عفو بین الملل درروز سه شنبه (3 دسامبر) درگزارشی هشدار داد که جنگی که یمن را ویران کرد به طور خاص به جمعیت تخمینی 4.5 میلیون نفری معلول دریمن آسیب رسانده است.
این گروه حقوق بشر از اهدا کنندگان، گروه های کمک رسانی و نمایندگی های سازمان ملل متحد خواست تا برای کمک بهتر به مردم معلول در مراکز آواره شدگان اقدام کنند.
رویا راقه رایزن ارشد بحران درسازمان عفو بین الملل گفت: « مشخصه های جنگ یمن بمبارانهای غیرقانونی، آوارگی ها ونابودی خدمات اولیه بوده است که بسیاری را برای ادامه بقا با دشواری برجای گذاشته است.»
او گفت: «پاسخهای بشردوستانه فراتر از حد آن بوده اما معلولان، که از پیش جزو کسانی بودند که درجنگهای مسلحانه با بیشترین خطر رو به روهستند نباید با چالشهای بیشتری هم در دسترسی به کمکهای اولیه داشته باشند.»
جنگ بین نیروهای دولتی و حوثی ها (انصارالله) تحت حمایت ایران از سال 2015 درگرفته است که سازمان ملل را واداشت آن را با عنوان بدترین بحران بشری جهان توصیف کند.
عفو بین الملل گزارش داد که بسیاری از مرد با معلولیت که مجبور به گریز از خشونت شدند به اجبار عصا یا صندلی چرخدارشان را در هرج و مرج جنگ رها کردند.
درگزارش آمده است که دربدترین موارد، خود معلولان بودند که خانواده هایشان آنها را رها کردند پس ازآن که درحال گریزازخانه ازهم جدا شدند.
بخش مراقبتهای عمومی «بیشترین آسیب» را دید
دراین گزارش که درروز بین المللی معلولان منتشر شد تجربه 53 زن، مرد و کودک با طیفی گسترده از میزان معلولیت ثبت شده است.
عفو بین الملل یه «نقص طراحی» در اردوگاه ها برای معلولان اشاره کرد ازجمله آبریزها در مراکز توزیع کمک که برای معلولان دشوار بود.
در این گزارش آمده است که اینها «با مجبورکردن معلولان برای اتکا به خانواده هایشان یا دیگران استقلال و کرامت را ازمعلولان می گیرد».
یک مرد سالمند 75 ساله با محدودیت حرکتی گفت که نیاز دارد تا پسرش او را به توالت ببرد و به گروه پژوهشگران گفت: «آنها من را برروی زمنی می کشند، نمی توانند من را حمل کنند.»
راقه از سازمانهای امداد رسانی بشردوستانه خواست تا «برای غلبه بر موانعی که مانع می شود تا معلولان از نیازهای بسیار اولیه خودشان برآیند کار بیشتری انجام دهند.»
جنگ وحشیانه و فروپاشی اقتصادی به بخش بهداشت عمومی و رفاه اجتماعی شدیدا آسیب زده است «که حاصل آن شکست اصولی در تضمین حقوق افراد معلول بوده است.»
عفو بین الملل گفت: «بسیاری به اعانه ها برای مراقبت از خودشان متکی هستند، و بعضی برای پرداخت تدارکات اولیه مانند دارو یا پوشک بزرگسالان به فقر افتاده اند.»