جمیل عامر دامدار، درسالهای گذشته بدون نگرانی برای ایمنی خودش گله اش را در مناطق حاشیه ای روستای مرزی الصویری لبنان می چراند.
او به المشارق گفت که این روزها در این نگرانی به سر می برد که بوسیله قاچاقچیان هدایت کننده پناهندگان سوری برای گذر از معبرهای غیرمجازی که از نزدیکی زمین او می گذرد مورد اصابت گلوله قراربگیرد.
مزرعه عامر در بلندترین نقطه آن در یک زمین خاکی ناهموار در مناطق حاشیه ای الصویری، درکنار مرز سوریه، درست درمقابل گذرگاه جدیدت یابوس قراردارد.
او گفت: «به موجب این واقعیت که مزرعه من درزمین کشاورزی در [نزدیکی] یک گذرگاه غیرمجاز قراردارد، قاچاق سوری ها را می بینم که روز و شب درامتداد یک جاده مجاور به مزرعه ام ادامه دارد.»
او گفت که هرروز بین 50 تا 200 تن از مردم از جمله زنان و بچه های وجوانا از سوریه از طریق معبرهای کوهستانی می گذرند «و تعداد خیلی محدود ازآنها مسلح هستند».
او به المشارق گفت که مسیر قاچاق امن نیست و اشاره کرد که جسد فردی که به قتل رسیده بود در کوهستان یافت شدو و شماری از دخترها در طول مسیر درحالی که مادران آنها بدون توان کمک شاهد بودند مورد تجاوز قرارگرفتند.
او گفت: «فعالیتهای قاچاق اخیرا چندین برابرشده است. من سعی کردن مانع گذر آنها از طریق زمنی خودم شود اما یک شب افرادی به مزرعه من آمدند و آن را گلوله باران کردند.»
او گفت که از زمان آن رویداد سعی کرد تا از سر راه قاچاقچیان دور بماند تا خودش و سه تن از پسرانش را که در ارتش خدمت می کنند به خطر نیندازد.
العامر گفت که مسیرهای کوهستانی فرامرزی برای قاچاق پیش از جنگ سوریه مورد استفاده بود زمانی که از آن برای قاچاق نفت و مواد غذایی بین دو کشور استفاده می شد.
گذرگاه های کوهستانی بدون نظارت
به رغم تلاشهای بسیار نیروهای امنیتی برای کنترل این گذرگاه ها بعضی از آنها به دلیل سرزمین ناهموار و جنگلی مانند گذرگاه غیرمجاز طلاله در الصویری و مجدل عنجر هنوز به طورعمده بدون نظارت باقی مانده است.
ارتش درتلاش برای بستن گذرگاه های غیرمجاز به گشت زنی درامتداد جاده های آن دو شهرک بوده است تا نسبت به هر فعالیت مشکوک واکنش نشان دهد.
به گفته ساکنان محلی اکثر فعالیتهای قاچاق بوسیله قاچاقچیان سوری با کمک شماری از جوانان از شهرکهای مرزی لبنانی انجام می شود که فعالانه این فرایند را آسان می کنند.
یکی ازآنها، یک جوان در اواخر دهه 20 سالگی که به شرط ناشناس ماندن درباره کارش به عنوان یک تسهیل کننده با المشارق سخن گفت. نام مستعار او محمد است.
او گفت: «دو سال است که بیکارم و نمی توانم کاری پیدا کنم که درآمد کافی برای من به همراه داشته باشد. بنا بر این شغلی به عنوان یک تسهیل کننده قاچاق سوریها من پیشنهاد شد، سوریهایی که اسناد شناسایی آنها برای ورود به لبنان قابل پذیرش نیست و من این پیشنهاد را قبول کردم.»
او گفت که او در این کار تنها نیست.
او گفت: «بین 200 تا 1,000 دلار، بسته به شمار کسانی که قاچاق می شوند دریافت می کنم. تمام کاری که انجام می دهم این است که اطمینان می یابم که مسیر قاچاق امن است سپس درمکانی مشخث در سمت لبنان با آنها دیدار کرده و آنها را به جاده اصلی می رسانم، جایی که یک راننده تاکسی، اکثرا یک سوری درانتظار است.»
