تحلیلگران امنیتی در گفتگو با الشرفه گفتند که سریال های نمایشی تلویزیونی که ماه رمضان پخش می شوند برای مبارزه با تروریسم، به ویژه ظهور «دولت اسلامی عراق و شام» (داعش) ابزار مهمی محسوب می شوند.
بنا به گفتۀ آنها، این برنامه ها در میان همه اقشار جامعه محبوب و موضوع بحث و گفتگوی بین اعضای خانواده هستند و در نهایت ابزار ارزشمندی برای افشای واقعیت این گروه ها و جنایاتی محسوب می شوند که به نام دین مرتکب می شوند.
السیاد عبدالفتاح علی، خبرنگار مصری تبار، به الشرفه گفت: «مسئله تروریسم به موضوع مورد علاقه تهیه کنندگان نمایش های تلویزیونی در مصر و در جهان عرب بدل شده است. این توجه و علاقه چند سال پیش آغاز شده و با افزایش موج تروریسمی که با ظهور داعش به اوج رسیده است، افزایش یافت.»
وی اظهار داشت که سریال تلویزیونی «سلفی» پرطرفدارترین سریال تولید عربستان سعودی است که بعد از پخش فصل اول و موفقیت آن، فصل دوم این سریال امسال دوباره از سر گرفته شده است.
علی گفت که سریال «سلفی» به ریشه ها و رواج تروریسم و شیوه های ریشه کنی آن می پردازد و بر «جوانان و مراحل شستشوی مغزی آنها توسط گروه های تروریستی که آنها را به جنایتکاران تمام عیار بدل می کند.»
قسمت اول این سریال در مورد احتمال قتل پدری به دست پسرش است که دستور امیر تروریست را اجرا می کند، امری که در زندگی واقعی و همزمان با دکترین «وفاداری و انکار» به وقوع می پیوست که یک روحانی افراطی و تندروی مرتبط با داعش ترویج می کرد.
علی گفت که «مامون و همکاران» سریال دیگری است که عادل امام در آن نقش ایفا می کند و در فرم کمدی اجتماعی به مسائل مهمی از این دست می پردازد.
وی گفت که این سریال به موضوع «عدم تحمل دینی و سوء تعبیر آموزه های مذهبی می پردازد که یکی از مهمترین مسائلی است که منطقه عرب را در برگرفته است.» وی خاطرنشان کرد که این امام یکی از نخستین هنرپیشه های عرب بود که در آثار نمایشی و سینمایی خود به موضوع مبارزه با تروریسم پرداخت و از سال های 1980 تا به حال به این موضوع توجه ویژه ای داشته است.
افشای چهرۀ کریه افراطی گری
یوسف الشریف، هنرپیشه سریال «القیصر»، نقش امیر یکی از گروه های تروریستی را ایفا کرد که درشبه جزیره سینا در مصر فعالیت داشت.
وی گفت: «این سریال ماهیت جنایتکار و واقعی را افشا می کند که بر اذهان این قشر جمعیت حاکم است و همچنین ابزارهای غیرقانونی است که آنها برای دستیابی به اهداف و نیات خود مورد بهره برداری قرار می دهد؛ کشتار مردم غیرنظامی و قتل پرسنل امنیتی نیز از جمله این اقدامات است.»
علی فیاض، برنامه ریز یکی از شبکه های ماهواره ای خصوصی، گفت که نمایش های تلویزیونی به شیوه های مختلف به تلاش های موجود برای مبارزه با تروریسم کمک خواهد کرد.
وی گفت که تعداد زیادی از شبکه ها به شرکت در این «کارزار آموزشی و با افشای چهره کریه تروریسم و مبارزه با این پدیده» علاقه مند هستند.
او خاطرنشان کرد که افزون بر این، سریال هایی که به موضوع هایی مربوط به تروریسم می پردازند، در طی ماه رمضان بیشترین بیننده را جلب می کنند؛ چرا که همه پوشش تلویزیونی مربوط به این پدیده از خبر گرفته تا نمایش مستند، نمایش تلویزیونی، و یا برنامه های آموزشی مورد علاقه مردم هستند و بیشترین بیننده را جذب می کنند.
آقای فیاض تاکید کرد که سریال هایی که به موضوع تروریسم می پردازند از اهمیت این موضوع برای شبکه های تلویزیونی و بینندگان محسوب می شود. سریال هایی که به این موضوع می پردازند «از زمان افطار تا سحر پخش می شوند و بهترین زمان جلب بیننده برای این برنامه ها است و گران ترین زمان خرید آگهی برای شرکت های تبلیغاتی محسوب می شوند.»
ایمن کردن اذهان در قبال افراطی گری
مازن زکی، مدیر دپارتمان رسانه ای جدید مرکز ابن الولید برای تحقیقات و پژوهش میدانی، گفت: «نمایش های تلویزیونی عربی ناگزیر باید بخش جدایی ناپذیری از مبارزه با تروریسم باشد.»
وی تاکید کرد که بعضی از تولیدات نمایشی تلویزیونی طی سال های اخیر در ارسال پیام مبارزه با تروریسم موفق بوده اند، اما هنوز خیلی کارهای بیشتری در این زمینه باید انجام پذیرد.
او خاطرنشان کرد: «نمایش های تلویزیونی ویژه ماه رمضان از این منظر منحصر به فرد هستند که یکی از آداب و عادات اجتماعی خاص این ماه است. سریال های تلویزیونی در منطقه عرب بینندگان بسیاری دارند؛ چرا که در طی ماه رمضان مردم دسته جمعی و خانوادگی دور هم این سریال ها را تماشا می کنند.»
آقای زکی گفت که خانواده ها پیش و پس از افطار با هم تلویزیون تماشا می کنند، غروب ها دور هم جمع می شوند و حتی سحری هم با هم هستند. وی افزود که این آداب از نظر «ایمن کردن اذهان مردم علیه ایده های تروریستی است و این ایمنی به همت گفتگوها و مباحث خانوادگی به وقوع می پیوندند که در طی پخش سریال و پس از پایان آن صورت می گیرند.»
او اظهار داشت که مسئله قابل تعمل و مهم این است که همۀ اقشار اجتماعی این سریال ها را تماشا می کنند؛ چرا که مردم متعلق به همۀ بخش های جامعه شاهد بوده اند که چطور گروه های تروریستی جوانانشان را هدف قرار می دهند.