افزایش درگیری های مرگبار میان گروه های حوثی در حال رقابت برای کسب قدرت

عدن -- به گفته تحلیلگران، موج اخیر ترورهایی که توسط جناح های رقیب شبه نظامی مورد حمایت ایران علیه رهبران حوثی و افراد عشایر وفادار به آنها انجام گرفته است از درگیری های به شدت بی رحمانه و فزاینده درون این گروه حکایت دارد.

آنها می گویند که عاملان این قتل ها، که شامل کمین گذاری توسط افراد مسلح و حتی حلق آویز کردن است، می خواهند کفه ترازوی شبه نظامیان را به نفع رهبرانی که از مرکز قدرت این گروه در استان صعده آمده اند، سنگین تر کنند.

به گفته عبدالرحمان برمان، وکیل و کنشگر حقوق بشر، آن دسته از رهبران حوثی ها که اصالتاً از استان صعده هستند در رأس سلسله مراتب قدرت شبه نظامیان قرار دارند و نسبت به رهبران خانواده های هاشمی در صنعا و ذمار از جایگاه بالاتری برخوردارند.

بسیاری از رهبران صعده در ایران آموزش دیده اند و تحت فرمان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی هستند.

به تازگی فاش شد که حسن زید، رهبر حوثی ها، روز ۶ آبان ماه گذشته در صنعا به دنبال صدور حکم اعدام او توسط شبه نظامیان کشته شد.

زمانی که زید در حال عبور از یک تونل در منطقه حده در استان صنعا بود، افراد مسلح با شلیک به سوی خودروی زید، او را کشتند. در آن زمان، حوثی ها افراد مسلح ناشناس را مقصر آن حادثه معرفی کردند.

اما عباس زید، برادر مقتول، روز ۱ تیر ۱۴۰۰ متن گزارشی را که نزد دفتر دادستانی کل ثبت کرده بود، در اینترنت منتشر کرد. وی در آن گزارش مدعی شد که حوثی ها خودشان مرتکب آن جنایت شده اند.

وی گفت که یکی از مقامات حوثی «به صراحت اعتراف کرد که حسن، برادر من، بر اساس حکم اعدامی که با تأخیر توسط آنها صادر شده بود، ترور شده است.»

در رویدادی جداگانه در روز ۱۷ اردیبهشت، عکس های منتشر شده توسط رسانه های مختلف نشان داد که عبدالله العباسی، از فرماندهان میدانی حوثی ها، در وادی زبید در شهرستان حیدان استان صعده از یک درخت حلق آویز شده است.

وی پس از احضار شدن توسط یکی از سرپرستان آن گروه و پاسخ دادن به آن، کشته شد.

منابع در اینترنت گفتند که العباسی در نتیجه اختلافات درون گروهی اعدام شده بود. آنها یادآور شدند که او اصالتاً از استان البیضا آمده بود، در حالی که قاتلان او از جمله رهبران استان صعده بودند.

به گزارش رسانه های محلی، در یک رویداد دیگر حوثی ها در روز ۲۲ اسفند گذشته با حمله به خانه شیخ محمد عسکر ابوشوارب - یکی از بزرگان عشیره حاشد - در خیابان المطر در شمال صنعا، او را کشتند.

مرتکبان این قتل سپس جنازه او را در یکی از اتاق های خانه اش سوزاندند.

ابو شوارب اصالتاً اهل شهرستان خارف استان عمران بود.

کمتر از یک ماه قبل از آن حوثی ها شیخ حزام ابو نشطان، از جمله افراد وفادار، را به همراه سه پسر و خواهرش در الروضه در شمال شرقی صنعا کشتند.

آزار دیده و کشته شده

عبدالسلام محمد،‌ رئیس مرکز پژوهش و مطالعات ابعاد، گفت که حوثی ها پیشینه ای از ایجاد اتحادهای سیاسی و اجتماعی دارند.

وی گفت، اما بعد از استفاده آنها از این روابط به نفع خودشان، فرد کمک کننده همیشه در نهایت کشته می شود.

او گفت که حوثی ها در آغاز با «کنگره مردمی عمومی» و رهبران عشایر اتحاد تشکیل دادند، «و هنگامی که با ورود شبه نظامیان به صنعا نقش این متحدان پایان یافت، شروع به از بین بردن رهبران عشایر و کنگره مردمی عمومی کردند.»

