اردنی ها عیدی های خود را با آواره های سوری تقسیم می کنند

آواره های سوری تبار مقیم اردوگاه زعتری اردن و اطراف آن هفته گذشته از بذل و بخشش مردم اردن برای عید قربان بهره بردند چون میزبان های اردنی آن ها مقادیر بسیار زیادی گوشت حیوان های قربانی را بین ساکنان اردوگاه توزیع کردند.

جمعیت شهرهای اطراف اردوگاه از زمان برپایی این اردوگاه، هر سال گوشت (قربانی) عید قربان را را با همسایه های سوری تبار خود تقسیم کرده اند.

عبد الکریم الخالدی، رئیس شورای شهر زعتری به المشارق گفت اما میزان گوشتی که امسال توزیع شد در مقایسه با سال های اخیر به طور قابل توجهی افزایش یافته بود.

وی گفت: «از آن جا که آواره های سوری تبار در شرایط بسیار دشواری روزگار می گذرانند از سال 2012 و از زمان ورود آواره ها به این اردوگاه تا به حال رسم بوده است که بخش بزرگی از گوشت قربانی حیوانات بین ساکنان آن توزیع شده است.»

وی گفت تعداد زیادی از سازمان های خیریه و افراد منطقه که از توان مالی برخوردار هستند گوش حیوان قربانی را بین فقرا تقسیم می کنند و ساکنان محلی اردوگاه پناهنده ها که بیش از 80,000 سوری تبار در آن اقامت دارند نیز از این کمک ها بهره مند می شوند.

او گفت: «این پناهنده ها به بخشی از جمعیت منطقه بدل شده اند و مردم واقعاً شرایط آن ها را درک می کنند و با آن ها حس همدردی دارند.» وی افزود ساکنان منطقه برای تحویل گوشت قربانی عید قربان و توزیع شادی بین پناهنده ها روزشماری می کنند.

الخالدی گفت شهرداری در طی ایام عید تعداد زیادی از مراکز را مشخص کرده است تا با تسهیل تحویل گوشت قربانی حیوانات، از تمیزی روند توزیع گوشت اطمینان حاصل شود.

وی گفت قیمت دام بین 120 تا 200 دینار اردنی (170 تا 282 دلار) است.

گوشت در اردوگاه جزء اقلام تجملی محسوب می شود

تعداد زیادی از ساکنان اردوگاه زعتری به المشارق گفتند سپاسگزار سازمان های خیریه و افرادی هستند که در طی ایام عید به آن ها گوشت اهدا و در اردوگاه توزیع کردند.

آمال سلوم، مادر چهار کودک که از سال 2012 تا به حال در این اردوگاه اقامت داشته است، گفت: «وقتی سومین روز عید غذای مورد علاقه شان را با گوشت و برنج درست کردم، دلشان از شادی و شوق بسیار لبریز شد.»

او به المشارق گفت: «کمک هایی که به طور دوره ای از سازمان ملل متحد و نهادهای تحت حمایت آن دریافت میکنیم فقط برای خرید نیازهای ابتدایی مثل برنج و سبزیجات کافی است.»

سلوم گفت که فقط زمانی که برای کار در مزارع نزدیک اردوگاه را ترک می کند و زمانی که کار موجود است دستمزد روزانه 5 دینار (7 دلار) دارد می تواند گوشت بخرد.

عبدالله حراکی، یکی از ساکنان اردوگاه زعتری که به همراه مادر، همسر و 5 فرزندانش در این منطقه اقامت گزیده است، گفت که آواره های سوری تبار از این که مجبورند یک عید دیگر را از وطن مادری شان دور باشند، غمگین هستند.

او به المشارق گفت با این وجود «احساس می کنیم که این جا از ما خیلی خوب مهمان نوازی میکنند و خیلی از خانواده ها با ما حس همدردی دارند.»

او افزود: «دریافت گوشت قربانی به ویژه در طی ایام عید برای ما شادی بخش است.ما، در مقام پدر و مادرها سپاسگزار همه افرادی هستیم که به ما کمک و شادی عید را با ما تقسیم می کنند.»

تفسیم نعمت با افرادی نیازمند

مشهور الجبور، ساکن مفرق و صاحب سوپرمارکتی در این منطقه، گفت که از زمانی که آواره های سوری تبار به تدریج به اردوگاه قدم گذاشتند، مردم محلی اردن بخشی از گوشت های قربانی عید را به آن ها اختصاص دادند.

او گفت: «من هر سال قربانی می کنم و فقط زمانی احساس شادی مطلق می کنم که بخشی از این گوشت قربانی را با افراد فقیر و نیازمند تقسیم می کنم.»

او افزود: «آواره های سوری تبار خواهرها و برادرهای ما هستند و بیش از هر قشر دیگری به این کمک ها نیاز دارند و تقسیم شادی عید با آن ها موجب دلخوشی و خوشحالی ما است.»

الجبور گفت: «علاوه بر این که مقادیر زیادی گوشت در داخل اردوگاه زعتری توزیع شده است، مقادیر بیشتری گوشت هم بین پناهنده هایی توزیع شد که خارج از اردوگاه و در فرمانداری مفرق اقامت دارند.»