حمله حامیان حزب الله به تظاهرات مسالمت آمیز در بیروت

کنش گران لبنانی به المشارق گفتند که حمله حزب الله به تظاهرکنندگان مسالمت آمیز در مرکز بیروت ماهیت واقعی آنها را آشکار کرده و اشاره کردند که رفتار شبه نظامی مانند حامیان حزب الله، اتکای آنها را به زور برای حل و فصل اختلافات نشان می دهد.

گروهی از حامیان حزب الله روز سه شنبه (29 اکتبر) به تظاهراتی که روی پل الرینغ در بیروت برگزار می شد حمله کرده و برای بازگشایی جاده، چادرهایی را که از سوی شرکت کنندگان در تظاهرات برپا شده بود، پاره کردند.

حامیان حزب الله با چوب وچماق به تظاهرکنندگان حمله کرده و آنها را کتک زدند و به سوی آنها سنگ پرتاب کردند و سپس به سوی میدان های شهدا و ریاض الصلح هجوم برده و چادرها را تخریب کرده و آتش زدند.

نیروهای تقویتی امنیتی برای جدا کردن تظاهرکنندگان و مهاجمان و محافظت از تظاهرکنندگان مسالمت آمیز به محل فرستاده شد و تظاهرکنندگان پس از پایان درگیری به میدان بازگشته، آنجا را جارو کردند و دوباره چادرها را برپا کردند.

به گفته علی الامین، چهره سرشناس مخالفین شیعه حمله حزب الله به تظاهرات مسالمت آمیز،« چهره واقعی آنها را نشان میدهد که هیچ گاه پنهان نبوده و به روشنی خشم آنها را از نحوه پیشرفت امور مشخص می کند.»

او گفت که این گروه شبه نظامی همچنین تنگ شدن حلقه محاصره به دور خود را حس می کند.

او به المشارق گفت،« جای شگفتی نیست که حزب الله به تظاهرات مسالمت آمیز و مردم صلح جویی که خواهان حق خود هستند، حمله کرده است.»

وی گفت،« تمام آن چه که این گروه دارد، نیروی نظامی است، و این تنها چیزی است که در آن تخصص دارد،» و اشاره کرد که کاربرد زور علیه تظاهرات مسالمت آمیز نشان میدهد که هیچ ابزار دیگری برای حل و فصل اختلافات و منازعات سیاسی ندارد.

وی گفت،« ما اکنون ماهیت راستین و عریان آنها را می بینیم.»

حمله وحشیانه علیه تظاهرکنندگان

علی رباح کنش گر سیاسی به المشارق گفت که مردم لبنان اکنون دیدند که حزب الله از زمان ایجاد بحران سیاسی در ماه مه 2008، چگونه رفتار می کند و اشاره کرد که حزب الله،« سلاحهایش را در موارد گوناگون به نمایش گذاشته است.»

رباح گفت،« ما در میدان شهدا بودیم که اخبار حاکی از آمدن گروههای حزب الله برای بازکردن پل الرینغ با زور به دستمان رسید،» و به المشارق اخبار دست اولی از اقدامات گروه حزب الله و حامیان آن ارائه داد.

او گفت که این اخبار همزمان شد با ورود،« یک مرد جوان سوار بر موتورسیکلت که خواهان آن بود که زنان تظاهرکننده میدان را ترک کنند.»

او گفت،« لحظاتی بعد، نزدیک به 200 جوان چماق به دست به میدان هجوم آورده و خودروها را در هم کوبیده، چادرها را زیر و رو کرده و تظاهرکنندگان را کتک زدند،» حتی در عین حالی که تظاهرکنندگان تلاش می کردند آنها را متقاعد کنند که تظاهرات،« به خاطر خود آنها هم هست.»

رباح این صحنه را وحشیانه توصیف کرد و اشاره کرد،« حامیان حزب الله به تظاهرکنندگان مسالمت آمیز از سنین، فرقه ها و گروههای اجتماعی گوناگونی که درد خود را با خواندن سرودهای ملی و گردهمایی های گفتمانی در سطح عالی ابراز می کردند، هجوم بردند.»

رباح گفت،« این حمله وحشیانه، حمله به تظاهرات مسالمت آمیزی است که نخبگان فرهنگی و سیاسی، مردم مومن و بی دین، حامیان جدایی دین از سیاست، لیبرال ها و چپ گراها را گرد هم آورده است.»

بسیاری از آنها سرگرم مناظره ها و گفتمان های سیاسی احترام آمیز بودند.

وی گفت که تظاهرات مسالمت آمیز، حزب الله را برانگیخت تا چهره واقعی خود را با حمله و تهاجم، خرابکاری در چادرها و ایجاد آشوب نشان دهد اما تظاهرکنندگان، محل را پاکسازی کرده و به کار خود ادامه دادند.

قلدری دیگر امکان ندارد

سوسن ابوظهر، خبرنگار مستقل گفت که حمله به تظاهرکنندگان مسالمت آمیز،« تأیید می کند که [حزب الله] هیچگاه از رخدادهای 7 مه 2008 دست برنمی دارد، زمانی که سلاحهایش را در برابر شهروندان بی دفاع به نمایش گذاشت.»

او به المشارق گفت،« اما موفقیت آن با قلدری دیگر امروز ممکن نیست.»

وی گفت که ذهنیت روز 7 مه، حزب الله را وادار کرد تا حامیان خود را برای ایجاد رعب و وحشت در تظاهرکنندگان به خیابانهای بیروت بریزد.

وی گفت که این کار« یک بار با استفاده از کاروان های گروههای موتورسوار و برخی اوقات با پرتاب سنگ به سوی تظاهرکنندگان مسالمت آمیز برای تخریب چادرهای تظاهرات نشسته آنها و کتک زدن تظاهرکنندگان زن» اتفاق افتاده است.

ابوظهر افزود که این اقدامات نشان دهنده،« وحشی گری هایی است که از 7 مه به آن عادت کرده ایم و بنابراین ما را غافلگیر نمی کند.»

وی گفت،« یکی از دستاوردهای این تظاهرات که همچنان به رشد خود همراه با نسل جوان که از آگاهی و بلوغ چشمگیری برخوردار است، آن است که پیش از هر کس دیگری، حزب الله را در معرض خطر قرار داده است.»

او توضیح داد كه در مناطقی كه سالها تصور می کرد تحت كنترل آن باشد ، مردم ناگهان برخیزند و فریاد همه به معنی همه است که شعار اصلی اعتراضات است را سر دهند.