وصل شدن مجدد آب و برق در ناحیه آزاد شده مأرب و پابرجا ماندن دیگر مشکلات

عدن - پس از به دست گرفتن دوباره تسلط ناحیه حریب در استان مأرب توسط نیروهای طرفدار دولت - که به مدت پنج ماه در اختیار حوثی‌ها بود - ساکنان آواره بازگشت خود را آغاز کرده‌اند، با این حال مشکلات زیادی باقی مانده است.

معمر الاریانی وزیر اطلاعات گفت تیپ‌های هیولاها که توسط امارات آموزش دیده‌اند، ٤ بهمن‌ ماه پس از بیرون راندن حوثی‌ها از ناحیه حریب بر آنجا مسلط شدند.

هادی محسن یکی از ساکنان حریب به المشارق گفت: «در طی دوره پنج ماهه‌ای که حوثی‌ها بر این ناحیه تسلط داشتند ما در تاریکی مطلق زندگی می‌کردیم.»

او گفت در این مدت هیچ‌گونه خدمات عمومی یا آبرسانی وجود نداشت و قفسه فروشگاه‌ها خالی شده بود.

محسن گفت وقتی دولت دوباره تسلط منطقه را به‌دست گرفت و حوثی‌ها را بیرون راند، «خدمات از سر گرفته شد و آب و برق هم وصل شد.»

او گفت: «احساس شادی مردم ناحیه وصف‌ناپذیر بود»، اما در عین حال، ساکنان این ناحیه و افرادی که بازگشته‌اند و همچنین آوارگان داخلی ساکن در منطقه به کمک‌های فوری نیاز دارند.

تقاضای کمک

واحد اجرایی مدیریت اردوگاه‌های آوارگان داخلی در مأرب از سازمان‌های امدادی و بشردوستانه درخواست کرد تا سریعاً کمک‌های اضطراری خود را در اختیار بیش از ١٦ هزار نفر در جنوب استان مأرب قرار دهند.

واحد اجرایی در بیانیه‌ای گفت: «١٦ هزار خانواده آواره و ساکن ناحیه حریب که به مدت پنج ماه با قطع تمامی خدمات و فقدان اسباب معیشت مواجه بوده‌اند، شدیداً نیازمند کمک‌های اضطراری هستند.»

این واحد اعلام کرد که ساکنان ناحیه حریب و آوارگان داخلی نیاز فوری به کمک‌های امدادی و بشردوستانه دارند و ارائه‌دهندگان خدمات نیز نیازمند به کمک‌های اساسی و فنی هستند تا بتوانند کار خود را از سر بگیرند.

این واحد افزود که واحد مذکور و تیم‌های میدانی آن آماده تسهیل هرگونه کمک‌رسانی هستند.

این واحد اجرایی اعلام کرد دو راه اصلی برای ورود کمک‌های بشردوستانه و مواد غذایی و امدادی جهت ساکنان ناحیه حریب وجود دارد، اولی جاده مأرب-صافر-حریب و دیگری جاده شبوه-بیحان-حریب.

با این همه، این واحد از تمام ساکنان منطقه خواست دستورالعمل‌های تیم‌های پاکسازی مین، بقایای جنگی و بمب‌های دست‌ساز را رعایت کنند تا از قدم گذاشتن به مناطقی که از مین پاکسازی نشده‌اند اجتناب کنند.

نجیب الساعدی، رئیس واحد مذکور به المشارق گفت: «این واحد به پیگیری وضعیت از سازمان‌های بین‌المللی و اهداگران ادامه می‌دهد، اما پاسخ دریافتی نامناسب بوده است.»

او بر «نیاز آنی و فوری به کمک‌های پزشکی و از سرگیری فعالیت در مراکز بهداشتی درمانی و همچنین بازسازی مدارسی که توسط حوثی‌ها به‌عنوان پادگان و انبار سلاح مورد استفاده قرار می‌گرفت» تأکید کرد.

او همچنین بر اهمیت ارائه کمک از جمله کمک‌های نقدی فوری به گروه‌های آسیب‌پذیر تأکید کرد.

برقراری دوباره خدمات

السعدی گفت مقامات محلی مأرب در تلاش برای بازگرداندن زندگی عادی به این ناحیه، گازوئیل مورد نیاز نیروگاه را تأمین کردند و برق دوباره وصل شد.

او به واکنش مرکز امداد و کمک‌های بشردوستانه ملک سلمان عربستان سعودی اشاره کرد که ٥٠٠ سبد غذایی، ٢٠٠ چادر و کمک‌های سرپناهی از جمله اقلامی مانند رختخواب و زیرانداز را در این ناحیه توزیع کرده است.

السعدی گفت فرماندار مأرب کمیته‌ای را برای تسهیل برقراری مجدد خدمات در ناحیه حریب تشکیل داده است.

عبدالهادی الشبوانی، مدیر شعبه مأرب شرکت برق عمومی گفت این شرکت پس از اتمام تعمیرات شبکه و تأمین ٩٠ هزار لیتر گازوئیل، نیروگاه برق حریب را مجدداً وارد مدار کرد.

الشبوانی از اعضای کمیته برقراری مجدد خدمات در حریب است.

عبدالرقیب الحیدری، معاون وزیر بهداشت گفت در همین حال وزارت بهداشت: «در تلاش است تا الزامات مربوط به شروع مجدد فعالیت در بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی» را در مناطقی که به تازگی مجدداً تحت تسلط دولت آمده‌اند، برآورده سازد.

خطراتی دیرپا

آوارگانی که با المشارق صحبت کردند به خطرات دیرپایی اشاره کردند که مانع از بازگشت بسیاری از افراد می‌شود، از جمله مین‌هایی که حوثی‌ها در جاده‌های بیابانی کاشته‌اند.

محمد الخشل که به همراه خانواده‌اش از این ناحیه آواره شده بود گفت: «خبر آزاد شدن مرکز ناحیه حریب خانواده‌ام را خیلی خوشحال کرد، اما راهی که برای بازگشت در پیش گرفتیم، جاده‌ای بیابانی و پر از مین بود.»

او گفت: «چیزی که ما را نگران می‌کرد، انفجار بعضی از آن مین‌ها در زیر پای مسافران و آوارگان در حال بازگشت بود و همین باعث شد که هر لحظه انتظار مرگ را بکشیم.»

او گفت: «رسیدن ما به حریب معجزه بود، اما زندگی دشواری که پس از به پایان رسیدن آوارگی با آن روبه‌ رو هستیم، شادی بازگشت را زایل کرده است.»

الخشل افزود: «ما اکنون منتظر کمک‌های امدادی و غذایی هستیم که قرار است توزیع شود تا رنج‌هایمان کمتر شود.»

احمد النجار یکی از اهالی حریب گفت: «پس از یک دوره کمبود، کم‌کم محصولات دارند به بازارهای شهر سرازیر می‌شوند.»

او خواهان تعمیر مخازن آب و بازسازی مدارسی شد که حوثی‌ها از آنها به‌عنوان پادگان نظامی استفاده می‌کردند، از جمله مدرسه الثوره در حریب که حوثی‌ها آن را به مرکز فرماندهی و انبار سلاح تبدیل کرده بودند.