نیروی دریایی آمریکا و نیروهای مرکب دریایی مسیر دریانوردی دریای سرخ را ایمن سازی می کنند

کارشناسان به المشارق می گویند، تنگه باب المندب دریای سرخ و خلیج عدن مسیرهای حیاتی برای جریان منطقه ای و جهانی تجارت و بازرگانی، مورد تهدید اقدامات حوثی ها (انصارالله) قرار دارد.

آنها می گویند، ایران به مسلح کردن حوثی ها از طریق سپاه پاسداران ادامه می دهد و امنیت خلیج عدن و باب المندب را از بین می برد.

نیروهای مرکب دریایی و فرماندهی مرکزی نیروی دریایی آمریکا تلاش داشته اند تا امنیت عبور و مرور از طریق این آب ها را حفظ کنند تا جریان آزاد فعالیت های بازرگانی تضمین شود.

عبدالله الجنید نویسنده و محقق بحرینی به «تهدید فزاینده اخلال در عبور و مرور دریایی بین‌المللی در تنگه باب المندب با مین های دریایی حوثی ها یا حمله به کشتی های باری و نظامی» اشاره کرد.

او به المشارق گفت، این وضعیت مستلزم آن است که نیروهای مرکب دریایی و نیروی دریایی آمریکا تلاش ها برای تضمین امنیت راه های مهم کشتیرانی تجاری را افزایش دهند.

وی گفت، بسته شدن این مسیر کشتیرانی به روی کشتی های باری قیمت جهانی نفت را بالا می برد و منجر به میلیاردها دلار ضرر مالی خواهد شد.

اهمیت باب المندب

الجنید گفت: «تنگه باب المندب برای کشتیرانی بین‌المللی اهمیت ویژه ای دارد، چراکه کشتی های تجاری از طریق آن از خلیج عدن به دریای سرخ می روند و بعد از طریق کانال سوئز به دریای مدیترانه وصل می شوند.»

این مسیر با پهنای 25 کیلومتر یکی از شلوغ ترین مسیرهای کشتیرانی برای انتقال نفت در خاورمیانه و جهان است و روزانه بیش از 60 کشتی تجاری و حدود 3.3 میلیون بشکه نفت از آن عبور می کند.

در اکتبر 2016 امارات متحده عربی از مجروحانی در میان خدمه غیرنظامی یک کشتی گزارش داد که توسط حوثی ها در باب المندب هدف حمله قرار گرفته بودند.

این کشتی با نام اچ اس وی-2 سویفت، یک قایق نوع «کاتامران» پرسرعت است که از شرکت لایروبی ملی دریایی در ابوظبی اجاره شده بود.

الجنید گفت، بعدا مشخص شد که این موشک از نوع موشک «قادر» ساخت ایران است.

پنتاگون گفته است، در همین ماه کشتی نابودگر ارتش آمریکا با نام یو اس اس میسون از تنگه باب المندب عبور می کرد که مورد حمله حوثی ها قرار گرفت و منجر به هدف قرار دادن مستقیم سایت راداری حوثی ها برای اولین بار توسط آمریکا شد.

ارتش آمریکا مین های دریایی را از بین می برد

سرهنگ راشد محمد المری که قبلا در اداره مبارزه با مواد مخدر پلیس دبی مشغول بود می گوید، حضور نیروی دریایی آمریکا و نیروی مرکب دریایی در باب المندب، خلیج عدن و دریای سرخ با توجه به برنامه توسعه طلبانه ایران ضروری است.

او به المشارق گفت: «این حضور نظامی تاکنون توانسته است توسعه طلبی (ایران) را مهار کند و توانایی شبه نظامیان حوثی را، خصوصا توانایی های موشکی که به لطف حمایت نامحدود ایران بدست آمده بکاهند.»

او گفت: «تهدید نظامی محدود به موشک ها نمی شود بلکه همچنین قایق های کنترل از راه دور مملو از مواد منفجره را که علیه نیروی [دریایی] سعودی مورد استفاده قرار گرفته و صدها مین دریایی کاشته شده توسط نیروی دریایی ایران را نیز شامل می شود.»

وی افزود، نیروی دریایی آمریکا این مین ها را برای مدتی به منظور جلوگیری از اخلال در فعالیت دریایی و بازرگانی از بین برده است. او اشاره کرد که برخی از آنها روی نیروهای دریایی یمنی که در منطقه فعالیت دارند منفجر شده است.

او گفت: «حضور نظامی ضدایرانی در منطقه بسیار ضروری است، چون اگر سپاه بتواند این منطقه را کنترل کند، کشتیرانی بین‌المللی را تحت کنترل خود در می آورد» که می تواند انتقال غیرقانونی سلاح را تسهیل کند.

یک مسیر آبی استراتژیک اقتصادی

شاهر عبدالله اقتصاددان و استاد دانشگاه عین شمس می گوید، حمایت از جانب نیروی دریایی آمریکا و نیروهای مرکب دریایی در دریای سرخ، باب المندب و خلیج عدن «نه تنها از لحاظ نظامی و اقتصادی منطقه را ایمن سازی می کند بلکه همچنین امنیت اقتصادی بسیاری از کشورهای دنیا را نیز تامین می کند.»

او به المشارق گفت: «برای همین پس از مشخص شدن طرح های ایران برای کنترل منطقه و اخلال در بازرگانی و حرکت در دریای سرخ، دور کردن سپاه و شبه نظامیان حوثی از منطقه ضروری است.»

وی افزود: «اهمیت باب المندب در این است که یک آبراه استراتژیک اقتصادی بین‌المللی است و این موضوع فقط به یمن و منطقه اطراف آن مربوط نمی شود.»

عبدالله می گوید، ایران می داند که کنترل این تنگه می تواند حرکت تجارت بین‌المللی را به شدت مختل کند.

وی اشاره کرده که «3.8 میلیون بشکه نفت اروپا روزانه از این منطقه عبور می کند و 10 درصد از تجارت نفتی جهان در تانکرهای نفتی از آن می گذرد و همچنین 15 درصد از تجارت دریایی بین‌المللی.»

وی گفت: «اگر [این تنگه] بسته شود، بازتاب و پی آمدهای اقتصادی آن برای بسیاری از کشورهای جهان و همچنین شرکت های حمل و نقل جهانی شدید خواهد بود و ضرر زیادی را متحمل خواهند شد.»