پناهندگان سوری در لبنان با طوفان زمستانی رو به رو شدند

طوفان برفی نورما که برای روزها به قسمتهای شمال شرقی لبنان آسیب زد باعث شد تا بسیاری از پناهندگان سوری از چادرهایشان آواره شوند که درنتیجه بارش برف سنگین، باران و بادهای شدید فروریخته بود.

قدرت این طوفان اردوگاه های غیررسمی پراکنده در سراسر دره بقاع را درشمال و درکوه لبنان ویران کرد.

در غرب دره بقاع رود لیطانی که از بارش باران سنگین سرریز شده است، اردوگاه های پناهندگان برالیاس و جب جنین را سیل زده کرد و متعلقات شخصی آنها را برد.

در شمال آب رود النهر الکبیر بزرگترین اردوگاه پناهندگان سوری را در شهرک سماقیه فراگرفت و چادرها را ویران کرد.

در شمال شهرک منیه پیکر یک دختربچه 8 ساله سوری پیدا شد که از عصر روز سه شنبه (9 ژانویه) پس از سقوط دررودخانه درصبح روز بعد درنزدیکی یک باغ یافت شد.

سازمان هلال احمر لبنان درحدود 100 خانواده (500 تن از مردم) را تخلیه کرد.

معین المرعبی وزیر کشور در امور آوارگان از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (یو ان اچ سی آر) و وزارت امور اجتماعی و شریکان آن خواست تا خانواده هایی را که چادرهای آنان را سیل فراگرفت در اردوگاه حوش الحریمی نجات دهند.

سیل چادرها را ویران کرد

راشده الجابر قاسم ساکن اردوگاه برالیاس گفت: «زمانی که درباره آغاز طوفان حرف می زدیم، شوهرم مطمئن شد که دیواره های چادر و سقف آن به حد کافی برای تحمل آن قوی بود اما انتظار نداشتیم که رودخانه طغیان کند و آب چادرها را فرا بگیرد.»

او به المشارق گفت: «سیل تشکها، پتوهای پشمی، لباس و فرشهای ما را به طور کامل خیس کرده است و بخشی از چادر به دلیل باد فروریخت بنابراین مجبور به ترک و گرفتن سرپناه در مسجد برالیاس شدیم.»

عایشه العلاو که به المشارق گفت چادرش براثر سیل ویران شد اظهار داشت: «من و خانواده ام از میزان آبی که وارد چادرمان شد و باعث فروریختن بخشی ازآن شد شگفت زده شدیم.»

چندین سازمان برای اقدام شتافتند ازجمله سازمان سوا برای توسعه و کمک رسانی که به انتقال پناهندگان به مناطق امن شتافت.

عمر اللویس مسئول میدانی سوا به المشارق گفت: «طغیان رود لیطاتی در برالیاس 90 درصد چادرهای این اردوگاه را غیرقابل استفاده کرد.»

او گفت: «بادهای قوی همه چادرها را درهم کوبید، تیرک ها و دیواره های چوبی را ازجا کند و آب رودخانه کف چادرها را فراگرفت و هیزم سوخت را خیس کرد. آب رودخانه اردوگاه را به باتلاق تبدیل کرد و پناهندگان را از آنجا آواره کرد و به درون سرمای سخت و بارش باران برد بنابراین آنها را به پناهگاه منتقل کردیم.»

او گفت: «با این همه، طوفان به 20 اردوگاه خسارت زد. هر اردوگاه بین 50 تا 80 چادر دارد که در هر کدام دست کم پنج تن زندگی می کنند.»

کمک رسانی برای ساکنان اردوگاه

اللویس گفت که زمانی که اردوگاه را سیل فراگرفت، سوا به همراه سازمان بسمه و زیتونه و بنیاد کیانی به کمک ساکنان شتافت.

او گفت: «ما مدارس و مراکز روانی اجتماعی خودمان را گشودیم و همه پناهندگان را از چادرهای خسارت دیده شان بیرون بردیم و برای آنها پوشاک، تشک، خوراک و [مواد] گرمازا دادیم.»

لیسا ابوخالد مسئول روابط عمومی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به المشارق گفت که این کمیساریا هم با هماهنگی با وزارت کشور، شهرداری ها و امور اجتماعی با سرعت اقدام کرد.

او گفت: «ما یک طرح پشتیبانی برای کمک به افراد آسیب دیده از طوفان را اجرا کرده و کسانی را که چادرهایشان ویران شده بود به مسجدها، مدارس و درمانگاه ها منتقل کردیم و سایر خانواده ها را به [خانه های] بستگانشان انتقال دادیم.»

او افزود که این کمیساریا به محض گذر طوفان هیزم و کرباس برای بازسازی چادرها فراهم خواهد کرد و اشاره نمود که کمیساریای عالی پناهجویان و شریکهای محلی آن «برای کاهش خسارتهای وارد شده بوسیله طوفان تلاش می کنند.»

ابو خالد گفت که این سازمان پتو، تشک و بسته های آب آشامیدنی توزیع کرد درحالی که به حمایت از برنامه های زمستانی و واکنش به وضعیتهای فوریتی ادامه می دهد.

عرسال زیر برف

خالد رعد از کمیته هماهندگی پناهندگان عرسال گفت که در عرسال که از برف پوشیده شده است 40 عدد چادر خسارت دیده است.

او به المشارق گفت که برف سنگین 130 اردوگاه را در عرسال پوشاند جایی که بیش از 7200 عدد چادر جایگاه هزاران تن ازپناهندگان سوری است.

او گفت که این مردم با سرمای شدید و همچنین کمبود مازوت (سوخت گرمایشی) رو به رو هستند و افزود که بسیاری از خانواده ها قدرت خرید آن را ندارند.

او گفت که یک دبه بیست لیتری مازوت به مبلغ 18 هزار پوند (12 دلار) به فروش می رسد که هر چادر در هر روز به 10 لیتر سوخت به بهای 6 دلار در روز نیاز دارد.

حامد السرحان که ساکن اردوگاه در عرسال است به المشارق گفت که او و خانواده اش با وضعیت دشواری رو دررو هستند.

او گفت: «ما با طوفان برفی سنگین سروکار داریم و پیش بینی می شود که یک طوفان دیگر درپی این یکی بیاید که شدیدتر هم هست.»

او گفت: «مشکل این است که ما برای مقابله با این طوفان مجهز نیستیم زیرا در چادر زندگی می کنیم که در هرلحظه ای احتمال فروریختن آن وجود دارد.»

او گفت: «زمانی که طوفان رسید من نتوانستم مازوت یا هیزم برای گرم کردن تأمین کنم. هفت فرزندم از سرمای شدید رنج می کشیدند و همه چیزی که برای گرم کردن خودمان داریم پتوی پشمی و لباسهایمان است.»