ماهها پس از آن که حوثیهای مورد حمایت ایران (انصارالله) با آزادی حامد بن حیدره، رهبر بهائیان، که به همراه دیگر اعضای آن جامعه زندانی است، موافقت کردند، هنوز هیچ گام واقعی در راستای آزادی آنها برداشته نشده است.
ناظران به المشارق گفتند که این نشاندهنده آن است که شبهنظامیان به تعهدات خود عمل نمیكنند.
در روز ۲۵ مارس، مهدی المشاط ، رئیس به اصطلاح شورای عالی سیاسی حوثیها، اعلام کرد که حوثیها، زندانیان بهائی را مورد عفو قرار داده و آزاد خواهند کرد.
این عفو فقط چند روز پس از آن صورت گرفت كه دادگاه تجدیدنظر تحت اداره حوثیها در صنعا حكم اعدام صادر شده علیه حیدره در ژانویه سال ۲۰۱۸ را تأیید كرد.
سازمانهای محلی و بینالمللی، از جمله عفو بینالملل، از حوثیها خواسته بودند که حكم اعدام علیه حیدره را لغو، و همه زندانیان بهائی كه به دلیل اعتقادات مذهبی خود دستگیر شدهاند را آزاد كنند.
این اقلیت مذهبی مورد آزار و اذیت سازمانیافته حوثیها قرار میگیرند.
حیدره در دسامبر ۲۰۱۳ در محل کار خود به خاطر اعتقادات مذهبیاش دستگیر شد و تحت شکنجههای جسمی و روحی قرار گرفت. وی از دسترسی به خدمات درمانی و همچنین داشتن ملاقاتی، از جمله همسر و دخترانش، محروم بوده است.
«فقط کلمات پوشالی»
عبدالله العلفی، سخنگوی جامعه بهائی در یمن، گفت که هنوز مشخص نیست چرا حوثیها حیدره و دیگر بهائیان دربند را، با این که ماهها پیش عفو و بخشودگی آنها اعلام شده، آزاد نکردهاند.
او به المشارق گفت: «حوثیها فقط معطل میکنند و بدون این که هیچ اقدام عملی و واقعی انجام دهند، فقط قول میدهند که آنها را آزاد خواهند کرد.»
العلفی گفت: «تلاشهایی توسط سازمانهای بینالمللی انجام گرفته و درخواستهایی توسط تعدادی از وزیران امور خارجه اروپا صادر شده که طی آنها از حوثیها خواسته شده است به آن چه که اعلام کردهاند، عمل کنند.»
معمر الاریانی، وزیر اطلاعرسانی یمن، گفت که اما تداوم دربند نگه داشتن بهائیها، سه ماه پس از لغو حکم اعدام آنها، نشان میدهد که عفو حوثیها و تصمیم به آزادی آنها «فقط سخنان پوشالی» بود.
وی در بیانیهای گفت: «این گروه شبهنظامی به تعهدات خود عمل نمیکند.»
او گفت که حوثیها بهائیان را از خانههایشان ربودند، آنها را مورد بدترین شکل شکنجه روانی و جسمی قرار دادند، و به خاطر اعتقادات مذهبیشان، علیه آنها احکام اعدام صادر کردند.
وی افزود که این اقدامات، نقض آشکار قوانین بینالمللی است و میتواند در رده جنایت علیه بشریت طبقهبندی شود.
الاریانی از جامعه جهانی، شورای امنیت سازمان ملل، و گروههای حقوق بشر خواست تا موضع روشنی را در این باره اتخاذ کنند، آن را به صراحت محکوم کنند، و این نوع جنایات و آزارها را متوقف کنند.
عدم رعایت توافقات
نبیل عبدالحفیظ، معاون وزیر حقوق بشر یمن، به المشارق گفت: «عدم پایبندی حوثیها به تعهداتشان در تصمیم به آزادی بهائیان، رفتار عادی آنها است.»
او گفت: «حوثیها از توافق کویت، توافقنامه استکهلم، یا هرگونه توافق دیگر پیروی نکرده و هرگز چنین [پیروی] نخواهند کرد.»
او گفت: «ایران در حال هدایت یک برنامه منطقهای است که برای اجرای آن، از حوثیها استفاده میکند. آنها از ایفای این نقش بسیار خرسند هستند؛ چرا که آنها جنگافروز هستند و میخواهند به ایفای این نقش ادامه دهند.»
عبدالحفیظ گفت که حوثیها نقش خود به عنوان یکی از ابزارهای دست ایران را پذیرفتهاند؛ چرا که ایران «به حسابهای بانکی آنها [پول] اضافه میکند و بنابراین، آنها احساس میکنند که هیچ چیزی را از دست نمیدهند.»
وی افزود: «حوثیها از هیچ توافقی - مربوط به جنبههای بشردوستانه، حقوقی، و یا هر جنبه دیگری - پیروی نخواهند کرد.» او از شورای امنیت سازمان ملل متحد خواست تا «آنها را وادار کند که جنایاتشان را متوقف کرده و به این فاجعه خاتمه دهند.»
محاکمههای حوثیها فاقد مشروعیت است
هدی الصراری، حقوقدان و فعال حقوق بشر، گفت: «حوثیها همه کسانی را که مخالف اهدافشان هستند مورد محاکمههای غیرقانونی، که فاقد شفافیت و عدالت هستند، قرار دادهاند.»
او به المشارق گفت: «با توجه به غیرقانونی بودن اقتدار حوثیها، این محاکمات و تصمیمات قضایی معتبر نیستند؛ زیرا آنها توسط یک مقام غیرقانونی، که کمترین معیارهای عدالت را درک نمیکند، صادر شدهاند.»
الصراری گفت که این واقعیت که حوثیها بر تصمیم خود برای آزاد کردن حیدره و سایر اعضای جامعه بهائی پایبند نماندهاند، تأیید میکند که آنها «نسبت به آنچه که اعلام می کنند، صادق و خوشنیت نیستند.»
وی افزود که فشارهایی که توسط سازمانهای بینالمللی و جامعه بهائی در خارج از یمن بر حوثیها وارد آمد، «حوثیها را وادار به صدور تصمیم عفو کرد، اما آنها به زودی از آن عدول کردند.»
وی گفت که نحوه برخورد حوثیها با بهائیان «تقلیدی از برخورد ایران با این جامعه است و دلیل آن این است که آنها نیز دارای همان مراجع دینی و آیینهای مشابه هستند.»
«میزان جنایتکار بودن حوثیها از این نظر کمتر از ایران نیست.»