مردم آواره الحدیده در صنعا پناه می گیرند

براساس آمار «اداره هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد» در یمن، بین ماه ژوئن و اوایل ماه ژوئیه بیش از 121 هزار نفر و یا 17 هزار و 350 خانوار به دلیل جنگ و درگیری اطراف الحدیده آواره شده اند.

«اداره هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد» در یمن اعلام کرد تقریباً 80 هزار تن از افرادی که در داخل کشور آواره شده اند و تعداد آن ها کماکان بیشتر می شود کمک غذایی، بسته های امدادی اضطراری و دیگر کمک های حمایتی دریافت کرده اند که به نجات جان آن ها یاری خواهد رساند.

تعداد زیادی از افرادی که از شهر بندری دریای سرخ متواری شده اند در صنعا پناه گرفته اند.

آمنه محمد در گفتگو با المشارق می گوید همزمان با شروع درگیری ها در الحدیده برای نجات جان چهار فرزند خود از شهر فرار کرد.

او گفت چون کمک غذایی و آرد و روغن و شکری که دریافت می کند کافی نیست ناچار شده است برای غذا دادن به کودکان خود به گدایی متوسل شود.

او پرسید «من زمانی که نه وسائل آشپزخانه و نه بقیه اقلام غذایی دارم چطور می توانم برای فرزندانم غذا درست کنم»؟

علی النشری در گفتگو با المشارق می گوید بعد از این که همسرش در جنگ جان خود را از دست داد، با دو پسر و دو دخترش از التحتیا واقع در جنوب الحدیده به صنعا پناه آورده است.

وی گفت این خانواده شب ها را در خیابان ها می خوابد و روزها هم برای غذا گدایی می کند.

پناهگاه های تعیین شده

زید العلایا، سخنگوی ««اداره هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد» در یمن می گوید سازمان ملل متحد مدرسه الوبکر الصدیق در غرب صنعا را به عنوان پناهگاه و مرکز ثبت نام افرادی تعیین کرده است که از الحدیده متواری شده اند.

او در گفتگو با المشارق تاکید کرد از آن زمان تا به حال افراد آواره بین 6 مدرسه دیگر که به همین هدف تعیین شده اند، توزیع می شوند.

برای هر خانواده محل اسکان، وعده های غذایی و برخی از خدمات پزشکی تامین می شود.

او در گفتگو با المشارق تاکید کرد «سازمان های بشردوستانه برای کمک و مراقبت از افرادی که در داخل کشور آواره شده اند، نهایت تلاش خود را به کار می گیرند و مراقبت های بهداشتی و درمانی و تغذیه و همچنین وسائل گذران زندگی همچون پتو و ابزار دیگر در اختیار آن ها قرار می دهند».

اما برخی از فقدان خدمات و فضای محدودی که به آن ها اختصاص داده می شود، گلایه می کنند.

علی عبدو در گفتگو با المشارق گفت اختصاص یک اتاق، یک کلاس که باید با مادر، همسر و سه فرزندش در آن روزگار بگذراند کافی نیست، بنابراین سعی کرده است برای این که بتواند جایی برای زندگی اجاره کند، شغلی بیابد، حتی اگر موقتی باشد.

بسیاری هنوز به کمک نیاز دارند

آنجلا ابواصبع، مسئول «آنجلا برای توسعه و واکنش بشردوستانه» می گوید این مراکز برای افرادی که در داخل کشور آواره شده اند مواد غذایی، پناهگاه و یا دیگر ملزومات را فراهم می کند.

او گفت تعداد افرادی که از الحدیده آواره شده اند و به سایر نقاط کشور کوچ می کنند به طور مدام افزایش پیدا می کند، وی افزود که افراد بیرون مدرسه ابوبکر الصدیق و پناهگاه های دیگر اسکان گزیده اند به طور قابل توجهی از تعداد افرادی که در داخل مدارس و پناهگاه های موقتی اسکان گزیده اند، بیشتر است.

وی گفت بعضی از مردم حتی راضی هستند که برای پناه دادن به خانواده شان فقط یک اتاق داشته باشند.

وی افزود «سازمان های بشردوستانه تلاش می کنند با برپا کردن پناهگاه های اضافی و اسکان تعداد روزافزون افرادی که در داخل کشور آواره شده اند، تعداد بیشتری را جذب کنند».

او افزود در همین ضمن، تعداد زیادی از خانواده ها جایی برای خواب ندارند و منتظر هستند تا بعد از دریافت پناهگاه به شرایط دشوار و مصیبت های خود پایان دهند.