از زمان کودتای حوثی ها وضعیت آزادی بیان در یمن در «بدترین شرایط» قرار گرفته است

خبرنگاران یمنی در گفتگو با المشارق می گویند که از شیوه برخورد حوثی ها (انصارالله) در مناطق تحت کنترل این گروه شبه نظامی که اصحاب رسانه را هدف حمله قرار می دهند، بسیار خشمگین هستند.

«سندیکای خبرنگاران یمنی» روز 3 اکتبر با انتشار بیانیه ای خواهان آزادی 10 خبرنگاری شدند که حوثی ها بیش از 2 سال پیش بازداشت کردند.

این سندیکا اعلام کرد که از منابع حقوقی شنیده است که این 10 نفر به دادستان جنایی ویژه دیوان امنیت دولتی ارجاع گردیده اند.

بنا به اعلام «کمیته محافظت از خبرنگاران» که یک نهاد دیده بان مدافع حقوق رسانه های بین المللی است، حوثی ها کنترل دیوان امنیت دولت را به عهده دارند و شبه نظامیان این گروه معمولاً برای محاکمه عناصر القاعده از این دادگاه استفاده می کنند.

براساس بیانیه سندیکا، این دادگاه «آنها را از حق دفاع از خود محروم می کند و حداقل شرایط را برای برگزاری یک دادگاه عادلانه را رعایت نمی کنند.»

این سندیکا در این بیانیه یادآوری کرده است که شبه نظامیان مسلح مبلس به لباس غیرنظامی روز 2 اکتبر و یک روز پیش از برگزاری دادگاه به منزل خبرنگار کامل الخودانی یورش برده و او را بازداشت کردند و در طی این حمله که درها را شکستند و کمدها را به هم ریختند، ترس و وحشت در دل اعضای خانواده وی ایجاد کردند.

الخودانی برای وب سایت المیثاق کار می کند. این وب سایت بنگاه سخن پراکنی علی عبدالله صالح، رئیس جمهوری پیشین و رهبر کنگره عمومی مردم است که با حوثی ها هم پیمان است.

او کمتر از یک هفته پس از آن بازداشت شده است که وی به همراه زندانیان دیگر در دیوان عالی سیاسی تحت کنترل حوثی و صالح روز 24 سپتامبر به مناسبت سومین سالگرد کودتا عفو و آزاد شده بود.

در میان زندانیان دیگری که در طی این عفو آزاد شدند خبرنگار عبدالرقیب الجبیحی نیز وجود داشت که دیوان جنایی برای او حکم اعدام صادر کرده بود.

نبیل الأسیدی، یکی از اعضای هیات مدیره سندیکا، به الشرق الاوسط گفت: «این سندیکا در مورد بیانیه کودتا [شبه نظامیان] در ارتباط با عفو عمومی همه خبرنگاران و دستور آزادی آنها، از جمله خبرنگار الجبیحی تاکید کرده است که آزادی حق آنها است و این حقی نیست که شبه نظامیان کودتا به آنها اعطا کرده باشد.»

آزادی مطبوعات در بدترین شرایط ممکن قرار دارد

الأسیدی به المشارق گفت: «از زمانی که نیروهای شبه نظامی (حوثی ها) وارد صنعا، پایتخت یمن، شده اند، آزادی بیان در بدترین شرایط ممکن قرار گرفته است.»

او گفت که طی سه سال گذشته 23 خبرنگار کشته و 150 فعال رسانه ای دیگر ربوده و بازداشت گردیده اند.

وی اظهار داشت: «مطبوعات و رسانه های یمن در شرایط فاجعه باری به سر می برند. سازمان های بین المللی و سازمان های حقوق بشری باید برای محافظت از خبرنگاران در برابر شرایطی که در آن قرار گرفته اند، اقدامی اتخاذ نمایند.»

خبرنگار خالد احمد گفت: «از ماه سپتامبر سال 2014 تا به حال ماهیت چندصدایی و تعدد رسانه های کشور از میان رفته و حاشیه آزادی هایی که در گذشته وجود داشت، رنگ باخته است.»

او به المشارق گفت: «از آن زمان تاکنون روزنامه های دولتی دیگر منتشر نمی شوند، به استثنای روزنامه الثوره که به بنگاه سخن پراکنی حوثی ها بدل شده است.»

