یک رشته انفجار و آتش سوزی مشکوک در ایران طی چند هفته گذشته خبرساز شده است.
انفجار مجتمع هسته ای نطنز در روز ۱۲ تیر، بیشترین توجه جهان را به خود جلب کرد. پس از آن چندین رویداد دیگر در سراسر آن کشور اتفاق افتاد که گمانه زنی خرابکاری را به شکل فزاینده ای تقویت کرد.
سرویس فارسی بیبیسی، که مقامات ایران آن را مخالف نظام تلقی می کنند، اعلام کرد که «چند ساعت پیش از» حادثه نطنز، ایی میلی را از گروهی به نام «یوزپلنگ های میهن» دریافت کرده که در آن، این گروه مسئولیت این [انفجارها] را ه بر عهده گرفته بوده است.
این گروه ادعا کرده بودند که «مخالفان در ساختار امنیتی ایران شاغلند» و گفتند که علت انتخاب محل انفجار این بوده که این نیروگاه زیرزمینی نبوده و امکان انکار حمله وجود نداشته است.
انفجارهای پپایی اماکن نظامی و هسته ای را به لرزه درآوردند
روز پنجم تیر، چند روز پیش از حادثه نطنز، یک انفجار مهیب در منطقه خجیر در نزدیکی تهران روی داد. نور حاصل از آن انفجار آسمان منطقه را روشن کرد و تا شعاع چند کیلومتری دیده می شد.
مقامات ایران دلیل انفجار خجیر را ، که به گفته آنها در یک منطقه مسکونی روی داده بود، منفجر شدن یک مخزن گاز طبیعی عنوان کردند. اما چند خبرگزاری موثق گزارش دادند که این انفجار در یک سایت تولید موشک روی داده است.
طی چند هفته اول تیر ماه، یک انفجار در نیروگاه برق شیراز اتفاق افتاد و موجب خاموشی نیمی از آن شهر شد. انفجاری هم در مجتمع معروف نظامی پارچین، در نزدیکی تهران، گزارش شد. بخشی از یک نیروگاه برق در شهر اهواز در جنوب ایران منفجر شد، یک انفجار در کارخانه پتروشیمی تندگویان در جنوب ایران و انفجار دیگری در یک مجتمع صنعتی نزدیک شهر مشهد در شمال شرق ایران روی داد.
مقامات ایرانی چون همیشه، هر یک از این حوادث را کم اهمیت جلوه دادند یا در مورد دلایل احتمالی آن سکوت کردند. چندین مورد از این انفجارها به اتصالی برق یا ترکیدن کپسول های گاز نسبت داده شد.
خبرگزاری تسنیم که وابسته به سپاه پاسداران است، آسیب وارده به تاسیاست نطنز را «جزئی» توصیف کرده است.
کیوان خسروی، سخنگوی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی ایران، گفت که دلیل این انفجار «در زمان مناسب اعلام خواهد شد.»
بهروز کمالوندی، سخنگوی سازمان انرژی اتمی ایران نیز گفت که مراجع امنیتی کشور دلیل انفجار نطنز را می دانند، اما «بنا به ملاحظات امنیتی» درباره آن بیشتر صحبت نمی کنند.
پیشینه فریب
حسین رجبی، روزنامه نگار ساکن تهران به دیارنا گفت: «در این که این حوادث حاصل خرابکاری بوده، تردیدی نیست.»
وی افزود که «این یک شکست امنیتی هولناک برای حکومت و خصوصا سپاه پاسداران است.»
رجبی گفت در حالی که رسانه های خارجی و عمده افکار عمومی این حوادث را عمدی می دانند، مقامات ایرانی حاضر به اطلاع رسانی درباره علل آنها نیستند.
ایران برای غنی سازی اورانیوم از سانتریفوژهای با سرعت بالا استفاده می کند. اورانیوم با غنای پایین در راکتورهای هسته ای به کار گرفته می شوند. اما اورانیوم با غنای بالا می تواند به عنوان سوخت بمب اتمی استفاده شود. تا پیش از انفجار اخیر، فعالیت در نطنز برای ساخت سانتریفوژهای پیشرفته تر جهت غنی سازی بسیار سریع تر اورانیوم در حال انجام بوده است.
نیویورک تایمز روز ۲۰ تیر گزارشی را منتشر کرد که طی آن این رشته انفجار را بسیار گسترده و از قبل برنامه ریزی شده عنوان کرد.
یک فعال سیاسی ساکن تهران که نخواست نامش فاش شود، به دیارنا گفت: «شیوه حکومت جمهوری اسلامی همواره بر مبنای پنهان کاری و دروغ بوده است.»
او گفت که اولین و مهم ترین اصلی که رژیم ایران بر اساس آن حکومت می کند، پنهان کردن ماهیت واقعی حوادث مشکوکی است که در ایران روی می دهد.
این فعال سیاسی گفت که ماشین تبلیغاتی رژیم می خواهد بگوید که کشور امن و امان است و به همین خاطر ضعف و رسوایی خود را پنهان می کند. از آنجا که هیچ رسانه مستقل و آزادی هم در ایران وجود ندارد، انتقادها در داخل منتشر نمی شود.
وی افزود: «به همین خاطر است که مردم به حکومت اعتماد ندارند. این رژیم از هیچ وجهی حمایت مردم برخوردار نیست. پس از انفجارهایی که در مراکز نظامی ایران اتفاق افتاد، اکثر مردم خوشحال شدند و از تحقیر شدن جمهوری اسلامی و مسئولان آن استقبال کردند.»
پژوهشگر شیعه: نارضایی مردم ایران از رژیم رو به افزایش است
غیث التمیمی، پژوهشگر شیعه و روحانی پیشین، به دیارنا گفت در حالی که رژیم ایران مشکلات بسیاری را در منطقه به وجود آورده است، در داخل کشور نیز با نارضایتی عمومی رو به روست.
او افزود که حاکمان ایران به دروغ گفتن به مردمشان و پنهان کردن حقیقت از آنها ادامه می دهند.
التمیمی به دیارنا گفت که تنش عمومی در ایران به سبب مشکلات اقتصادی که مردم گرفتار آنها هستند، رو به افزایش است. او گفت که فشار بر مردم با سیاست های توسعه طلبانه منطقه ای، که توسط رژیم دنبال می شود، ایجاد شده و برای آنها فقر، بیکاری و رکود اقتصادی آورده است.
التمیمی گفت: «ایرانیان از حاکمانشان به سبب نادیده گرفتن رنج مردم خشمگینند و از وعده های [پوشالی رژیم]، خفقان خبری، سرکوب، به زندان انداختن مخالفان و نقض مداوم حقوق بشر به تنگ آمده اند.»
او اضافه کرد که نارضایتی مردم ایران به تدریج رژیم را به سوی پرتگاه خواهد کشاند و سرنگونی آن را حتمی خواهد کرد.