به محض این که در قب الیاس و بر الیاس در دره بقاع لبنان، دو اردوگاه آوارگان سوری تبار آتش سوزی رخ داد برای بازسازی چادرهایی که در آتش نابود شده بودند، یک کارگاه آموزشی ساختمانی برپا شد.
آواره های سوری تباری که در آتش سوزی روز 4 ژوئیه بی خانمان شده بودند بار دیگر توانستند روز 7 ژوئیه به اقامتگاه های خود بازگردند و خانواده های دیگر هم تا زمانی که چادرهای جدید آماده شوند، هنوز در چادرهای موقتی پناه گرفته اند که صلیب سرخ لبنان برپا کرده است.
در آتش سوزی که در نزدیکی بر الیاس رخ داد یک دختر 7 ساله جان خود را از دست داد و 7 نفر دیگر نیز مجروح شدند، این در حالی است که آتش سوزی روز 2 ژوئیه در نزدیکی قب الیاس نیز یک 1 کشته و 6 زخمی به جای گذاشت.
آتش سوزی بر الیاس به احتمال بسیار به دلیل انفجار گاز در داخل چادر رخ داده باشد که سبب شد 22 چادر از 185 چادر داخل اردوگاه را به طور کامل تخریب شوند.
سه چادر از 193 چادر اردوگاه قب الیاس نیز بر اثر آتش سوزی ویران شدند.
از آن زمان تاکنون 106 چادر جدید ساخته شده اند و ساختار زیربنایی آب و فاضلاب نیز در محل های وقوع آتش سوزی قرار داده شده اند.
در طی همین روزهای گذشته در یک روز کاری، محل برپایی چادرها و ساخت و ساز مملو از تحرک و رفت و آمد بود و کارمندهای سازمان های محلی و بین المللی برای تکمیل کارهای باقیمانده دوشادوش آواره های سوری تبار کار می کردند.
تعداد زیاد دیگری از افراد، از جمله ساکنان محلی قب الیاس و بر الیاس، کارمندهای شهرداری های محلی، دفاع مدنی و تعداد زیادی از سازمان های جامعه مدنی هم به صورت داوطلبانه به کمک آواره ها شتافتند.
این گروه ها کارهای خود را تحت نظارت وزارت امور اجتماعی هماهنگ کرده اند.
کمیسیون عالی امور پناهندگان سازمان ملل متحد، یونیسف، کودکان را نجات دهید، اتحادیه انجمن های امداد و توسعه، ماوراء، ابعاد، انجمن نبض برای توسعه و سازمان سوی برای امداد و توسعه از جمله نهادهای دیگری هستند که در این مسیر کمک می کنند.
شهرداری های هر دو شهر زباله ها و آوارهای ناشی از آتش سوزی را پاکسازی کردند و بعد از پاکسازی محل هایی که قبلاً چادرها برپا شده بودند روی زمین پودر سنگ آهک ریختند و بقیه سازمان های شرکت کننده بعد از پایه ریزی سیمانی کف، برای چادرها بدنه و فریم های چوبی ساختند.
پناهنده ها در تلاش ها برای بازسازی شرکت می کنند
بعضی از پناهنده ها به تلاش ها برای بازسازی پیوسته اند و مصطفی محمد المحمود 34 ساله اهل الرقه یکی از این آواره ها است.
المحمود در حالی که روی سایبان بوم کار می کرد، در گفتگو با المشارق تاکید کرد زمانی که سعی کرده بود کودکی را از بین زبانه های آتش در چادر نجات دهد و بقیه را از صحنه تخلیه کند، در ناحیه پا دچار سوختگی شد اما با این وجود برای بازسازی این جا کمک می کند.
وی گفت: «با وجود درد مدام پایم، در روند بازسازی چادرهایی شرکت می کنم که در آتش سوزی نابود شدند، حتی چادر من هم در آتش سوخت. من در مقام یک انسان وظیفه دارم کمک کند چون همه ما با هم در این چادرها روزگار می گذرانیم».