او گفت که به سوریهایی که اجازه ورود از گذرگاه قانونی المصنع داده نشده است اکثر درحدود 200 متر بازمی گردند و جاده های کوهستانی ناهموا پیش می گیرند که درنزدیکی الصویری و گاهی در مجدل عنجر وارد لبنان می شوند.
او گفت که پناهندگانی که از طریق این مسیر ها وارد لبنان می شوند «از همه بخشهای سوریه می آیند اما هم اکنون اکثر آنها به رغم فاصله زیاد اهل دیر الزور و الرقه هستند.»
محمد گفت که او می داند که کاری را که به انجام آن مشغول است «او را مورد پیگرد قانونی بوسیله مسئولان امنیتی قرار می دهد» و امیدوار است که سرانجام کاری پیدا کند تا از این خطر دور شود.
افزایش ناگهانی قاچاق انسان
حسین علی عامر رئیس شهرداری الصویری گفت که درحالی که نیروهای لبنانی به منظور شناسایی و توقف هر نوع فعالیت قاچاق به گشت زنی در درون شهرکها می پردازند ، اکثر پناهندگان از طریق گذرگاه های غیرمجاز به درون شهر می لغزند.
او به المشارق گفت: «افراد قاچاق شده سوریهایی هستند که اسناد شناسایی آنها پس از ترک سوریه در مقر بازرسی امنیت عمومی در جدیدت یابوس مهر خورده است اما به آنها در گذرگاه المصنع درلبنان اجازه ورود داده نشد.»
او گفت که دربعضی از این موارد قاچاقچیان سوری آنها را از طریق سه گذرگاه ناهموار خاکی و جاده فرعی و زمینهای کشاورزی به طور پنهانی وارد لبنان می کنند.
او گفت که پیش از وقوع جنگ درسوریه از این گذرگاه ها برای قاچاق نفت سوخت استفاده می شد و افزود که «بستن آنها غیرممکن است زیرا مسیرهای خاکی کوهستانی هستند و فقط با پای پیاده قابل گذر است.»
عامر گفت: «در گذشته می شنیدیم که هر روزه چندین تن از طریق این گذرگاه ها قاچاق می شوند. اما این شمار به تازگی افزایش یافته است، درمیان گزارشهای از خبرهایی که درسوریه پیش بینی می شود، و این شمار دربسیاری از روزها به صدها تن می رسد و به صورت موجی است.
عامر اشاره کرد که فاصله میان مقر بازرسی جدیدت یابوس درسمت سوریه و شهرک الصویری در لبنان با پای پیاده تنها 40 دقیقه طول می کشد.
او گفت که قاچاقچیان «منطقه را به دقت می شناسند و نقشه هایی را برای [پناهندگان] رسم کرده اند تا دنبال کنند ودرقبال مبلغ نقدی از پیش توافق شده برای آنها شماره تلفن رانندگان تاکسی و قاچاقچیانی را فراهم می کنند که درانتظار انتقال آنها به بزرگراه بین المللی یا مقصد آنان درلبنان خواهند بود.
او گفت: «اگرچه ارتش درشهرک گشت می زند، اما محدود کردن قاچاق به دلیل باز بودن مناطق کوهستانی ما دشوار است.»
فعالیت قاچاق در مجدل عنجر
گذر غیرمجاز سوری ها به درون لبنان به الصوریر محدود نیست زیرا شهرک مجدل عنجر، هرچند با سرعت کمتر شاهد فعالیت قاچاق است.
سعید حسین یاسین رئیس شهرداری مجدل عنجر گفت که هنگ چهارم مداخله ارتش لبنان برای کاهش این فعالیت استحکاماتی ایجاد کرده است.
او به المشارق گفت: «به رغم این استحکامات، هنوز می بینیم و می شنویم که [پناهندگان] بوسیله قاچاقچیان سوری و بعضی از جوانان در منطقه قاچاق می شوند.»
یاسین گفت که ساکنان مجدل عنجر والصویری «از قاچاق غیرمجاز سوریه ها از طربق جاده های خاکی ما ناراحت هستند زیر این به شهرمت ما لطمه می زند، با این یادآوری که از ابتدای بحران سوریه میزبان پناهندگان بوده ایم.