آرزوی پناهندگان سوریه ای در مصر برای بازگشت به کشور

با شروع هفتمین سال جنگ سوریه، برخی پناهندگان سوریه ای در مصر چشم انتظار پایان درگیری و بازگشت احتمالی به کشور هستند در حالیکه برخی دیگر واقعیت را پذیرفته اند که ممکن است برای مدت طولانی در محل اقامت موقت خود باقی بمانند.

بسیاری از بازگشت به سوریه بخاطر شرایط اقتصادی دشوار و بخاطر اینکه اکثر آنان مشاغل و کسب و کارهایی که قبل از بروز جنگ داشته اند را از دست داده اند، بیمناک هستند.

محمود حسن قصیدی در اوایل سال 2013 با مقدار اندکی پول وارد مصر شد و اموال و کسب و کار خود را رها کرد.

قصیدی که اهل شهر حیران در منطقه شرقی غوطه دمشق می باشد به المشارق گفت او نمی توانست فکر به خطر انداختن جان همسر و سه فرزندش را تحمل کند و به همین خاطر تصمیم گرفت فرار کند.

آنها به لبنان نقل مکان کرده و از آنجا به مصر رفتند.

وی در چند ماه اول اقامت در مصر با برخی مشکلات مواجه بود و به مکانهای مختلف در اطراف قاهره از جمله ششم اکتبر نقل مکان کرد.

این خانواده نهایتا در منطقه طره که اجاره خانه در آن پایین است و به مترو نزدیک است سکونت گزید.

قصیدی گفت او در سوریه تاجر مواد غذایی بود و مواد غذایی خانگی مانند زعتر، نان و کالاهای پخته شده را می فروخت به همین خاطر تصمیم گرفت در مصر هم به این کار ادامه دهد.

وی گفت: «همسرم اقلامی مانند خوراکیهای پخته سوریه ای، ترشیجات و مخلوط زعتر را درست می کند.»

قصیدی گفت علاوه بر پولی که از راه فروش به دست می آید، او ماهیانه 1,500 پوند مصری (85 دلار) را از سازمان ملل دریافت می کند.

وی توضیح داد این کار به تنهایی برای تامین نیازهای خانواده اش کافی نیست چون اجاره آپارتمانی که او در آن زندگی می کند 1,100 پوند (61 دلار) می باشد و او باید شهریه تحصیل فرزندان را پرداخت و مخارج خانواده را تامین کند.

بازگشت به سوریه یا ماندن؟

علی رغم مشکلاتی که وی در مصر با آن مواجه می باشد، اخبار ایجاد مناطق امن در سوریه وی را برای بازگشت به سوریه وسوسه نمی کند.

وی گفت حتی اگر این مناطق ایجاد شده باشند، آنها از شهر وی بسیار دور می باشند و این کار یک بازگشت به محل زندگی واقعی برای او نخواهد بود.

از طرفی دیگر، درایا که اهل محمود بیرقدار است و از سال 2012 در مصر زندگی می کند و به عنوان برقکار در ششم اکتبر کار می کند گفت: «تصمیم بازگشت هر چقدر هم که ما در اینجا بمانیم، یک امر مسلم است.»

بیرقدار به المشارق گفت او امیدوار است ماههای آینده اخبار بیشتری در مورد تصمیمهای آتش بس و پایان خصومتها داشته باشد تا بتواند به سوریه بازگردد.

وی گفت: «من فورا با خانواده ام باز نخواهم گشت. من تنها می روم تا کارها را روبه راه کنم و چیزهایی که در خانه ام قابل تعمیر است را بخاطر صدماتی که در طول جنگ دیده است، درست کنم.»

وی گفت: «همچنین تلاش خواهم کرد کارگاه کوچک خود را بازگشایی کنم یا کسب و کار دیگری را شروع کنم و پس از آن خانواده ام را بیاورم. تصمیم به بازگشت هر چقدر هم که در مصر بمانیم، غیر قابل اجتناب است.»

ترس از مشقت و خطر

سعدی السرمینی که در شروع جنگ به حما گریخته بود گفت که در سال 2012 با همسر و چهار دخترش از اردن وارد مصرشد.

وی به المشارق گفت: «اخباری که در ابتدای وقایع در مورد سؤ استفاده و حمله به خانواده ها و دختران منتشر می شد وحشتناک بود. نمی دانم اگر در حما مانده بودیم یا حتی در هر منطقه دیگر در سوریه مانده بودیم چه اتفاقی برایمان می افتاد.»

وی گفت اگر وضع خانواده از نظر مالی خوب است تطبیق با زندگی در قاهره مشکل است.

با این حال، خانواده هنوز راضی نیست «خطر بازگشت به سوریه را در حال حاضر یا در آینده نزدیک بپذیرد.»

باسمه حسنی استاد جامعه شناسی دانشگاه قاهره به المشارق گفت که ترس یک عامل اصلی در انتخاب نهایی آنان به بازگشت می باشد.

وی گفت بسیاری از سوریه ای ها ذاتا از بازگشت می ترسند که محدود به وضعیت امنیتی نمی شود بلکه مربوط به اینکه آنها چگونه می توانند از خانواده خود حمایت کنند هم می باشد چون جنگ همه چیز را در اکثر مناطق نابود کرده است.