آوارگان سوری تبار و اقشار کم درآمد اردن از مسیر یک برنامه بازیافت، زباله را به پول نقد تبدیل می کنند. آنها با شرکت در این برنامه یاد می گیرند که کالاهایی را از اقلام بازیافتی بسازنند.
«انجمن آلمان برای همکاری بین المللی» بودجه این برنامه را فراهم کرده است و سازمان «اقدام علیه گرسنگی» مدیریت و اجرای آن را به عهده دارد و به حدود 1200 آواره سوری تبار که تقریبا نیمی از آن ها زن هستند مجوز کار موقت می دهد.
شرکت کنندگان با قراردادهای 50 روزه کار می کنند و به ازای جمع آوری و جداسازی زباله ها از خیابان ها روزی 12 دینار اردنی (16.90 دلار) پول دریافت می کنند که این زباله ها بعدا به اقلامی همچون کیف دستی و میزهای کوچک تبدیل می شوند.
سلوی نقارش، آواره سوری تبار 31 ساله به المشارق گفت سال 2014 به همراه دو دخترش به اردن کوچ کرد و از آن زمان تا به حال به همراه سلام، خواهرش که او هم دو فرزند دارد در اربد زندگی می کنند.
نقارش که مدرک دانشگاهی دارد، در سوریه معلم زبان انگلیسی بود و خانه و ماشین داشته مرفه بود و روزگار خوشی داشت.
او گفت که اما از زمانی که آواره و پناهنده شد، با چالش های بسیاری روبرو شد و نتوانست کار پیدا کند و معیشت دو فرزند خود را بگذراند. چالش ها او زمانی تشدید شدند که همسرش هم او را ترک کرد.
او گفت «ما بعد از این که دو برادر و پدرم کشته شدند، به اردن کوچ کردیم، ما نان آوری نداشتم و من نمی توانستم کار پیدا کند، اوایل خیلی برایم سخت بود».
او تاکید کرد «فشارها بیشتر شدند و من دیگر حتی هزینه اجازه و یا خرید غذا برای دخترهایم نداشتم. خواهرم هم همین مشکل را داشت».
وی گفت ما از طرح «اقدام علیه گرسنگی» مطلع شدیم که برنامه ای برای گردآوری زباله و تبدیل آن ها به محصول و کالاهای دیگر بود، بنابراین تصمیم گرفتیم در این برنامه ثبت نام کنیم.
«ما ابتدا به دلیل ماهیت کار تردد داشتیم اما بعد تصمیم گرفتیم به پول و کار نیاز داریم و به این ترتیب ناچار نخواهیم بود به کمک مالی کسی چشمداشت داشته باشیم».
«از میان بردن فرهنگ شرم»
ساجده سقاالله، مدیر برنامه گفت این ابتکار بخشی از برنامه بزرگتری است که برای همکاری محلی با خانواده های نیازمند قراردادهای 50 روزه عقد می کنند.
او به المشارق گفت «افرادی که از این برنامه سود می برند به عنوان بخشی از این برنامه یک مقدار مشخص پول کسب می کنند و زباله گردآوری شده به نهادهای متخصص منتقل می شود و خانم ها می توانند آن ها را به محصولات و صنایع دستی تبدیل کنند».
او گفت فروش این اقلام یک منبع درآمد ایجاد می کند.
وی خاطرنشان کرد «بیش از 1194 نفر، از جمله 550 زن از اجرای این برنامه در اربد منفعت برده اند و قرار است از مرحله جدید این برنامه سود برده اند».
وی گفت «این برنامه به ادغام سوری تبارها در جامعه محلی و برقراری ارتباط با آن ها و جامعه کمک می کند».
او افزود این برنامه همچنین با تشویق کار و فعالیت در بخش گردآوری زباله برای کسب معیشت به «از میان بردن فرهنگ شرم» کمک کرده است.
کمک به مردم برای خودکفایی
نقارش گفت «من از این که به این برنامه پیوستم خشنودم چون زندگی ام را متحول کرد و به من کمک کرد تا با تعداد زیادی از جمعیت زنان محلی آشنا بشوم».
او گفت «من اجازه کار گرفتم و خواهرم هم بعد از این که مقداری پول پس انداز کرد، در این برنامه ثبت نام کرد بنا بر این ما با پولی که درآوردیم توانستیم یک چرخ خیاطی بخریم».
او گفت «من و خواهرم اکنون از منزل کار می کنیم و لباس، پرده و زیرانداز می دوزیم. ما پول اندکی جمع کرده ایم اما در نهایت برای رفع نیازهایمان به ما کمک می کند».
حسام عایش، کارشناس اقتصادی در گفتگو با المشارق گفت این گونه برنامه ها به طور کلی به بهتر شدن اقتصاد اردن هم کمک می کند.
او گفت «با وجودی که پولی که مردم درمی آورند ناچیز است اما به آن ها کمک می کند خودکفا باشند». وی خاطرنشان کرد این برنامه ها به آواره ها و جوامع محلی کمک می کند و در نهایت فشارهایی که روی دوش اردن است کاهش پیدا می کند.
عایش افزود «این برنامه ها باید در حدی گسترده شوند که تعداد بیشتری از مردم بتوانند از آن ها بهره بگیرند چون به ادغام و پیوستن آواره ها در دل جامعه اردن و تقویت ارتباطات و مناسبات آن ها با جوامع میزبانشان کمک می کند».
این ایده بسیار بسیار زیبایی است. به کارتان ادامه دهید و موفق باشید!
پاسخ دهید1 نظر