حوثیها (انصارالله) تمهیدات امنیتی را در دومین سالگرد درگیریهایی که بین شبه نظامیان مورد حمایت ایران و نیروهای وفادار به علی عبدالله صالح رئیس جمهور سابق در گرفت، تشدید کردند.
کنگره عمومی مردمی صالح (جی پی سی) تا پایان سال 2017 هنگامی که یک قیام مردمی بر علیه شبه نظامیان را اجرا کرد متحد شبه نظامیان بود.
حوثیها صالح را به قتل رساندند در تاریخ 4 دسامبر 2017 پس دو روز پس از فراخوان وی برای قیام.
بر اساس گزارش رسانه های محلی، حوثیها از بیم سرایت تظاهرات ضد ایران در عراق و لبنان رهبران کنگره عمومی مردم را تحت کنترل شدید قرار داده و ایستهای بازرسی جدید را در اطراف شهر ایجاد کردند.
اقدامات شبه نظامیان در حالیکه چند تن از رهبران و فعالین کنگره عمومی مردم خواستار برگزاری جشن بزرگداشت دومین سال قیام شدند به اجرا گذاشته شده است.
حوثیها همچنین رهبران کنگره عمومی مردم را از برگزاری مراسم بزرگداشت روز استقلال در 30 نوامبر منع کرده اند.
اقدامات حوثیها مخالفین را تقویت می کند
سرهنگ صدیق دوید سخنگوی نیروهای مقاومت ملی گفت قیام دوم دسامبر «یک قیام مردمی بر علیه شبه نظامیان حوثی» می باشد.
وی در پیام خود در توئیتر گفت: «مردم مخالفت خود با بی عدالتی، ارتجاع، محدودیتهای آزادی و آدمکشی را ابراز کردند.»
عادل الشجاع یکی از اعضای کمیته عمومی حزب کنگره عمومی مردم گفت علی رغم ضعف دولت که رهبران حزب کنگره عمومی مردم در یمن با آن مواجه هستند، هنوز تحت حفاظت شدید حوثیها قرار دارند.
وی به المشارق گفت این برای اطمینان از این است که «اعتراضاتی مشابه آنچه در عراق و لبنان رخ داد در اینجا رخ ندهند.»
فیصل احمد تحلیلگرد سیاسی هم گفت حوثیها از بروز اعتراضات بر علیه آنان مشابه آنچه در عراق و لبنان رخ داد که معترضین خواستار پایان فساد و کاهش نفوذ شبه نظامیان مورد حمایت ایران شدند، بیم دارند.
وی گفت: «حوثیها بیم آن دارند که برخی از رهبران حزب کنگره عمومی مردم و رهبران احزاب دیگر خواستار قبام بر علیه [شبه نظامیان] شوند.»
وی گفت که خشونتهای مرتکب شده توسط حوثیها بر علیه مردم یمن مخالفت با شبه نظامیان مورد حمایت ایران را تشدید کرده است و اشاره کرد این کار آنان را «بسیار محتاط» کرده است و وادار کرده است تا اعلام کنند آنان با هر گونه اعتراض برخورد شدید خواهند کرد.
«این ثابت می کند آنها از سرنوشت مشابه آنچه بر شبه نظامیان مورد حمایت ایران در عراق و لبنان گذشت بیم دارند.»
این مقاله ای است که کینه و نفرت را برمی انگیزد. این هیچ ربطی به حرفه محترم روزنامه نگاری ندارد؛ زیرا اختلاف و نفاق را بر می انگیزد.
پاسخ دهید1 نظر