وی افزود «همه روزنامه های حزبی و ایستگاه های رادیویی مستقل فعالیت خود را متوقف کرده اند و وب سایت های خبری و کانال های تلویزیونی دفاتر خود را به بیرون از یمن منتقل کرده اند.»

الاحمد به اقدامات حوثی ها علیه خبرنگارانی اشاره کرد که برای «کنگره عمومی مردم» کار می کنند.

«تنها رسانه هایی که طی سه سال گذشته هنوز در کشور فعالیت می کنند آن دسته مطبوعاتی هستند که بنگاه سخن پراکنی حوثی ها و حزب کنگره عمومی مردم هستند و حوثی ها حتی خبرنگاران حزب را هم تحت تعقیب قرار داده و بازداشت نموده اند.»

وی اظهار داشت: «حتی خبرنگاران رسانه های بین المللی که در صنعا مانده اند و تعدادشان محدود است، تحت شرایط بسیار دشواری فعالیت می کنند و نمی توانند آزادانه مسئولیت های خود را به انجام برسانند.»

او افزود: «شبه نظامیان حوثی این خبرنگاران را از نزدیک زیرنظر دارد. بعضی از آنها با اسامی مستعار کار می کنند تا حوثی ها نتوانند آنها را تحت تعقیب قرار دهند.»

الاحمد گفت: «همه این تحولات بر زندگی و بهزیستی خبرنگاران تاثیر منفی گذاشته است. تعداد زیادی از آنها آواره شده و تعداد دیگری از آنها از کار اخراج و برخی دیگر هم بازداشت شده اند.»

او افزود: «همه آنها منابع درآمد خود را از دست داده اند، به ویژه از این منظر که نزدیک یک سال است که حقوق نگرفته اند. این روزها، روزگار خبرنگاران این گونه است.»

«حرفه مرگ»

ثریا دماج، خبرنگار و یکی از اعضای کنفرانس گفتگو ملی، فعالیت های شغلی خود تحت کنترل حوثی ها را «حرفه مرگ» می خواند.

وی گفت: «در یمن خبرنگار دشمن شماره 1 مقام حاکم است و کماکان بدترین کشور برای آزادی بیان محسوب می شود.»

او افزود که خبرنگاران تحت حاکمیت حوثی ها با خشونت و اعمال زور و «محاکمه های مسخره ای» روبرو هستند و گاهی اوقات همین دادگاه ها احکام اعدام صادر می کنند.

دماج گفت که تعداد زیادی از خبرنگاران در زندان در رنج و عذاب به سر می برند و از حقوق ابتدایی خود محروم شده اند.

وی افزود: «تعداد زیادی از روزنامه نگاران حرفه خبرنگاری را رها کرده اند و در تلاشی به هدف رهایی از بی رحمی و شقاوت حوثی ها و گذران روزگار و معیشت خود به حرفه های (دیگر) روی آورده اند.»

موسی النمرانی، کارشناس و متخصص رسانه، به المشارق گفت: «از سال 2014 و از زمان کودتای نیروهای شبه نظامی حاشیه آزادی برای خبرنگاران در یمن وجود ندارد؛ چرا که همه رسانه ها و نهادهای مطبوعاتی مخالف، حتی آن دسته از مطبوعاتی که هیچ فعالیت سیاسی نداشتند، تعطیل شده اند.»

وی گفت: «همه دارایی ها و اموال کانال های تلویزیونی ماهواره ای، ایستگاه های رادیویی محلی و روزنامه ها ضبط و توقیف شده اند و [شبه نظامیان حوثی] از آنها بهره جویی می کنند تا شعارهای بسیجیان خود را ترویج و اشاعه کنند، حوثی ها تعدادی از خبرنگاران را بازداشت کردند و برخی دیگر هم تحت شرایط مشکوک ترور شده اند.»

او افزود: «بقیه فعالان رسانه ای هم در جستجوی یافتن امنیت و یا شغل، یا به خارج از کشور کوچ کرده اند و یا در مناطق آزادشده کشور آواره شده اند، این در حالی است که تعداد دیگری از خبرنگاران ذوق و شوق خود برای ادامه کار در عرصه رسانه و روزنامه نگاری را از دست داده و به حرفه های جایگزینی روی آورده اند.»