوری در اثر مواد منفجره و حملات غیرتبعیض آمیز به مناطق پرجمعیت زخمی یا دچار ناتوانی شدند و اشاره کرد که این تنها آماری است که سازمان ملل توانسته درستی آن را تأیید کند.

گرت کاپلار، مدیر خاورمیانه و شمال آفریقای صندوق کودکان ملل متحد(یونیسف) گفت که جنگ اکنون،« دلیل اصلی مرگ نوجوانان در سوریه است.»

وی گفت که از بین پناهندگان سوری در لبنان و اردن، 80 درصد از جراحت های آنها ناشی از پیامد مستقیم جنگ است.

رویارویی با سرنوشت با خوش مشربی

باسل گفت: « در سال 2013 در حالی که من با دوستانم در محله مان در درعا بازی می کردیم، من از ناحیه پشت زخمی شدم و دوستم در برابر چشمانم کشته شد.»

او در آن زمان 12 سال داشت.

وی گفت: «من به لبنان رفتم و تحت چند عمل جراحی قرار گرفتم، اما آنها نتوانستند پاهایم را دوباره به حرکت درآورند. من درون چهاردیواری خانه ای در بیروت، سالها دچار ناراحتی روحی شدم و نمی خواستم هیچکس را ببینم.»

وی گفت: «از خانه بیرون نمی رفتم تا نگاههای ترحم آمیز مردم را نبینم، چرا که ناتوانی ام به شدت روی روحیه ام اثر گذاشته بود.»

باسل گفت: «با این وجود، نزدیک به یک سال و نیم پیش، من تصمیم گرفتم با سرنوشتم با خوش مشربی روبرو شوم و به آرزویم که نواختن ویولون بود، تحقق بخشم.»

او در موسسه نیازهای ویژه رحمه ثبت نام و مرحله تازه ای در زندگی اش را آغاز کرد.

او همیشه آرزو داشت ویولون بنوازد، و از فرصت به دست آمده با شوق استقبال کرد و اجرای برنامه در برابر بینندگان را بدون اینکه ترسی داشته باشد، فراگرفت.

با هدف تحقق بخشیدن به آرزوها

باسل، کودکان دیگری را که در نتیجه جنگ دچار ناتوانی شده اند، تشویق کرد که از ویلچر یا اعضای بدن مصنوعی خود خجالت نکشند.

وی گفت: «من با تکیه بر تجربه شخصی ام، از آنها می خواهم تا با دنیا روبرو شوند، به خودشان تکیه کنند، بر توانایی هایشان بیافزایند و به دنبال تحقق بخشیدن به آرزوهایشان باشند.»

نازک فواز، مادر باسل به المشارق گفت که تجربه پسرش «بسیار سخت بوده، با این وجود او مسلح به جاه طلبی هایش با دنیای بیرون روبرو شد و ترحم و دلسوزی را رد کرد.»

ژولیت توما، مدیردفتر خاورمیانه و شمال آفریقای ارتباطات منطقه ای دفتر کودکان سازمان ملل (یونیسف) گفت که در حالی که جنگ سوریه وارد هشتمین سال خود می شود، یونیسف نگران آن است که « چگونه می تواند به کودکان کمک کند تا به حقوق شان دست یابند و شان و مقام خود را حفظ کنند.»

وی گفت که یونیسف برای کمک به کودکان در امور مراقبت بهداشتی، دارو، آموزش و خدمات اساسی، برنامه هایی دارد. همچنین با هماهنگی با سازمان های لبنان و اردنی برای درمان جراحات جسمانی، برنامه های ویژه ای دارد.

دکتر غسان ابوسته، جراح پلاستیک و ترمیمی در مرکز پزشکی دانشگاه آمریکایی بیروت گفت: «ما از زمان آغاز جنگ در سوریه با یونیسف و سازمان اینارا کار کرده ایم.»

او به المشارق گفت: «بیش از 100 جراحی سال گذشته انجام شد. ما تلاش می کنیم تا ظرفیت پزشکی خود را افزایش بدهیم تا حد امکان جراحی های بیشتری انجام بدهیم.»

ابو سته در مورد سرنوشت هزاران کودک زخمی شده در اثر جنگ «که درمان، جراحی و بازپروری آنها به دلیل عدم دسترسی به درمان، به تأخیر افتاده» ابراز نگرانی کرد.