وضاح الیمن عبدالقادر، تحلیلگر سیاسی، گفت که یکی از انگیزه های حوثی ها در ترور کردن رهبران عشایر این است که برخی از شیوخ به یک جناح خاص درون این گروه شبه نظامی وفادار هستند و این می تواند باعث بروز اصطکاک شود.

وی گفت که هر یک از جناح ها تلاش می کند «دیگران را از طریق شیوخ وفادار به آن تضعیف کند.» او یادآور شد که ترور رهبران بانفوذ عشایر از جناح های رقیب می تواند کفه ترازو را به نفع جناحی که مرتکب این ترورها شده است سنگین تر کند.

او گفت که انگیزه دیگر این است که حوثی ها همپیمانان خود را به منزله «بار سنگینی» تلقی می کنند که «خواسته ها و منافع شان به تناسب اهمیت حضورشان در میدان نبرد و توانایی شان در بسیج کردن عشایر، افزایش یافته است.»

وی افزود که حوثی ها می خواهند «زمانی که وظیفه آنها به انجام رسید، از شرشان خلاص شوند» و رهبران تازه ای را جایگزین آنها کنند «تا به این ترتیب وظایف خود در قبال آنها را کاهش کنند.»

به گفته محمود الطاهر، تحلیلگر سیاسی، بسیاری از رهبران عشایر که در آغاز و در جریان کودتای حوثی ها علیه دولت در سال ۱۳۹۳ از آنها پشتیبانی و به آنها کمک کرده بودند، پایانی غم انگیز و نابهنگام داشتند.

به گفته او، این افراد در نتیجه «عملیات جنایتکارانه» ترور شده اند. وی گفت، معمولاً نهاد موسوم به سازمان امنیتی پیشگیرانه که یک سازمان اطلاعاتی تشکیل شده توسط حوثی هاست و از پشتیبانی مستقیم سپاه پاسداران برخوردار است، این ترورها را انجام می دهد.

او گفت که اقدامات حوثی ها بهترین گواه بر این امر است که این گروه شبه نظامی بر حذف دیگران از قدرت متمرکز شده است.

الطاهر گفت: «اقدام حوثی ها در کشتن شیوخ وفادار به خود یکی از تاکتیک های دیرینه آنهاست و چیزی نیست که در لحظه به وجود آمده باشد.»

«صحنه گردانی» سپاه پاسداران

عبدالقادر در این رابطه به یک اختلاف داخلی اشاره کرد که اساساً نشأت گرفته از یک درگیری با خاندان های هاشمی است. آنها حکمرانی خاندان الحوثی بر خود را برنمی تابند.

همزمان با بالا گرفتن رقابت های داخلی حسن ایرلو، سفیر ایران نزد حوثی ها، بر روند توانمندسازی سپاه پاسداران در صنعا نظارت داشته است.

به گفته عبدالقادر، شدت گرفتن اختلاف میان خاندان های رقیب «موجب شد که ایران ایرلو را اعزام کند.» وی افزود که ایرلو عملاً به عنوان فرماندار تحت سلطه حوثی ها عمل می کند و هدایت کارزار نظامی این گروه برای تصرف مأربرا بر عهده دارد.

وی گفت که ایرلو «یک پیوند مستقیم با رژیم ایران، که هدایت کننده این صحنه است، به شمار می رود.»

به گفته محمد، ایرلو برای مدیریت موضوعات مشخصی که محاسبات حوثی ها را پیچیده کرده، آمده است؛ موضوعاتی مانند مرگ یحیی الشامی، دستیار فرمانده عالی نیروهای حوثی، و پسرش زکریا که اخیراً روی داد.

محمد گفت، الشامی یکی از چهره های اصلی این گروه شبه نظامی بود و عمدتاً به عنوان «مهندس کودتا در صنعا» شناخته می شد. وی افزود که پسر او نیز به عنوان وزیر ترابری حوثی ها از جایگاه برجسته ای برخوردار بود.

هر دوی این افراد اوایل سال جاری میلادی بر اثر ابتلا به کووید-۱۹ درگذشتند. حوثی ها کووید-۱۹ را کم اهمیت جلوه دادند و از آن سوءاستفاده کردند تا برای خزانه جنگشان پول جمع آوری کنند.