او افزود: «برادران لبنانی ما هم بعد از وقوع این فاجعه و مصیبتی که به سرمان آمد به ما کمک می کنند. آن ها بعد از این که میزبان ما شدند، حتی دست کمک هم به سوی ما دراز کرده اند. هیچ وقت پشت ما را خالی نکردند».
نادیا الموسی 25 ساله و اهل الرقه در گفتگو با المشارق گفت که منتظر بازسازی چادرش در اردوگاه قب الیاس است تا بتوانند به همراه 6 فرزند و مادر و پدرش به محل اقامتشان بازگردد. یکی از 6 فرزند او نوزاد است.
الموسی گفت: «ما دار و ندارمان را از دست داده ایم اما ساکنان محلی، انجمن ها و سازمان ها به ما کمک کرده اند و درد و رنج و اندوه ما را کاهش داده اند».
الموسی گفت که منتظر تحویل محموله جدیدی برای نصب سایبان بوم هستم تا «به بدنه چوبی چادرمان نصب شود تا از گرمای شدید فصل تابستان درامان باشیم».
افراد آسیب دیده به اشکال مختلف تحت حمایت و پشتیبانی قرار می گیرند
در نزدیکی محل بازسازی صدای خنده به گوش می رسید. کودکان بعد از پشت سرگذاشتن جلسه پشتیبانی روانی بعد از وقوع آتش سوزی در داخل چادر بزرگی بازی می کردند که انجمن «ماوراء» برپا کرده بود.
گروهی متشکل از اعضای انجمن «ماوراء» به تلاش ها برای خاموش کردن آتش کمک کردند و بعداً برای پناهنده هایی که علائم و مشکلات تنفسی ناشی از استنشاق دود داشتند در چادرهای اهدایی خدمات پزشکی و درمانی ارائه کردند. این چادرها از ظرفیت پذیرش 300 کودک برخوردار است.
ماریا خیاط، مدیرعامل سازمان «ماوراء» در گفتگو با المشارق گفت که این سازمان، با پشتیبانی یونیسف و کمک کفاء به ساخت چادرهای جدید کمک کرده است و پشتیبانی و حمایت اجتماعی روانی به ساکنان اردوگاه ارائه می دهد.
او گفت این برنامه ادامه دار است و به هدف بازگرداندن امید به دل آواره ها و کمک به کودکان آن ها برای غلبه بر شوک روانی ناشی از آتش سوزی و پیامدهای آن اجرا می شود.
تاتیانا عودی، یک مقام اداره ارتباطات کمیسیون عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان که بر روند ساخت چادرها نظارت می کند گفت که بازسازی چادرها «حس همدردی و همبستگی انسانی و بشردوستانه بی سابقه ای با آواره ها را به منصه ظهور گذاشت که در نهایت چادرها با سرعت بسیار بسیار سریعی ساخته شدند».
او در گفتگو با المشارق تاکید کرد نهادهای متعددی که در تلاش برای بازسازی اردوگاه شرکت کردند «با هماهنگی عالی با هم همکاری کردند تا زباله ها و ویرانه های حاصل از آتش سوزی را پاکسازی کنند و چادرهای جدید بسازند».
وی خاطرنشان کرد کمیسیون عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان به کمک سازمان «کودکان را نجات دهید» به آواره ها سایبان بومی و الوار داده است و تیم های این سازمان به ساخت چادرها و توزیع کمک های اهدایی کمک کرده اند.
او افزود کمیسیون عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان همچنین «برای آواره ها اسناد حقوقی جدیدی صادر کردند تا جایگزین مدارک و اسنادی شود که در آتش سوزی نابود شدند».
معین المرحبی، وزیر کشور در امور پناهندگان تلاش های سریع و همکاری مشترک را «خارق العاده و انسانی» خواند.
او در گفتگو با المشارق گفت: «آن ها همانگونه که برای نجات جان آواره ها خود را به آتش زدند برای ساخت چادرهای پناهنده ها هم به کمک آن ها شتافتند».