ناظران در گفتگو با المشارق می گویند تصمیم حوثی ها برای پذیرش نظارت سازمان ملل متحد بر الحدیده به شراطی که مردان مسلح این گروه در بندر و در سطح این شهر مستقر خواهند بود، بی توجهی و بی احترامی این گروه به جان مردم غیرنظامی محسوب می شود و راه را برای دخالت نیروهای هوادار دولت هموار می کند.
عبدربه منصور هادی، رئیس جمهوری یمن روز چهارشنبه (27 ژوئن) با مارتین گریفیتس، فرستاده ویژه سازمان ملل متحد در امور یمن دیدار و گفتگو کردند.
رسانه های محلی گزارش دادند گریفیتس به هادی گفت حوثی ها (انصارالله) توافق کرده بودند نظارت بین المللی بر بندر الحدیده را به شرطی بپذیرند که مردان مسلح این گروه در سطح شهر بمانند، پیشنهادی که هادی و ائتلاف عرب قویاً با آن مخالفت کرده اند.
خالد حسین الیمانی، وزیر امور خارجه به هادی گفت از تلاش های فرستاده ویژه سازمان ملل متحد بر اجرای شروطی استقبال می کند که شاهد عقب نشینی حوثی های تحت حمایت ایران از بندر و شهر الحدیده خواهند بود و نیروهای وزارت کشور وارد شهر شوند و امنیت را در این مناطق برقرار کنند.
او گفت صدور مجوز ورود کمک های امدادی و واردات کالاهای بازرگانی به بندر ادامه خواهد یافت و براساس این طرح از مردم و تاسیسات غیرنظامی محافظت خواهد شد، امری که سرآغاز اجرای روند قطعنامه 2216 سازمان ملل متحد را رقم خواهد زد.
در این قطعنامه از همه طرفین درگیری، به ویژه از حوثی ها خواسته شده است تا فوراً و بدون قید و شرط به خشونت ها پایان دهند.
در این قطعنامه از حوثی ها خواسته شده است که از همه مناطقی که طی جنگ اخیر اشغال کرده اند، عقب نشینی کنند، سلاح هایی را که از نهادهای نظامی و امنیتی توقیف کرده بودند، به زمین بگذارند و همه اقداماتی که منحصراً در حوزه اختیارات دولت مشروع است را متوقف کنند.
براساس مفاد این قطعنامه، دارایی های کلی عبدلملک الحوثی، رهبر حوثی ها مسدود می شوند، او ممنوع السفر خواهد شد و مشمول تحریم تسلیحاتی می شود.
الیمانی از حوثی ها خواسته است تا اسراسر استان، از جمله صلیف و راس عیسی را ترک کنند و از نهادهای دولتی عقب نشینی کنند.
حوثی ها تعلل می کنند و زمان می خرند
وضاح الجلیل، تحلیلگر سیاسی در گفتگو با المشارق گفت «به نظر می رسد حوثی ها در بزنگاه دشواری گرفتار شده اند. آن ها نمی خواهند عقب نشینی کنند و یا شهر را به دولت تحویل دهند. آن ها سعی می کنند وقت هدر بدهند و یا مانع شوند دولت بتواند الحدیده و بندر آن را بازپس بگیرد».
وی گفت «با این وجود، همه این گزینه ها غیرمنطقی هستند. توازن قدرت نظامی در جبهه های الحدیده به نفع اردوگاه هوادار دولت است».
او افزود «راهکار نظامی تنها گزینه پیش روی نیروهای هوادار دولت برای بازپس گیری شهر و بندر راهبردی آن از حوثی های تحت حمایت ایران است. این ثابت می کند که حوثی ها برای جان مردم غیرنظامی اهمیتی قائل نیستند چون گزینه های آن ها درد و رنج مردم و بحران انسانی را تشدید خواهد کرد».
او تاکید کرد پیشنهاد حوثی ها که توسط فرستاده ویژه سازمان ملل متحد به هادی تسلیم شد «به هدف هدر دادن وقت» مطرح شده است. حوثی ها می خواهند تحت هر شرایطی در الحدیده بمانند و بنابراین سعی می کنند تا زمان مداخله های بین المللی تعلل کنند و زمان بخرند و یا به نوعی فشارها نتیجه بدهند تا عملیات های نظامی متوقف شوند».
الجلیل افزود آن ها تصور می کنند بعد از این می توانند در مذاکرات سیاسی شرکت کنند که در نهایت به حفظ دستاوردهایی منتهی شوند که تا به حال کسب کرده اند.
بنا به گفته محمد انعام، سردبیر پیشین المیثاق، بنگاه خبرپراکنی «کنگره عمومی مردم» حوثی ها بندر را به شیوه مسالمت آمیز تسلیم نخواهند کرد.
او در گفتگو با المشارق تاکید کرد «آن ها برای جان مردم اهمیتی قائل نیستند، حوثی ها می خواهند در صورتی که نیروهای مشترک تصمیم بگیرند شهر را با اعمال زور آزاد کنند، مردم در شهر بمانند تا از آن ها به عنوان سپر انسانی سوء استفاده کنند.
وی گفت «هدف حوثی ها از پذیرش بخشی از ابتکار سازمان ملل متحد زمان خریدن است، حوثی ها امیدوارند که در دل نیروهای هوادار دولت که در حومه الحدیده مستقر شده اند، شکاف ایجاد شود».
خداوند حقیقت را برقرار فرماید!
پاسخ دهید2 نظر
دولت مشروع نباید به حوثی ها فرصتی برای تجدید قوا بدهد. دولت مشروع نباید به قطعنامه های سازمان شکست خورده و خائن ملل متحد وقعی بنهد. یک دولت که از لحاظ بین المللی به رسمیت شناخته شده است، چگونه می تواند بی اعتنایی حوثی ها به قطعنامه های سازمان ملل متحد را یپذیرد؟ آنها هیچ یک از قطعنامه های سازمان ملل متحد اجرا نکرده اند. پذیرش قطعنامه ضعیف سازمان ملل متحد از سوی دولت مشروع شرم آور خواهد بود. باید به بندر و الحدیده حمله شود، حتی اگر تلفات انسانی به همراه داشته باشد. راه مداوای سرطان جراحی و قطع عضو است، حتی اگر به معنای برداشتن بخشی از بدن باشد. به همین ترتیب، حوثی ها را باید از بین برد، فارغ از این جان هایی نیز باید فدا شوند. مگر عفواش نگفته بود که او یک میلیون نفر را فدا خواهد کرد؟ و مگر حوثی ها نگفته بودند که یک ملت را فدا خواهند کرد؟ پس تکلیف دولت مشروع چه می شود؟ آنها باید بمیرند تا مردم در یمن بمانند.
پاسخ دهید2 نظر