شیرین حریدین به المشارق گفت که هنگامی که او سال 2012 برای فرار از خشونت های سوریه به اردن گریخت، احساس انزوا و تنهایی کرد.
او گفت که از وقتی شروع به انتقال و آموزش مهارتهای خیاطی خود به دختران اردنی کرد، احساس کرد راحت تر شده و توانست دوست های بسیاری بیابد.
حریدین، مادر سه فرزند، همراه والدین خود به عنوان پناهنده به استان اربد در شمال اردن آمد. او در سوریه به عنوان یک دوزنده حرفه ای کار می کرد و در این رشته تجربه زیادی دارد، اما به دلیل احساس انزوا و ترس از پیوستن به دیگران، نتوانست از تجربیات خود در اردن نفع ببرد.
با این وجود، او پس از آنکه به طرح نوآورانه برنامه توسعه سازمان ملل پیوست، طرحی که براساس آن اردنی ها و پناهندگان سوری با یکدیگر به تبادل مهارت ها و تخصص های حرفه ای و فنی خود می پردازند، احساساتش تغییر کرد.
پناهندگان سوری که در برخی رشته ها یا حرفه های خاص از مهارت برخوردارند، برای آموختن مهارت های کاردستی، تولید غذای خانگی و دوزندگی، علاوه بر سایر مهارتها، به جوانان اردنی، پول دریافت می کنند.
ترویج همبستگی اجتماعی
مها الخطیب، مأمور برنامه معیشت و اشتغال برنامه توسعه سازمان ملل به المشارق گفت که حریدین از جمله سوری هایی است که برای آموزش جوانان اردنی درچارچوب این برنامه، برگزیده شده است.
وی گفت: « هدف از این برنامه کاهش تأثیر بحران پناهندگان سوری بر جوامع میزبان پناهندگان در اردن و ترویج همبستگی اجتماعی بین مردم اردن و پناهندگان سوری است.»
الخطیب گفت که هدف از این برنامه «جذب پناهندگان سوری در جامعه و کمک به جوانان اردنی به توسعه مهارتهایی است که می تواند به آنها در کاریابی یا راه اندازی یک شرکت درآمد زا کمک کند.»
وی گفت: « بسیاری از این برنامه سود برده اند، و ما تلاش می کنیم تا برای توسعه آن و ادامه این برنامه در سالهای آینده، بودجه تأمین کنیم.»
پناهندگان سوری از طریق این برنامه، مهارتها و تجربیات حرفه ای خود را که در بازار کار اردن برای آن تقاضا وجود دارد، دریک برنامه آموزشی سه ماهه تحت نظر کارشناسان، به جوانان اردنی می آموزند.
به پناهندگان سوری که برای شرکت در این برنامه برگزیده شده اند، طی دوره آموزشی پول پرداخت می شود و برخی از اردنی ها نیز برای راه اندازی یک شرکت کوچک اشتغال زا، بودجه دریافت می کنند.
برنامه ای که زندگی را دگرگون می کند
حریدین به المشارق گفت: «این برنامه به من کمک کرد تا مانع ترس را از سر راه بردارم.»
او به المشارق گفت: « من دوستان بسیاری پیدا کردم و با خانواده های اردنی و سوری بیشتری آشنا شدم.»
وی گفت: « پس ازمدت طولانی دوری از کار به عنوان دوزنده، که بسیار دوست دارم، توانستم مفید واقع شوم و به جامعه اردن کمک کنم. از این جهت افتخار می کنم، و امیدوارم این برنامه ادامه پیدا کند و برای اینکه شمار بیشتری از مردم از آن سود ببرند، گسترش یابد.»
حریدین گفت: « درجامعه یک غریبه بودم، اما اکنون با دخترانی که آموزش داده ام، به طور پیوسته ارتباط دارم و همیشه برای آنها پیشنهادات و توصیه هایی ارائه می کنم.»
هیا عباده، مادر اردنی دارای چهار فرزند که در استان اربد زندگی می کند گفت که این برنامه زندگی اش را به طور قابل ملاحظه ای تغییر داده است.
عباده در رشته تولید غذای خانگی آموزش دید، و درپی آن یک مغازه کوچک باز کرد که در آن لبنه (ماست چکیده)، پنیر، ترشی و سایر مواد غذایی خانگی که خودش درست می کند را می فروشد.
او به المشارق گفت: « من درسهای بسیاری از آموزگاران زن سوری یاد گرفتم، و اکنون درآمد ماهانه عالی دارم و به خاطر مهارتهایی که آموختم، کسب و کارم هر روز رشد می کند.»
او گفت: « من از این بابت بسیار سپاسگزارم، توانستم با خواهران سوری دوستی ایجاد کنم و از تجربیات آنها سودمند بشوم.»
وی افزود: « ما اکنون دوست هستیم، و برنامه برای هر دو طرف بسیار شگفت انگیز و سودمند است.»