کشاورزان لبنانی از گشایش دوباره گذرگاه درروز دوشنبه (15 اکتبر) که معبر اصلی بین اردن و سوریه است، پس از بیش از سه سال تعطیلی استقبال کردند.
گذرگاه جابر، که درسمت سوری به نام نصیب شناخته می شود، پیش ازآن که اردن درسال 2015 آنجا را به دنبال تصرف محل بوسیله جنگجویان مخالف بست، یک مسیر اصلی تجارت خاورمیانه بود.
با گشایش دوباره گذرگاه نصیب، کشاورزان لبنانی یک بار دیگر خواهند توانست تا محصولات کشاورزی و تولید شده را ازطریق زمینی با هزینه ای کمتر از حمل از طریق دریا، به بازارهای عربی و خلیج اننقال دهند.
نهارنت گزارش داد که میشل عون رئیس جمهور لبنان بازگشایی این گذرگاه را درروز دوشنبه ستایش کرد و آن را به برای بخش تولیدی لبنان سودمند توصیف کرد.
او گفت: «گشایش گذرگاه مرزی نصیب سودمند است زیرا لبنان را دوباره به کشورهای عربی متصل خواهد کرد و امکان عبور مردم و کالاهای تجاری را از لبنان به کشورهای عربی و برعکس فراهم می کند.»
او افزود که گشایش دوباره گذرگاه «بخشهای متنوع تولیدی لبنان را رونق خواهد داد و هزینه صادرات به کشورهای عربی را کاهش می دهد.»
شاهراه اصلی برای صادرات کشاورزی
ابراهیم ترشیشی رئیس انجمن کشاورزان بقاع گفت که گشایش دوباره گذرگاه مرزی نصیب- جابر برای همه کشاورزان یک موضوع فوریتی بود.
او به المشارق گفت: «این یک شاهراه حیاتی برای صادرات کشاورزی ما بود.»
ترشیشی گفت که از سرلشکر عباس ابراهیم مدیر کل اداره امنیتی عمومی شنیده است که از صبح سه شنبه کامیونهای لبنانی حامل محصولات کشاورزی می توانند فعالیت را دراین مسیر زمینی از سربگیرند.
او گفت که این مسیر آنها را از طریق گذرگاه نصیب به جلو و سایر کشورهای منطقه می برد و افزود که از او خواسته شد تا این خبر را درمیان همه کشاورزانی که خواهان صادرکردن محصولات از طریق این گذرگاه هستند منتشر کند.
او گفت که گشایش دوباره این گذرگاه «با فصل درو برای بسیاری از کشاورزان محصولات میوه همزمان شده است و صادرات آن از مسیر زمینی اهمیت زیادی برای ما دارد زیرا درزمان و هزینه حمل و نقل صرفه جویی می شود.»
ترشیشی گفت: «پیش از بسته شدن این گذرگاه، ما 70 درصد محصولات کشاورزی خودمان را صادر می کردیم، 32 درصد محصولات غذایی تولید شده ما و 22 درصد از محصولات تولید صنعتی از طریق گذرگاه نصیب به کشورهای های خلیج صادر می شد.
هزینه و زمان افزوده حمل و نقل
ترشیشی گفت که پس از بسته شدن گذرگاه، کشاورزان لبنانی مجبور شدند تا محصولات خودشان را از طریق دریا صادر کنند که «بین 15 تا 20 روز طول می کشد.»
او گفت که علاوه برزمان افزوده حمل و نقل، هزینه حمل دریایی گران بود اگرچه تحت یارانه های پرداختی دولت قرارداشت که تفاوت هزینه را به مبلغ بیش از 25 میلیارد پوند لبنانی (16.5 میلیون دلار) پرداخت می کرد.
ترشیشی گفت که بسته شدن گذرگاه نصیب «باعث شدن تا سالیانه 12 میلیارد دلار ضررکنیم.»
او گفت که درحالی که 550 هزار تُن از محصولات کشاورزی لبنان به طور سالانه از طریق گذرگاه نصیب پیش از بسته شدن آن صادر می شد، اکنون بیش از 350 هزار تن درهرسال ازآنجا صادرنمی شود.
او گفت که این گذرگاه برای بخشهای کشاورزی، تولید، تجارت، گردشگری و حمل و نقل ضروری است و اشاره کرد که شهروندان لبنانی، سوری و اردنی از آن سود می برند.
به گفته جورج صقر رئیس انجمن کشاورزان سیب زمینی بقاع لبنان «سرهم، سالانه بین 400 تا 450 هزار تُن سیب زمینی دربقاع و عکار تولید می کند.»
قبلا اینها از طریق گذرگاه نصیب به کشورهای عربی و خلیج صادرمی شد.
او به المشارق گفت: «هزینه صادرات از طریق این گذرگاه بین 1500 تا 2000 دلار برای هرکامیون متفاوت است» و اشاره کرد که درزمان بسته بودن این گذرگاه، کشاورزان 4 هزار دلار برای هر کانتینر حمل شده از طریق دریا پرداخت می کردند و زمان حمل طولانی تر بود.
گشایش دوباره گذرگاه زیانهای این بخش را قطع می کند
او گفت: «ازسال 2014، ما به دلیل بسته شدن گذرگاه زیانهای سنگینی دیده ایم» و اشاره کرد که کشاورزان مجبور شدند تا محصولات خودشان را با زیان بفروشند.
عمر العلی، رئیس سندیکان مالکان کامیونهای یخچال دار گفت که گشایش دوباره این گذرگاه به روی کامیونهای لبنانی «زیانهایی را که به بخشهای حمل و نقل زمینی، کشاورزی، تولید و تجاری وارد شده بود را قطع خواهد کرد.
او به المشارق گفت که قبلا 1350 دستگاه کامیون یخچال دار و 2 هزار دستگاه بدون یخچال بود که همه آنها از طریق گذرگاه نصیب در مسیر صادرات کار می کردند.
او اشاره کرد که 300 راننده لبنانی از 1350 تن قبلی آماده گذر از طریق گذرگاه نصیب هستند تا میوه های فصلی را به اردن و سایر بازارهای عربی تحویل دهند.
او پیش بینی کرد: «به محض آن که این گذرگاه عملیاتی شود، بخشهای کشاورزی و صنعتی بهبود خواهد یافت.»