درخواست کمک مالی نهادهای سازمان ملل فعال در امور کمک به پناهنده ها

نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد در اردن روز 31 مه عاجزانه از جامعه بین المللی خواسته اند تا به کمک به آواره های سیاسی متعهد باشند. این نهادها هشدار داده اند به دلیل کمبود شدید بودجه قطع کمک ها از اواخر ماه ژوئن شروع خواهد شد.

امین عوض، کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در دفتر این کمیسیون در امور خاورمیانه و شمال آفریقا گفت «نهادهای سازمان ملل متحد برای کمک به آواره های سوری تبار در منطقه در سال 2018، در خواست کمک 5.6 میلیارد دلاری داده بودند اما فقط 18 تا 20 درصد این مبلغ را دریافت کردند».

وی گفت «ما می خواهیم به سراسر جهان و کشورهای کمک کننده پیام بفرستیم که به تعهدهای خود به کشورهای همسایه سوریه، همچون اردن، لبنان، ترکیه، مصر و عراق که میزبان تعداد زیادی از آواره های سوری تبار هستند، عمل کنند.»

او افزود نهادهای سازمان ملل متحد «برای تداوم کار خود و ارائه خدمات در همه بخش ها به پناهنده های سوری تبار در کشورهای همسایه و نیز سوری تبارهایی که در داخل کشور آواره شده اند، به کمک (مالی) نیاز دارند».

وی تاکید کرد «مبالغی که این سازمان ها از اوایل سال جاری تا به حال دریافت کرده اند، کافی نیست و بر کیفیت خدماتی آموزشی، بهداشتی، امنیت و محافظت اجتماعی تاثیر می گذارد که به پناهنده ها، کودکان وزنان ارائه می شوند».

عوض افزود فقدان بودجه سبب افزایش تعداد ترک تحصیل کودکانی می شود که در داخل و خارج اردوگاه ها اقامت دارند.

حصول اطمینان از امنیت غذایی

دینا الکسابی، یک مقام رسانه ای گفت فقط «برنامه جهانی غذا» «امسال برای ادامه ارائه خدمات خود به آواره های سوری تبار و تامین کمک و خدمات به 3.3 پناهنده سوری تبار در منطقه به 310 میلیون دلار نیاز دارد».

او ضمن سپاسگزاری از کشورهای کمک کننده «بر ضرورت تامین کمک برای این که این سازمان بتواند فعالیت های خود را انجام بدهد، تاکید کرد».

او در گفتگو با المشارق تاکید کرد «برای پناهنده ها کمک های غذایی مهم و حیاتی است و فقدان چنین کمک هایی درد و رنج آن ها را دو چندان می کند و به آن ها نوعی حس عدم امنیت می دهد».

محمد العمری، یک پناهنده اهل درعا به همراه 5 فرزندش که در عمان اسکان کرده است گفت شرایط اقتصادی پناهنده دشوارتر شده است.

او گفت «عمان شهر گرانی است و کمکی که ما از نهادهای سازمان ملل دریافت می کنیم برای تامین نیازهایمان کافی نیست بنابراین ما برای کسب درآمد به هر شغلی تن می دهیم. هر نوع کمبود ارائه کمک های امدادی درد و رنج و شرایط دشوار ما را بدتر می کند».

عبدالله الحلو، پناهنده اهل دوما گفت که تعداد زیادی از مردم سوریه ناچار شده اند برای کاهش فشار مالی که به دوش خانواده است، دختران خود را در هر سنی شوهر بدهند.

او در گفتگو با المشارق تاکید کرد «اگر سطح کمک های امدادی کاهش پیدا کنند، تعداد زیادی از پناهنده ها ناچار خواهند شد فرزندان خود را به کار بگمارند و در نهایت آینده آن ها تباه خواهد شد».

فشارهای روی دوش اردن

وجدی مخامره، کارشناس اقتصادی بر ضرورت حمایت جامعه بین المللی از اردن و کشورهای دیگری تاکید کرد که میزبان پناهنده های سوری تبار هستند.

او تاکید کرد «در مقام نمونه، در اردن نرخ بیکاری جوانان اردنی به 18 درصد رسیده است و به اقتصاد این کشور فشار وارد می کند. بسته شدن مرز کشور با سوریه شرایط را بدتر کرده است چون سوریه یکی از مهمترین بازارها برای اردن محسوب می شد».

او در گفتگو با المشارق یادآوری کرد «ما باید به تامین کمک به آواره ها و نهادهای سازمان ملل متحد ادامه دهیم چون این کمک ها امدادی به کاهش فشار روی دوش کشورهای میزبان و درد و رنج پناهنده ها یاری می رسانند».