نسخه جدید 2019 «طرح پاسخ به بحران لبنان» روز 31 ژانویه در بیروت رونمایی شد و از نهادها و کشورهای کمک کننده خواسته شد برای تحویل کمک های بشردوستانه و سرمایه گذاری در ساختارهای زیربنایی و اقتصاد لبنان 2.62 میلیارد دلار بودجه تامین کنند.
درخواست کمک لبنان در شرایطی مطرح می شود که بحران سوریه وارد نهمین سال خود شده است.
سعد الحریری، نخست وزیر لبنان در مراسم رونمایی از این طرح گفت «تداوم تحویل و ارائه کمک های بشردوستانه ضروری است».
وی گفت «ما طی سال های متمادی تلاش کرده ایم تا پاسخگوی پیامدهای بحران پناهنده های لبنان و به ویژه جوامع میزبان آنها باشیم». او افزود با وجود همه تلاش ها این بحران هر روز شدیدتر و جدی تر شده است.
الحریری خاطرنشان کرد در بودجه سال آینده دولت هیچ بودجه ای به بحران پناهنده های سوریه اختصاص داده نشده است.
فیلیپ لازارینی، هماهنگ کننده کمک های بشردوستانه سازمان ملل متحد می گوید «در شرایطی که وضعیت اقتصادی هر روز پرچالش تر می شود، شرایط بیش از هر زمان دیگری دشوارتر شده است و برای هماهنگی با مهمان نوازی لبنان در مقام کشور میزبان به همسبتگی و کمک جامعه بین المللی نیاز دارد».
این بحران معمولی نیست
پیر بو عاصی، وزیر پیشین امور اجتماعی در گفتگو با المشارق می گوید «لبنان با یک بحران عادی روبرو نیست که بتوان با شیوه ها و ابزارهای معمولی با آن روبرو شد».
وی تاکید کرد به همین دلیل، برای رسیدگی به بحران پناهنده ها و کاهش پیامدهای آن ها تلاش های منسجم و دسترسی به منابع مالی و مادی مورد نیاز و تامین بودجه و افرایش سطح هماهنگی بین همه شرکای دست اندرکار ضروری است.
وی گفت «لبنان امسال هم همچون هر سال از جامعه بین المللی که به این امر کمک مالی می کند خواسته است 2.6 میلیارد دلار کمک کنند». وی خاطرنشان کرد طی سال های گذشته فقط نیمی از رقم درخواستی برای کمک به این امر اختصاص داده شد.
بو عاصی گفت که در این طرح «100 میلیون دلار برای حمایت و پشتیبانی از جوامع میزبان و پناهنده ها و 100 میلیون دلار برای اختصاص به برنامه ای درخواست شده است که برای کمک به فقیرترین خانواده های لبنان مدنظر گرفته می شود».
او گفت که رقم اول برای تکمیل پروژه توسعه پایدار و بلندمدت نیاز است که به هدف تقویت ساختار زیربنایی کشور اجرا می شود چرا که این مسئله بر زندگی مردم تاثیر مستقیم و بلندمدت دارد.
بخش دوم بودجه اختصاصی برای اجرای «برنامه ملی ریشه کنی فقر» مورد استفاده قرار می گیرد که «وزارت امور اجتماعی» در سال 2011 رونمایی کرد و بخشی از بودجه آن را «بانک جهانی» تامین کرده است.
بوعاصی گفت که با استفاده از این برنامه در حال حاضر «با مشارکت با برنامه جهانی غذا با هزینه بیش از 20 میلیون دلار برای 10 هزار خانواده امنیت غذایی تامین می شود»، با این وجود هنوز هم اکنون تعداد بیشتری از خانواده ها به کمک نیاز دارند.
بنا به گفته او، دولت لبنان خدمات بهداشتی و پزشکی و درمان کودکان این خانواده ها را تحت پوشش قرار می دهد. وی خاطرنشان کرد که 700 هزار پناهنده سوری تبار از کمک های «برنامه جهانی غذا» منفعت می برند.
ضرورت تداوم حمایت و پشتیبانی
لیزا ابوخالد، افسر اطلاعات عمومی «کمیسیون عالی پناهنده های سازمان ملل متحد» در گفتگو با المشارق تاکید کرد در «طرح پاسخ به بحران لبنان» بیش از 133 شریک متخصص در این امر همکاری خواهند کرد.
این طرح به هدف حمایت و پشتیبانی مالی و با تحویل کمک های بشردوستانه کلیدی و حیاتی و سرمایه گذاری در زیرساخت های عمومی و خدمات و اقتصاد، به 1.5 میلیون شهروند آسیب پذیر لبنان، 1.5 میلیون پناهنده سوری تبار و حدود 208 هزار آواره فلسطینی کمک خواهد کرد.
او گفت که جامعه بین المللی «نیاز لبنان به رویارویی و مقابله با پیامدهای این بحران را درک می کند و به حمایت از این کشور ادامه می دهد چون (جامعه بین الملل) از اهمیت حمایت کمک های بشردوستانه و روند توسعه آگاه است».
وی افزود «با وجودی که شاهد بهتر شدن شرایط هستیم اما با توجه به سطح نگران کننده و هشدارآمیز فقر، ادامه کمک های حمایتی از مردم این کشور هنوز ضروری است چون 90 درصد از خانواده های سوری تبار هنوز بدهکار هستند».
وی گفت نرخ کار کودکان بین کودکان سوری تبار بین 12 تا 14 سال به 7.4 درصد رسیده است و 16.4 درصد از کودکان بین 15 تا 17 سال نیز برای کسب درآمد کار می کنند.
ابوخالد گفت خانواده های لبنانی با مشکلاتی دیگر روبرو هستند که «کاهش سطح درآمد و عدم توانایی آن ها برای تامین مواد غذایی ابتدایی و نیازهای پزشکی و درمانی از جمله این معضلات محسوب می شوند».
علیا یحیی پناهنده سوری تبار در گفتگو با المشارق می گوید «چشم امید ما به جامعه بین المللی دوخته شده است تا آن چه را که لبنان برای حمایت و پشتیبانی از ما و جوامع میزبان ما درخواست کرده است، متحقق کند».
یحیی گفت «ما نگرانی های مشابهی داریم و به همان کمک ها نیاز داریم». یحیی که همراه خانواده اش در مزاره یاشوح روزگار می گذراند و تدریس گفت «ما تحت شرایط بحرانی بسیار جدی زندگی می کنیم و همه چیز را با کارت اعتباری می خریم».
من سوری هستم. من برای مدت بیش از ۵ سال در لبنان سکونت داشتم. ما از لبنان به خاطر میزبانی مان سپاسگزاریم. اما زندگی ما در اینجا مصیبت بار است که دلیل آن اقتصاد، بیکاری، و گرانی است. من هیچ گونه کمک خوراکی یا زمستانه دریافت نمی کنم. من همچنین هیچ گونه کمک در کرایه خانه نمی گیرم. ما در کابوسی به نام آخر ماه زندگی می کنیم. خداوند ما و لبنانی ها را نجات دهد. بدرود!
پاسخ دهید2 نظر
ما بدون این مبلغ چه طور می توانیم زندگی کنیم؟ به خدا سوگند که من شش سال است که در لبنان بوده ام و ما هیچ چیزی از دولت لبنان ندیده ایم. چرا آنها هیچ پولی برای مردم آواره هزینه نمی کنند؟ همه چیز به جیب شان می رود.
پاسخ دهید2 نظر