خشم شیعیان لبنان -- که پایگاه مردمی حزبالله محسوب می شوند -- رو به افزایش بوده است، به این دلیل که اکنون بسیاری از آنها حزبالله را مسئول بحران اقتصادی کشور می دانند.
شیعیانِ مناطق مختلف لبنان در گفت و گو با المشارق می گویند که در ماه های اخیر دیدگاه شان نسبت به حزبالله تغییر کرده و منفی شده است.
آنها می گویند که به حزبالله اعتماد ندارند؛ چرا که آن حزب قدرت بسیار زیادی دارد و در عین حال مانعی در راه اجرای اصلاحات مورد نیاز برای دسترسی لبنان به کمک های مالی بین المللی محسوب می شود.
افزون بر این، بحران اقتصادی که اکنون لبنان با آن رو به روست، در نتیجه تحریم های ایالات متحده علیه اعضا و نیروهای عملیاتی حزبالله عمیق تر شده است.
آنها یادآور شدند که حزبالله دیگر یک حزب «مقاومت» نیست، بلکه «یک همدست در امر فساد و یکی از دلایل فروپاشی [اقتصادی] لبنان است.»
سلیمان، که یک آشپز در منطقه غرب دره بقاع است، گفت: «من یکی از حامیان سرسخت حزبالله بودم. اما از زمان آغاز فروپاشی اقتصادی درک کرده ام که این گروه مسئول مشکلات اقتصادی کشور است.»
او، که نمی خواست نام خانوادگیش فاش شود، به المشارق گفت: «سیاست های [حزبالله] و مشارکت آن در جنگ های منطقه به اعمال تحریم ها بر لبنان منجر شده است و ما داریم بهای آن را می پردازیم.»
او گفت: «من امروز این جا بیکار هستم. پس انداز من تمام شده است. من سه فرزند دارم. چگونه می توانم هزینه خانواده ام را تامین کنم؟ آن حزب برای کمک به ما دارد چه کار می کند؟»
«حزبی که منافع خودش را تامین می کند»
محسن قاسم، یکی از ساکنان شهر نبطیه در جنوب لبنان، گفت که حزبالله اگرچه خودش را به عنوان «منجی» به مردم لبنان معرفی کرده است، اما آن حزب در واقع فقط در خدمت اعضا و حامیان خود بوده است.
او به المشارق گفت: «ما اکنون درک می کنیم که این حزب چه قدر ما را با شعارهایش فریب داده است.» او افزود: «بحران های اقتصادی و مالی دارند واپسین منابع ما در لبنان را از بین می برند. اکنون این حزب دارد آن چه از لبنان باقی مانده را نیز نابود می کند.»
به گفته حسین عزالدین، عضو «جنبش اصلاح شیعه»، وضعیت اقتصادی کنونی در لبنان «جایگاه قدیس مانند» حسن نصرالله، رهبر حزبالله، را درهم شکسته است.
او گفت: «همه ما سخنرانی حسن نصرالله را به یاد داریم که در آن، او گفت پول، اسلحه، و همه آن چه که او در اختیار دارد از ایران می آید و افراد او، فارغ از هر اتفاقی که بیافتد، گرسنه نخواهند ماند. مردم، حتی مخالفان او، حرفش را باور کردند.»
عزالدین به المشارق گفت، اما با وقوع رویدادهای بعدی، سخنان او به تدریج اعتبارش را از دست داد و اکنون فقط لفاظی های سیاسی صرف تلقی می شود.
او گفت: «اکثر شیعیان لبنان اکنون از حزبالله بیزار هستند.» او افزود: «پس از ۲۵ مهر (زمانی که اعتراضات مردمی آغاز شد)، جایگاه نصرالله از یک رهبر شیعه لبنانی به رهبر یک حزب فوقِ افراطی تغییر کرد.»
شیعیان لبنان برای اعتراض به خیابان ها می آیند
یکی از شیعیان مخالف، که نخواست نامش منتشر شود، گفت: «اکنون نزدیک به ۸۰ درصد شیعیان در لبنان - یعنی [همه] به جز کسانی که مستقیما با حزبالله ارتباط دارند - خشم شان را آشکارا ابراز می کنند.»
او به المشارق گفت که آنها از پیامدهای مسدود شدن حساب های بانکیشان و کاهش ۷۰ درصدی ارزش حقوق و دستمزدهایشان رنج می برند.
وی افزود که آنها حزبالله را مقصر بخش عمده ای از این وضعیت می بینند. او یادآور شد که مردم، اکنون نگران آن هستند که با توجه به قیمت های بالای سوخت و توزیع کمک های اجتماعی، در زمستان چه اتفاقی خواهد افتاد.
علی بدرالدین، روزنامه نگار، که ریاست انجمن «وعی» (آگاهی) در نبطیه را بر عهده دارد، نیز یادآور شد که نارضایتی در میان شیعیان لبنان رو به افزایش است.
او به المشارق گفت: «این نخستین بار از سال ۱۳۶۳ تاکنون است که چنین جمعیت عظیمی از شیعیان در مناطق جنوبی لبنان به خیابان ها آمده اند تا خشم شان نسبت به مقامات و حزبالله را اعلام کنند.»
او گفت: «دلیل اصلی این است که فقر در میان شیعیان رو به افزایش است.»
بدرالدین گفت که حزبالله به هیچ یک از وعده های خود برای بهبود وضعیت زندگی مردم عمل نکرده، و برای جلوگیری از فروپاشی اقتصادی در لبنان و یا دستیابی به توسعه اقتصادی هیچ گامی برنداشته است.