نخست وزیرجدید لبنان در روز دوشنبه (10 سپتامبر) خواستار«عدالت» شد درحالی که دیوان محاکمات تحت حمایت سازمان ملل متحد در لاهه دررابطه با یک بمبگذاری بسیار بزرگ که به کشته شدن پدر او رفیق الحریری منجر شد وارد مرحله آخر آن می شود.
سعد الحریری در دادگاه در هلند بود درحالی که استدلال نهایی در محاکمه غیابی چهارتن از مظنونان حزب الله بر سراین حمله آغاز شد که سرنوشت خاورمیانه را تغییرداد.
دادستانها گفتن که بمب انتحاری که همچنین 21 تن دیگر ازمردم را کشته و 226 تن را زخمی کرد یک تلاش عمدی برای ایجاد «رعب» بود و این که رفیق الحریری میلیاردر و نخست وزیر پیشین به دلیل مخالفت با کنترل سوریه بر لبنان کشته شد.
سعد الحریری درخارج ازمحل دیوان ویژه برای لبنان در لیدخندام درحومه لاهه به گزارشگران گفت: «به عنوان پسر رفیق الحریری، هیچ شکی نیست که امروز روز دشواری برای من خواهد بود.»
حریری که به تازگی برای سومین دوره به عنوان نخست وزیر برگزیده شد گفت: «از آغاز خواستار عدالت بودیم زیرا باورداریم که عدالت و حقیقت لبنان را حفاظت می کند.»
این دیوان درعدالت بین المللی منحصر بفرد است زیرا درحال محاکمه چهار مظنون است اگرچه آنها حاضر نیستند زیرا حزب الله تحویل دادن آنها را رد کرد.
آنها از سال 2014 به دلیل اتهام در داشتن نقش اصلی در حمله روز والنتین در اسکله بیروت علیه حریری، نخست وزیر لبنان تا زمان استعفایش در اکتبر 2004 تحت محاکمه بودند.
«سیاهی و وحشت»
سلیم عیاش، 50 ساله به هدایت گروهی که حمله را اجرا کرد متهم است درحالی که اسد صبرا 41 ساله و حسین انیسی 41 ساله بنا به گفته ها یک فیلم جعلی ویدئویی به کانال خبری الجزیره فرستادند و به نیابت از یک گروه ساختگی مسئولیت حمله را برعهده گرفتند.حسن حبیب مرحی، 52 ساله هم به دست داشتن کلی در این دسیسه متهم شد.
طراح اصلی ادعایی مصطفی بدرالدین فرمانده حزب الله در دادگاه متهم شد اما اکنون باور می شود که در حال جنگ به همراه رژیم سوریه در ماه مه 2016 کشته شد.
حسن نصرالله رئیس حزب الله تحویل دادن مظنونان را رد کرد و هشدار داد که این دیوان «با آتش بازی نکند.»
دادستانها گفتند که پرونده آنها که به صداهای ضبط شده تلفنهای همراه متکی است وگفته می شود که مظنونان به دیده بانی دقیق الحریری درست پیش از استعفا تا دقایقی پیش از انفجار مشغول بوده اند ضمنی اما متقاعده کننده است.
نایجل پوواس وکیل مدافع گفت که حجم بزرگ این حمله «بدون شک یک هدف سیاسی داشته است» که به مخالفت الحریری با مداخله طولانی سوریه در کشورش مربوط بود.
او به دادگاه گفت: «صحنه را سیاهی و وحشت فرا گرفت، ماشینها زیر و رو شده، آتش گرفته و خاکسترشدند، مردم سوختند. خود لبنان به تاریکی و وحشت فرو رفت و این دقیقا هدف این حمله بود.»
او به دادگاه گفت: «کسانی که از کنترل سوریه حمایت می کردند الحریری را به عنوان تهدیدی علیه منافع و امنیت خودشان، یک نایب برای غرب می دیدند. این یک دلیل، بدون انگیزه شخصی برای این جنایت است.»
دادستانها گفتند که مظنونان درتهران و دمشق، حامیان حزب الله ستوده شدند.
«درپی انتقام جویی نیستیم»
این گونه شد که این بمبگذاری اثرمعکوس داشت و موجی از تظاهرات عمومی را باعث شد که با ترک نیروهای سوری از لبنان پس از 30 سال حضورپایان یافت و سعد الحریری پس ازآن که نخست وزیر شد.
الحریری جوانتر موافق بود که سوریه یک عامل بود اما اصرارکرد که او پس از اعلام حکم دادگاه که احتمالا در اوایل سال آینده صادر می شود درپی انتقام جویی نیست.
او به روزنامه نگاران در خارج از دادگاهی که به شدت تحت حافظت بود گفت: «درباره رژیم سوریه، من هیچ تردیدی ندارم که با شهادت رفیق الحریری نخست وزیر یک مشکل بسیار بزرگ داشت. من می خواهم با این موضوع به عنوان یک مسئول رسمی برخورد کنم که مسئولبت حفاظت از کشور و مردم لبنان را دارد.»